پرش به محتوا

منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

درج الگوی درجه بندی
جز (ویکی سازی)
(درج الگوی درجه بندی)
خط ۳۰: خط ۳۰:
{{اصلی|علامه حلی}}
{{اصلی|علامه حلی}}
حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی''' معروف به '''علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم [[قمری]] است.
حسن بن یوسف بن مطهّر حلّی''' معروف به '''علامه حلّی، از علمای شیعه قرن هشتم [[قمری]] است.
مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] به تشیع و رواج مذهب شیعه در [[ایران]] شد. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول]]، [[عقاید]]، [[فلسفه]]، [[منطق]]، [[دعا]] و... است. پس از مرگ [[محقق حلی]] در سال ۶۷۶ قمری که [[مرجع تقلید|مرجعیت شیعیان]] را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان [[حله]] پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.
مناظرات و آثار او موجب گرایش [[اولجایتو|سلطان محمد خدا بنده]] به تشیع و رواج مذهب شیعه در [[ایران]] شد. علامه حلی دارای تالیفات بسیاری در علوم [[فقه]]، [[اصول]]، [[عقاید]]، [[فلسفه]]، [[منطق]]، [[دعا]] و... است. پس از مرگ [[محقق حلی]] در سال ۶۷۶ قمری که [[مرجع تقلید|مرجعیت شیعیان]] را برعهده داشت، شاگردان وی و دانشمندان [[حله]] پس از جستجوی فردی که شایستگی زعامت و مرجعیت شیعیان را داشته باشد علامه حلی را برای این امر مهم مناسب یافتند و او در ۲۸ سالگی زعامت و مرجعیت شیعیان را بر عهده گرفت.{{مدرک}}


== نام کتاب و محتوای آن==
== نام کتاب و محتوای آن==
[[آقا بزرگ تهرانی]] در کتاب [[الذریعة]]، از این اثر با نام «‌''منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة‌''» یاد می‌کند.<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۷۲.</ref>
[[آقا بزرگ تهرانی]] در کتاب [[الذریعة]]، از این اثر با نام «‌''منهاج الکرامة إلی إثبات الإمامة‌''» یاد می‌کند.<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۷۲.</ref>


این کتاب مشتمل بر شش بخش است:{{سخ}}
این کتاب مشتمل بر شش بخش است:{{سخ}}{{مدرک}}
علامه حلی در بخش اول، اقوال مذاهب درباره [[امامت]] را مطرح می‌کند. وی می‌گوید: «‌[[امامیه]] معتقد به این امور است: [[خداوند]]، [[عدل]]، امامت، استمرار [[نبوت]] و لزوم [[عصمت امام]]؛ اما [[اهل سنت]] بر خلاف این امور عقیده دارند».
علامه حلی در بخش اول، اقوال مذاهب درباره [[امامت]] را مطرح می‌کند. وی می‌گوید: «‌[[امامیه]] معتقد به این امور است: [[خداوند]]، [[عدل]]، امامت، استمرار [[نبوت]] و لزوم [[عصمت امام]]؛ اما [[اهل سنت]] بر خلاف این امور عقیده دارند».


خط ۴۴: خط ۴۴:
* امامیه مذهب خود را از [[ائمه معصومین]] (ع) که مشهور به کمالات انسانی‌اند، گرفته‌اند.
* امامیه مذهب خود را از [[ائمه معصومین]] (ع) که مشهور به کمالات انسانی‌اند، گرفته‌اند.
* تعصب نداشتن امامیه در غیر حق.
* تعصب نداشتن امامیه در غیر حق.
* فضایل و کمالات بی‌شمار [[علی(ع)]] و زشتی‌های مخالفان آن امام(ع).
* فضایل و کمالات بی‌شمار [[علی(ع)]] و زشتی‌های مخالفان آن امام(ع).{{مدرک}}


نویسنده در بخش سوم، ادله امامت علی بن ابی طالب(ع) را چنین برمی شمارد:
نویسنده در بخش سوم، ادله امامت علی بن ابی طالب(ع) را چنین برمی شمارد:
* ادله عقلی ([[عصمت]]، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب [[عصمت امام|امام معصوم]] و [[افضلیت امام علی|افضلیت]]).
* ادله عقلی ([[عصمت]]، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب [[عصمت امام|امام معصوم]] و [[افضلیت امام علی|افضلیت]]).
* ادله نقلی: چهل برهان از آیات [[قرآن]]، دوازده [[حدیث]] از پیامبر(ص) و دوازده ویژگی خاص علی(ع) که دالّ بر امامت او است.
* ادله نقلی: چهل برهان از آیات [[قرآن]]، دوازده [[حدیث]] از پیامبر(ص) و دوازده ویژگی خاص علی(ع) که دالّ بر امامت او است.{{مدرک}}


مؤلف در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی [[ائمه(ع)]] ذکر می‌کند:
مؤلف در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی [[ائمه(ع)]] ذکر می‌کند:
* [[نص]]
* [[نص]]
* لزوم وجود امام معصوم در هر زمان
* لزوم وجود امام معصوم در هر زمان
* دارا بودن فضایل که باعث امامت آنان است.
* دارا بودن فضایل که باعث امامت آنان است.{{مدرک}}


علامه در بخش پنجم، چهارده دلیل بر عدم امامت کسی که خود را مقدم بر علی بن ابی‌طالب(ع) بداند، آورده است.
علامه در بخش پنجم، چهارده دلیل بر عدم امامت کسی که خود را مقدم بر علی بن ابی‌طالب(ع) بداند، آورده است.
خط ۶۳: خط ۶۳:


== اهمیت و جایگاه ==
== اهمیت و جایگاه ==
این کتاب برای [[اولجایتو]](سلطان محمد خدابنده) نوشته شده و تأثیر به سزایی در شیعه شدن او و بسیاری دیگر از مردم داشت. گفته‌اند که بعضی از [[اهل سنت]] وقتی تأثیر فراوان این کتاب را دیدند، پیش [[ابن تیمیه]] رفته، از او کمک خواستند و ابن تیمیه کتاب [[منهاج السنه ابن تیمیه|منهاج السنة]] را در ردّ این کتاب نوشت که در نظر بسیاری از پژوهشگران، سراسر توهین و افترا به مذهب [[شیعه]] است.{{سخ}}
این کتاب برای [[اولجایتو]](سلطان محمد خدابنده) نوشته شده و تأثیر به سزایی در شیعه شدن او و بسیاری دیگر از مردم داشت.{{مدرک}} گفته‌اند که بعضی از [[اهل سنت]] وقتی تأثیر فراوان این کتاب را دیدند، پیش [[ابن تیمیه]] رفته، از او کمک خواستند و ابن تیمیه کتاب [[منهاج السنه ابن تیمیه|منهاج السنة]] را در ردّ این کتاب نوشت که در نظر بسیاری از پژوهشگران، سراسر توهین و افترا به مذهب [[شیعه]] است.{{مدرک}}{{سخ}}
بعدها ردیه‌هایی بر کتاب ابن تیمیه نگاشته شد. یکی توسط سید سراج الدین [[حسن بن عیسی یمانی]] با نام «‌[[اکمال المنة]]‌» و ردیه دیگر توسط [[سید مهدی کاظمی]] با نام «‌[[منهاج الشریعة]]‌».<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۷۲.</ref>
بعدها ردیه‌هایی بر کتاب ابن تیمیه نگاشته شد. یکی توسط سید سراج الدین [[حسن بن عیسی یمانی]] با نام «‌[[اکمال المنة]]‌» و ردیه دیگر توسط [[سید مهدی کاظمی]] با نام «‌[[منهاج الشریعة]]‌».<ref>تهرانی، الذریعة، ج۲۳، ص۱۷۲.</ref>
[[پرونده:شرح منهاج الکرامة.jpg|150px|بندانگشتی|'''شرح منهاج الکرامة''' اثر '''سید علی حسینی میلانی''']]
[[پرونده:شرح منهاج الکرامة.jpg|150px|بندانگشتی|'''شرح منهاج الکرامة''' اثر '''سید علی حسینی میلانی''']]
خط ۷۶: خط ۷۶:
# نسخه‌ای دیگر در کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref>
# نسخه‌ای دیگر در کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.<ref>حلی، منهاج الکرامة، ۱۳۷۹ش، ص۲۳ و ۲۴.</ref>


کتاب منهاج الکرامة به تصحیح عبدالرحیم مبارک، برای بار نخست در سال ۱۳۷۹ش توسط انتشارات تاسوعا در [[مشهد]] منتشر شده است.
کتاب منهاج الکرامة به تصحیح عبدالرحیم مبارک، برای بار نخست در سال ۱۳۷۹ش توسط انتشارات تاسوعا در [[مشهد]] منتشر شده است.{{مدرک}}
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}
خط ۸۹: خط ۸۹:
{{کتاب های کلامی شیعه}}
{{کتاب های کلامی شیعه}}
{{کتاب‌شناسی شیعه (قرن هشتم)}}
{{کتاب‌شناسی شیعه (قرن هشتم)}}
<onlyinclude>{{درجه‌بندی
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->ندارد
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص
| جانبداری = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| شناسه = <!--ناقص، کامل-->ناقص
| رسا بودن = <!--ندارد، دارد-->دارد
| جامعیت = <!--ندارد، دارد-->دارد
| زیاده‌نویسی = <!--دارد، ندارد-->ندارد
| تاریخ خوبیدگی =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| تاریخ برتر شدن =<!--{{subst:#time:xij xiF xiY}}-->
| توضیحات =
}}</onlyinclude>


[[ar:منهاج الكرامة في معرفة الإمامة]]
[[ar:منهاج الكرامة في معرفة الإمامة]]
۶٬۴۶۴

ویرایش