پرش به محتوا

قیام زید بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (←‏بیعت مردم: تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۴۲: خط ۴۲:
بنا به گزارش منابع تاریخی، هنگامی که زید بن علی از سفر [[شام]]، وارد کوفه شد، اهالی [[کوفه]] از او استقبال کردند و از او می‌خواستند تا قیام کند <ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۷، ص۱۶۶.</ref> به گفته [[شیخ مفید]] از نزد او نمی‌رفتند تا اینکه با او [[بیعت]] می‌کردند.<ref> شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۷۳.</ref>
بنا به گزارش منابع تاریخی، هنگامی که زید بن علی از سفر [[شام]]، وارد کوفه شد، اهالی [[کوفه]] از او استقبال کردند و از او می‌خواستند تا قیام کند <ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ج۷، ص۱۶۶.</ref> به گفته [[شیخ مفید]] از نزد او نمی‌رفتند تا اینکه با او [[بیعت]] می‌کردند.<ref> شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۷۳.</ref>


زید بن علی، ده ماه در کوفه و [[بصره]] بود،<ref>ابن مسکویه، تجارب الامم، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۳۷.</ref> حدود دو ماه را در بصره ماند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ص۱۷۱. </ref> زید در این مدت در منازل شیعیان کوفه و بصره به سر می­‌برد و گاه گاهی نیز به دلایل امنیتی محل سکونتش را تغییر می­‌داد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۷۲.</ref> مدتی از اقامتش در کوفه می‌گذشت که یوسف بن عمر از عامل خود در کوفه خواست زید را از کوفه اخراج کند، زید عذر آورد که با خاندان طلحه بن عبیدالله درباره مالی در مدینه اختلاف دارد از این رو چند روزی به او مهلت دادند تا اینکه به یوسف بن عمر خبر رسید شیعیان نزد زید رفت و آمد دارند او به عامل خود نوشت که زید را از شهر بیرون کند و اگر عذر آورد که اختلاف مالی او همچنان ادامه دارد، برای خود وکیل انتخاب کند. داود بن علی، زید را تا [[قادسیه]] یا به نقلی [[ثعلبیه]] همراهی کرد کوفیان در پی او آمدند و از او خواستند که به کوفه برگردد و او را حمایت خواهند کرد اما زید پیمان‌شکنی آنان با امام حسین(ع) را یادآور شد آنان [[سوگند]] یاد کردند که اگر به کوفه برگردد او را تنها نخواهند گذاشت. در پی اصرار کوفیان، زید دعوت آنان را پذیرفت؛ اما داود بن علی و شماری دیگر از بزرگان کوفه، زید را از این کار باز داشته، پیمان‌­شکنی کوفیان را نسبت به امام علی(ع)، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] یادآور شدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>
زید بن علی، ده ماه در کوفه و [[بصره]] بود،<ref>ابن مسکویه، تجارب الامم، ۱۳۷۹ش، ج۳، ص۱۳۷.</ref> حدود دو ماه را در بصره ماند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ص۱۷۱. </ref> زید در این مدت در منازل شیعیان کوفه و بصره به سر می­‌برد و گاه گاهی نیز به دلایل امنیتی محل سکونتش را تغییر می­‌داد.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۷۲.</ref> مدتی از اقامتش در کوفه می‌گذشت که یوسف بن عمر از کارگزار خود در کوفه خواست زید را از کوفه اخراج کند، زید عذر آورد که با خاندان طلحه بن عبیدالله درباره مالی در مدینه اختلاف دارد از این رو چند روزی به او مهلت دادند تا اینکه به یوسف بن عمر خبر رسید شیعیان نزد زید رفت و آمد دارند او به کارگزار خود نوشت که زید را از شهر بیرون کند و اگر عذر آورد که اختلاف مالی او همچنان ادامه دارد، برای خود وکیل انتخاب کند. داود بن علی، زید را تا [[قادسیه]] یا به نقلی [[ثعلبیه]] همراهی کرد اما کوفیان در پی او آمدند و از او خواستند که به کوفه برگردد و او را حمایت خواهند کرد، زید پیمان‌شکنی آنان با امام حسین(ع) را یادآور شد آنان [[سوگند]] یاد کردند که اگر به کوفه برگردد او را تنها نخواهند گذاشت. در پی اصرار کوفیان، زید دعوت آنان را پذیرفت؛ اما داود بن علی و شماری دیگر از بزرگان کوفه، زید را از این کار باز داشته، پیمان‌­شکنی کوفیان را نسبت به امام علی(ع)، [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین(ع)]] یادآور شدند.<ref>طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۶۶-۱۶۸.</ref>


===بیعت‌کنندگان===
===بیعت‌کنندگان===