حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر گزارشی که مدفن حسین بن موسی(ع) را در [[شیراز]] می‎داند، او یکی از همراهان [[شاه‌چراغ]] بوده است. این کاروان به قصد دیدار [[امام رضا(ع)]] همراه با سایر برادرانش از [[مدینه]] عازم خراسان شد.<ref>عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار، ۱۳۲۸ش، ص۳۰۶.</ref> تاریخ هجرت آنان به‌طور دقیق معلوم نیست؛ ولی با توجه به روایتی در [[بحار الأنوار]] این کاروان پس از [[شهادت]] [[امام رضا(ع)]] عازم [[ایران]] شد؛ چرا که حسین بن موسی، پس از شهادت امام رضا(ع) در مدینه از [[امامت]] [[امام جواد(ع)]] دفاع می‌نماید.{{مدرک}}

اقدام حاکم فارس برای ممانعت از حرکت آنها منجر به جدال سختی شد که به [[شهادت]] برادران انجامید. سید علاءالدین حسین در باغی مخفی شد که پس از شناخته شدن به شهادت رسید.<ref>سلطان الواعظین، شب‌های پیشاور، ۱۳۵۰ش، ص۱۱۹.</ref> بنا بر نقل [[علامه مجلسی]]، سید علاء الدین پس از شهادت برادرش [[احمد بن موسی]] متواری می‌شود. هنگامی که به سوی این باغ می‌رفته تشخیص داده‌اند که او از [[بنی‌هاشم|بنی هاشم]] است و در همان باغ او را به قتل می‌رسانند.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۳۶۳ش، ج۴۸، ص۳۱۲.</ref>

[[حمد الله مستوفی]] محل [[دفن]] حسین بن موسی را در [[شیراز]] می‌داند.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده،۱۳۶۴ش، ص۲۰۴.</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی،<ref>عیسی بن جنید شیرازی، شدالازار، ۱۳۲۸ش، ص۳۰۶.</ref> [[علامه مجلسی]]، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>عرفان منش، مهاجران موسوی، ۱۳۹۱ش، ص۲۸۳.</ref> و [[سید محمدعلی روضاتی|روضاتی]]<ref>روضاتی، جامع الانساب، ۱۳۳۵ش، ص۴۲.</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نظر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته، شب [[دوشنبه]] را به زیارت وی اختصاص داده‌اندد.{{مدرک}}