سکینه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

=== ازدواج ===

ازدواج سکینه در میان مورخان مورد اختلاف واقع شده است. بعضی معتقدند امام حسین (ع) سکینه را به ازدواج پسر عموی خود [[عبدالله بن حسن]] درآورد؛<ref>البلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۹۵؛ ابوالفرج الاصفهانی، الاغانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۶.</ref> ولی [[شیخ مفید]]، عبدالله بن حسن را در زمان [[حادثه کربلا]] کودکی که به سن بلوغ و ازدواج نرسیده، توصیف می‌کند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۳۸۰ش، ص۴۶۵</ref> برخی منابع همسر سکینه را ابوبکر بن حسن بن علی(ع) معرفی کرده‌اند البته بر اساس همین منابع ابوبکر [[کنیه]] عبدالله بن حسن بوده است.<ref>ابن صوفی نسابه، المجدی فی انساب الطالبیین، ۱۴۲۲ق، ص۲۰۱؛ ابن حزم، جمهرة انساب العرب، ۱۹۸۳م، ص۱۰۵.</ref> برخی مورخان معتقدند سکینه با عبدالله بن حسن ازدواج کرد؛ اما قبل از آن که ازدواج به زفاف بینجامد، عبدالله در [[واقعه کربلا]] به شهادت رسید.<ref>المغربی، شرح الاخبار، ۱۴۱۴ق، ج۳، ص ۱۸۰-۱۸۱؛ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۰۵؛ طبرسی، اعلام الوری بأعلام الهدی، ۱۳۹۰ق، ج۱، ص۴۱۸.</ref> [[ذبیح الله محلاتی]] در [[ریاحین الشریعه]]، [[عبدالله بن مسلم بن عقیل]] را همسر وی معرفی کرده است.<ref>محلاتی، ریاحین‌الشریعة، ۱۳۷۰ش، ج۴، ص۲۵۵.</ref> در برخی از منابع تاریخی همسر سکینه را مصعب بن زبیر، نوه عمه پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) دانسته‌اند.<ref>حسن بن محمد قمی، تاریخ قم، ۱۳۶۱ش، ص۱۹۶.</ref> در کتاب الطبقات الکبری و الاعلام مصعب بن زبیر را همسر سکینه معرفی کرده که بعد از قتل مصعب، عبدالله بن عثمان به همسری او در آمد و بعد از فوت عبدالله، زید بن عمر بن عثمان بن عفان با او ازدواج کرد. در این کتاب از نقل بعضی گفته شده سکینه در اواخر عمر به همسری اصبغ بن عبدالعزیز در آمده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۳۴۷؛ زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۱۰۶.</ref>

=== ویژگی‌های اجتماعی، علمی و معنوی ===

سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق‌ترین، باتقواترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته‌اند.<ref> زرکلی، الاعلام، ۱۹۸۹م، ج۳، ص۱۰۶؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ صفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) سکینه را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref>

پس از پایان اسارت سکینه به همراه کاروان اسرا به مدینه بازگشت؛ اما از چگونگی زندگی او در [[مدینه]] تا زمان وفات، در منابع تاریخی اخبار چندانی در دست نیست و تنها به ذکر بعضی از مناظرات و مجالس علمی اکتفا شده است.<ref>اصفهانی، الاغانی، ۱۴۱۵ق، ج۱۶، ص۳۶۲.</ref>

== تک نگاری==