مکتب تفکیک: تفاوت میان نسخه‌ها

دوره نخست، دوره مؤسسان و متقدمان؛ یعنی میرزا مهدی اصفهانی و محمود حلبی که فلسفه و اسلام را ناسازگار می‌دانسته‌اند. برخی از مهمترین دیدگاه‌های دوره اول مکتب تفکیک بدین شرح است:

::#عقل، عبارت از نور صریح و خارج از حقیقت انسان و معلوم و معقولات.

::#یقین و قطع منطقی تنها علم حصولی را ایجاد می‌کند.

::#تنافی گفتمان فلسفه و عرفان با اسلام اصیل.

::#معرفت فطری، یکی از روش‌های کسب معرفت.

::#عدم حجیت قطع و یقین، مگر اینکه از طریق کتاب و سنت باشد.

دوره دوم، دوره کسانی از جمله مجتبی قزوینی، میرزا جواد تهرانی دانسته شده که با قلم محمدرضا حکیمی شناخته می‌شوند. دیدگاه‌های مهم این دوره عبارت است از:

::#عدم تباین و تناقض میان دین و فلسفه و عرفان.

::#توجه به جریان‌های سه‌گانه وحی (دین و قرآن)، عقل (فلسفه و برهان)، و کشف (ریاضت و عرفان) در تبیین دیدگاه‌های خود.

::#عدم انکار واقعیتی به نام فلسفه اسلامی و عرفان اسلامی.

دوره سوم، دوره‌ای است که سید جعفر سیدان، آغازگر آن دانسته شده است. برخی از نظریات وی بدین شرح است:

::# عقل عبارت است از ابزار ادراک.

::# مکتب تفکیک، مکتب جداسازی مطالب وحیانی از افکار بشری است.

::# قابل بررسی بودن مسأله تأویل البطن در ارتباط با آیات شریفه قرآن.