سکینه دختر امام حسین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

سکینه دختر امام حسین(ع) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۸ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۳:۳۶

۸۹ بایت حذف‌شده ، ‏۱۸ دسامبر ۲۰۱۷

جز

مستند سازی شخصیت علمی سکینه

دیداریویکی‌متن

Salehi

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۴٬۰۴۵

ویرایش

@@ خط ۶۹: / خط ۶۹: @@
 {{وسط چین}}<small>به جانت سوگند! خانه‌ای را که سکینه و [[رباب]] در آن باشند دوست دارم.{{سخ}}آن دو را دوست دارم و همه ثروتم را در این راه می‌بخشم و هیچ سرزنش‌کننده‌ای حق سرزنش کردن ندارد.»<ref>ابن سعد؛ الطبقات الکبری، خامسه۱، ص۳۷۱؛ الطبری، پیشین، ص۵۲۰؛ ابوالفرج الاصفهانی، مقاتل الطالبیین، پیشین، ص۹۴ و ابن عساکر، پیشین، ص۱۲۰</ref>
 </small>{{پایان}}
-=== شخصیت اجتماعی، علمی و معنوی سکینه ===
+=== ویژگی‌های اجتماعی، علمی و معنوی ===
-سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را بزرگ زنان زمانه خود<ref>محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> و از باهوش ترین، زیباترین و خوش اخلاق‌ترین زنان عصر خویش دانسته‌اند.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ الصفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) درباره فضل و کمال سکینه چنین می‌فرماید که او غالباً غرق در ذات الهی است.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref>
+سکینه دختر [[امام حسین(ع)]] را از باهوش ترین، زیباترین، خوش اخلاق‌ترین و بزرگ زنان زمانه خویش دانسته‌اند.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان و أنباء أبناء الزمان، بیروت، ج۲، ص۳۹۴؛ الصفدی، الوافی بالوفیات، ۲۰۰۰م، ص۱۸۲؛ محسن امین، اعیان الشیعه، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۲۵۷.</ref> امام حسین(ع) سکینه را بنده‌ای غرق در ذات الهی معرفی کرده که نشان دهنده فضل و کمال اوست.<ref>موسوی المقرم، مقتل الحسین علیه السلام، ۱۹۷۹م، ص۳۴۹.</ref>
-در کتب و مصادر روایی و رجالی از سکینه بنت الحسین(ع) به عنوان یکی از راویان و [[محدث|محدثان]] [[ثقه]] و مورد اطمینان یاد شده است.<ref>ابن حبان، الثقات، حیدرآباد، ج۴، ص۳۵۲.</ref> او از راویان حدیث پدر  اباعبدالله الحسین(ع) به شمار آمده<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، بیروت، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن ماکولا، إکمال الکمال، ج، ص۳۱۶ و ابن عساکر، پیشین، ص۲۰۶</ref> و افرادی چون [[سلمی عمه یعلی]]<ref>ابن حبان، پیشین، ص۳۵۲</ref> و [[فائد مدنی]] و [[سکینه دختر اسماعیل بن ابی خالد]] و [[سکینه دختر قاضی ابی ذر]] نیز از جمله راویانی دانسته شده‌اند که از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>ابن ماکولا، پیشین، ج، ص۳۱۶ و ابن عساکر، پیشین، صص۲۰۶-۲۰۷.</ref>
+در [[علم رجال|کتاب‌های رجالی]] از سکینه بنت الحسین(ع) به عنوان یکی از راویان حدیث اهل بیت که کوفیان از او روایت کرده‌اند، یاد شده است.<ref>ابن حبان، الثقات، ۱۹۷۳ق، ج۴، ص۳۵۲.</ref> سکینه همراه خواهر خود فاطمه از راویان حدیث پدر خود اباعبدالله الحسین(ع) به شمار می‌آیند.<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن عساکر، پیشین، ص۲۰۶</ref> و روایان زیادی چون عبیدالله بن ابی ارفع، فائد مدنی، سکینه دختر اسماعیل بن ابی خالد و سکینه دختر قاضی ابی ذر از او روایت نقل کرده‌اند.<ref>الطبرانی، المعجم الکبیر، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۱۳۲؛ ابن ماکولا، الاکمال، ۱۴۱۱ق، ج۴، ص۳۱۶ و ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ص۲۰۶-۲۰۷.</ref>
 از ویژگی‌های شخصیتی دیگر سکینه می‌توان به تسلط او بر فنون و ادب اشاره کرد. سکینه در بلاغت و فصاحت نصیبی عظیم داشت. گرچه اهل بیت(ع) از شعر و امثال آن دوری جسته‌اند؛ اما به جهت حزن و اندوه و مصیبت یا به واسطه رسیدن به اجر و ثواب مصیبت امام حسین(ع) اشعاری را سروده‌اند. سکینه دختر امام حسین(ع) دارای اشعار و قصاید بسیاری در رثای پدر است که از جمله این اشعار قصاید زیر است:
 {{شعر}}