منهاج الکرامة فی معرفة الامامة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

علامه حلی در بخش اول، اقوال مذاهب درباره [[امامت]] را مطرح می‌کند. وی می‌گوید: «‌[[امامیه]] معتقد به این امور است: [[عدل]] خداوند، امامت، استمرار [[نبوت]] است و لزوم [[عصمت امام]]؛ اما [[اهل سنت]] بر خلاف این امور عقیده دارند».

* سخن [[شیخ طوسی]] درباره [[حدیث]] [[پیامبر اسلام]](ص) که فرقه ناجیه امامیه است.

* امامیه مذهب خود را از [[ائمه معصومین]] (ع)، که مشهور به کمالات انسانی‌اند، گرفته‌اند.

* فضایل و کمالات بی‌شمار امیرالمؤمنین [[علی(ع)]] و زشتی‌های مخالفان آن حضرت (ع).

نویسنده در بخش سوم، ادله امامت امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) را چنین برمی شمارد:

* ادله عقلی ([[عصمت]]، نصب، حفظ شریعت، قادر بودن خداوند بر نصب [[امام]] [[معصوم]] و افضلیت).

* ادله نقلی: چهل برهان از آیات [[قرآن]]، دوازده [[حدیث]] از پیامبر(ص) و دوازده ویژگی خاص علی (ع) که دالّ بر امامت او است.

مؤلف در بخش چهارم، سه راه برای اثبات امامت باقی ائمه (ع) ذکر می‌کند:

* دارا بودن فضایل که باعث امامت آنان است

علامه در بخش پنجم، ۱۴دلیل بر عدم امامت کسی که خود را مقدم بر علی بن ابیطالب (ع) بداند، آورده است.

وی در بخش پایانی کتاب، دلایل اثبات [[خلافت]] [[ابوبکر]] را چنین رد کرده است:

* [[اجماع]] با [[نص]] در تعارض است.

* [[حدیث اقتدا]] مستلزم خلافت او نیست.