مسجد الحرام: تفاوت میان نسخهها
←دوره عباسی: لینک سال
Abbasahmadi (بحث | مشارکتها) (←دوره عباسی: لینک سال) |
|||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
=== دوره عباسی === | === دوره عباسی === | ||
*[[منصور عباسی|منصور]]، دومین خلیفه [[عباسیان|عباسی]] (حکومت: ۱۳۶- ۱۵۸ق | *[[منصور عباسی|منصور]]، دومین خلیفه [[عباسیان|عباسی]] (حکومت: ۱۳۶-[[سال ۱۵۸ هجری قمری|۱۵۸ق]])، در سال ۱۳۷ وسعت مسجد را دو برابر کرد و نزدیک پنج هزار متر مربع از شمال و غرب مسجد بر مساحت آن افزود و رواقهایی در اطراف آن ساخت. همچنین منصور منارهایی در رکن غربی مسجد احداث و تزیینات روی دیوارها و ستونها را بیشتر کرد.<ref>جعفریان، ص۷۳ و ۷۴.</ref> | ||
*[[مهدی عباسی]] فرزند منصور(حکومت: | *[[مهدی عباسی]] فرزند منصور(حکومت: [[سال ۱۵۸ هجری قمری|۱۵۸]]-۱۶۹ق) در [[سال ۱۶۱ هجری قمری|سال ۱۶۱ق]] باز خانههای اطراف را از مردم گرفت و به زمین مسجد افزود.<ref>sf سباعی، ص۱۵۸-۱۶۰؛ جعفریان، ص۷۴.</ref> بدین ترتیب، ۸۳۸۰ متر مربع به مسجد افزوده شد و درهای متعددی را در اطراف مسجد گشودندکه تا قرنها بعد، به همان صورت باقی ماند.<ref>جعفریان، ص۷۵.</ref> | ||
*[[مهدی عباسی]] در سال ۱۶۴ ق. دستور داد تا مسجد از ناحیه جنوبی نیز وسعت یابد و مسجد به شکل مربع در آید و [[کعبه]] در میانه آن قرار گیرد. از این رو، مساحت مسجد به مقدار ۶۵۶۰ متر مربع افزایش یافت و رواقهایی در اطراف آن ساخته شد و ستونهایی برافراشته گردید. این ستونها هنوز بر سر پا است و کتیبه ای که یادگار دوره مهدی عباسی است، بر آن باقی مانده است.<ref>جعفریان، ص۷۵.</ref> | *[[مهدی عباسی]] در سال ۱۶۴ ق. دستور داد تا مسجد از ناحیه جنوبی نیز وسعت یابد و مسجد به شکل مربع در آید و [[کعبه]] در میانه آن قرار گیرد. از این رو، مساحت مسجد به مقدار ۶۵۶۰ متر مربع افزایش یافت و رواقهایی در اطراف آن ساخته شد و ستونهایی برافراشته گردید. این ستونها هنوز بر سر پا است و کتیبه ای که یادگار دوره مهدی عباسی است، بر آن باقی مانده است.<ref>جعفریان، ص۷۵.</ref> | ||
*در دوره [[معتضد عباسی]] (حکومت: ۲۷۹- ۲۸۹ق.) به پیشنهاد حاکم مکه، دستور داد تا در سال۲۸۱ق. جایی را برای اقامت حجگزاران بر مساحت مسجد بیفزایند.<ref>جعفریان، ص۷۶.</ref> | *در دوره [[معتضد عباسی]] (حکومت: ۲۷۹- ۲۸۹ق.) به پیشنهاد حاکم مکه، دستور داد تا در سال۲۸۱ق. جایی را برای اقامت حجگزاران بر مساحت مسجد بیفزایند.<ref>جعفریان، ص۷۶.</ref> |