۱۶٬۹۸۱
ویرایش
سید محمد تیجانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
| عرض = | | عرض = | ||
| عنوان = سید محمد تیجانی | | عنوان = سید محمد تیجانی | ||
| نام = | | نام = | ||
| تصویر = آقای تیجانی 2.JPG | | تصویر = آقای تیجانی 2.JPG | ||
| اندازه تصویر =300px | | اندازه تصویر =300px | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
==برگزیدن مذهب شیعه== | ==برگزیدن مذهب شیعه== | ||
[[پرونده:دیدار تیجانی با آیت الله سید محمدباقر صدر.jpg|بندانگشتی|دیدار تیجانی با [[سید محمدباقر صدر]] از مراجع تقلید شیعه]] | [[پرونده:دیدار تیجانی با آیت الله سید محمدباقر صدر.jpg|بندانگشتی|دیدار تیجانی با [[سید محمدباقر صدر]] از مراجع تقلید شیعه]] | ||
تیجانی مالکی‌مذهب بود.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۸-۲۹.</ref> او در سال ۱۹۶۴م در کنفراسی در [[مکه]]، در ارتباط با عرب‌های [[مسلمان]] شرکت کرد و در این سفر به وهابیت متمایل شد و پس از آن به تبلیغ عقاید آنان مشغول شد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۱۶-۱۷.</ref> تیجانی در سفری که به بیروت داشت، با یکی از اساتید شیعه دانشگاه [[بغداد]] به نام منعم آشنا شد. او در این دیدار [[شیعیان]] را به [[کفر]] و [[شرک]] متهم کرد اما منعم، او را برای آشنایی با تشیع به [[عراق]] دعوت کرد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۹-۳۱.</ref> تیجانی دعوت منعم را پذیرفت و در سفر به عراق به زیارت [[حرم امام علی(ع)]]، [[حرم کاظمین]] و مرقد شیخ عبدالقادر گیلانی رفت و با برخی از علمای شیعه دیدار کرد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۵-۴۶.</ref> دیدار با [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله خویی]] و [[سید محمدباقر صدر]] از [[مراجع تقلید شیعه]] سبب شد برخی از باورهای او درباره شیعیان اصلاح شود و به سوالاتش پاسخ داده شود.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۹.</ref> او از تأثیر علمای شیعه به‌ویژه سید محمدباقر صدر بر خود سخن گفته است و در کتاب [[ثم اهتدیت]] این دیدارها، سؤالات مطرح شده و پاسخ‌های [[سید محمدباقر صدر|آیت‌الله صدر]] را گزارش کرده است.<ref>نگاه کنید: تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۵۳-۶۰.</ref> | تیجانی مالکی‌مذهب بود.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۸-۲۹.</ref> او در سال ۱۹۶۴م در کنفراسی در [[مکه]]، در ارتباط با عرب‌های [[مسلمان]] شرکت کرد و در این سفر به وهابیت متمایل شد و پس از آن به تبلیغ عقاید آنان مشغول شد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۱۶-۱۷.</ref> تیجانی در سفری که به بیروت داشت، با یکی از اساتید شیعه دانشگاه [[بغداد]] به نام منعم آشنا شد. او در این دیدار [[شیعیان]] را به [[کفر]] و [[شرک]] متهم کرد اما منعم، او را برای آشنایی با تشیع به [[عراق]] دعوت کرد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۲۹-۳۱.</ref> تیجانی دعوت منعم را پذیرفت و در سفر به عراق به زیارت [[حرم امام علی(ع)]]، [[حرم کاظمین]] و مرقد شیخ عبدالقادر گیلانی رفت و با برخی از علمای شیعه دیدار کرد.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۵-۴۶.</ref> دیدار با [[سید ابوالقاسم خوئی|آیت‌الله خویی]] و [[سید محمدباقر صدر]] از [[مراجع تقلید شیعه]] سبب شد برخی از باورهای او درباره شیعیان اصلاح شود و به سوالاتش پاسخ داده شود.<ref>تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۴۹.</ref> او از تأثیر علمای شیعه به‌ویژه سید محمدباقر صدر بر خود سخن گفته است و در کتاب [[ثم اهتدیت]] این دیدارها، سؤالات مطرح شده و پاسخ‌های [[سید محمدباقر صدر|آیت‌الله صدر]] را گزارش کرده است.<ref>نگاه کنید: تیجانی، ثم اهتدیت، منشورات مدینة العلم، ص۵۳-۶۰.</ref> | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۶: | ||
==تألیفات== | ==تألیفات== | ||
[[پرونده:آنگاه هدایت شدم.jpg|بندانگشتی|آنگاه هدایت شدم ترجمه کتاب [[ثم اهتدیت]] سید محمد تیجانی]] | |||
تیجانی پس شیعه شدن، کتاب‌هایی در اثبات حقانیت شیعه و رد نظریات اهل سنت نوشت که برخی از آنها عبارتند از. | تیجانی پس شیعه شدن، کتاب‌هایی در اثبات حقانیت شیعه و رد نظریات اهل سنت نوشت که برخی از آنها عبارتند از. | ||
*«ثُمَّ اهْتَدَیتُ» تیجانی در این کتاب ماجرای تغییر مذهب خود از اهل سنت به شیعه را نوشته است. او ضمن نقل زندگینامه‌اش، ماجرای سفرش به عراق، دیدار و گفتگوهایش با عالمان شیعه را گزارش کرده است. نویسنده در این کتاب با استناد به احادیث اهل سنت، از عقاید مذهب شیعه دفاع کرده است. این کتاب به چهارده زبان ترجمه و چندین بار در ایران چاپ شده است. ترجمه فارسی آن «[[آنگاه هدایت شدم]]» نام دارد. | *«ثُمَّ اهْتَدَیتُ» تیجانی در این کتاب ماجرای تغییر مذهب خود از اهل سنت به شیعه را نوشته است. او ضمن نقل زندگینامه‌اش، ماجرای سفرش به عراق، دیدار و گفتگوهایش با عالمان شیعه را گزارش کرده است. نویسنده در این کتاب با استناد به احادیث اهل سنت، از عقاید مذهب شیعه دفاع کرده است. این کتاب به چهارده زبان ترجمه و چندین بار در ایران چاپ شده است. ترجمه فارسی آن «[[آنگاه هدایت شدم]]» نام دارد. | ||