پرش به محتوا

جانکی: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ سپتامبر ۲۰۱۴
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Smnazem
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''جانَکی'''، از طوایف [[لر]] [[شیعه|شیعی]] مذهب پراکنده در منطقه‌ای به همین نام در استان [[خوزستان]].
'''جانَکی'''، از طوایف [[لر]] [[شیعه|شیعی]] پراکنده در منطقه‌ای به همین نام در استان [[خوزستان]] می باشند.
 


==جغرافیای منطقۀ جانکی ==
==جغرافیای منطقۀ جانکی ==
منطقۀ جانکی در دامنۀ غربی ارتفاعات مُنگَشْت میان قلمرو ایلات بهمئی، [[بختیاری]] و طایفۀ مَکوند قرار گرفته است. این منطقه در گذشته از توابع مالمیر (مال امیر/ ایذج/ [[ایذه]]) بود.
 
منطقه جانکی در دامنۀ غربی ارتفاعات مُنگَشْت میان قلمرو ایلات بهمئی، [[بختیاری]] و طایفۀ مَکوند قرار گرفته است. این منطقه در گذشته از توابع مالمیر (مال امیر/ ایذج/ [[ایذه]]) بود.


جانکی از سمت جنوب به خاک ایل بهمئی، از غرب به رامهرمز، از شمال به خاک بختیاری و از شمال غربی به محل سکونت طایفۀ گندزلوی [[شوشتر]] محدود می‌شود. <ref>اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، ج۴، ص۲۰۴۹؛ سردار اسعد، تاریخ بختیاری، ص۶۶؛ جعفری، دائرة المعارف جغرافیایی ایران، ص۳۲۶</ref>
جانکی از سمت جنوب به خاک ایل بهمئی، از غرب به رامهرمز، از شمال به خاک بختیاری و از شمال غربی به محل سکونت طایفۀ گندزلوی [[شوشتر]] محدود می‌شود. <ref>اعتمادالسلطنه، مرآة البلدان، ج۴، ص۲۰۴۹؛ سردار اسعد، تاریخ بختیاری، ص۶۶؛ جعفری، دائرة المعارف جغرافیایی ایران، ص۳۲۶</ref>


==واژۀ جانکی==
==واژۀ جانکی==
واژۀ جانکی به صورت جَوانَکی نیز در متون جغرافیای تاریخی آمده است. [[حمدالله مستوفی]] که در سدۀ ۸ ق/۱۴م فهرستی از اقوام و طوایف [[لر]] را در کتابش داده، نام این طایفه را به صورت جوانکی آورده است. <ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ص۵۴۱؛ نیز نک: اسکندربیک، عالم آرای عباسی، ج۱ص۲۷۳؛ بدلیسی، شرف نامه، ص۴۷</ref>
واژۀ جانکی به صورت جَوانَکی نیز در متون جغرافیای تاریخی آمده است. [[حمدالله مستوفی]] که در [[قرن هشتم]] فهرستی از اقوام و طوایف [[لر]] را در کتابش داده، نام این طایفه را به صورت جوانکی آورده است. <ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ص۵۴۱؛ نیز نک: اسکندربیک، عالم آرای عباسی، ج۱ص۲۷۳؛ بدلیسی، شرف نامه، ص۴۷</ref>


لرهای کهکیلویه و بویراحمد، بختیاری و مردم جانکی، لفظ جانکی را به صورت جونکی به کار می‌برند. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۵، ص۹</ref> برخی نیز بی‌آنکه توضیحی دربارۀ معنای جانکی بیاورند، این لفظ را مخفف یا محرف جوانکی دانسته‌اند. <ref>امام شوشتری، تاریخ جغرافیایی خوزستان، ص۱۷۵؛ قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۵، ص۹، نیز شم ۳، ص۴۰ </ref>
لرهای کهکیلویه و بویراحمد، بختیاری و مردم جانکی، لفظ جانکی را به صورت جونکی به کار می‌برند. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۵، ص۹</ref> برخی نیز بی‌آنکه توضیحی دربارۀ معنای جانکی بیاورند، این لفظ را مخفف یا محرف جوانکی دانسته‌اند. <ref>امام شوشتری، تاریخ جغرافیایی خوزستان، ص۱۷۵؛ قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۵، ص۹، نیز شم ۳، ص۴۰ </ref>
خط ۱۴: خط ۱۶:
حمدالله مستوفی خاستگاه جانکیها را مانند بسیاری دیگر از ایلات و طوایف لر، منطقۀ جبل السماق [[شام]] دانسته است که به سبب آرامش و امنیتی که در زمان حکمرانی اتابک نصرت الدین [[هزار اسپ]] (اسف) (حکومت ۶۰۰-۶۲۶ ق/۱۲۰۴-۱۲۲۹م)، از امیران فضلویه، بر این سرزمینهای لرنشین حاکم بود، به این منطقه کوچ کردند. <ref>مستوفی، تاریخ برگزیده، ص۵۴۰-۵۴۱؛ نیز نگاه کنید: بدلیسی، شرف نامه، ص۴۷</ref>
حمدالله مستوفی خاستگاه جانکیها را مانند بسیاری دیگر از ایلات و طوایف لر، منطقۀ جبل السماق [[شام]] دانسته است که به سبب آرامش و امنیتی که در زمان حکمرانی اتابک نصرت الدین [[هزار اسپ]] (اسف) (حکومت ۶۰۰-۶۲۶ ق/۱۲۰۴-۱۲۲۹م)، از امیران فضلویه، بر این سرزمینهای لرنشین حاکم بود، به این منطقه کوچ کردند. <ref>مستوفی، تاریخ برگزیده، ص۵۴۰-۵۴۱؛ نیز نگاه کنید: بدلیسی، شرف نامه، ص۴۷</ref>


برخی پژوهشگران از اشارۀ حمدالله به مهاجرت لرها از شام به ایران نتیجۀ دیگری گرفته‌اند. مثلاً قائم مقامی اصل طایفۀ جانکی را از کردهایی دانسته است که در آغاز از کردستان به شام کوچیده بودند و در سده‌های ۶ و ۷ق/۱۲ و ۱۳م دوباره از آنجا به [[ایران]] بازگشتند. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۵، ص۸ </ref> در این زمینه نظرهای دیگری نیز وجود دارد که اعتبار علمی ندارند. مثلاً لیرد در «‌سفرنامه »‌اش جانکیها را طایفه‌ای ترک شناخته است. <ref>نگاه کنید: فیلد، ص۴۷, ۶۷</ref>
برخی پژوهشگران از اشارۀ حمدالله به مهاجرت لرها از شام به [[ایران]] نتیجه دیگری گرفته‌اند. مثلاً قائم مقامی اصل طایفۀ جانکی را از کردهایی دانسته است که در آغاز از [[کردستان]] به شام کوچیده بودند و در قرن های [[قرن ششم|ششم]] و [[قرن هفتم|هفتم]] هجری قمری دوباره از آنجا به [[ایران]] بازگشتند. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۵، ص۸ </ref> در این زمینه نظرهای دیگری نیز وجود دارد که اعتبار علمی ندارند. مثلاً لیرد در «‌سفرنامه »‌اش جانکیها را طایفه‌ای ترک شناخته است. <ref>نگاه کنید: فیلد، ص۴۷, ۶۷</ref>


==کوچ و اسکان==
==کوچ و اسکان==
در گذشته جانکیها مستقلاً در گروههای بزرگ عشایری در مسافتهای طولانی میان منطقۀ جانکی و سرزمینهای ایلات و عشایر همسایۀ آن کوچ می‌کردند. پیش‌تر منطقۀ جانکی به دو قسمت شمالی (سرگچ) و جنوبی (زیرگچ) تقسیم شده بود.
در گذشته جانکیها مستقلاً در گروههای بزرگ عشایری در مسافتهای طولانی میان منطقۀ جانکی و سرزمینهای ایلات و عشایر همسایۀ آن کوچ می‌کردند. پیش‌تر منطقۀ جانکی به دو قسمت شمالی (سرگچ) و جنوبی (زیرگچ) تقسیم شده بود.


پس از یکی دو سده طایفۀ شیرعلی (شیرالی/ شیرعالی)، از ایلات [[کهگیلویه]]، مناطق گرمسیر جانکی را به تصرف خود درآوردند <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شماره۳، ص۴۲</ref> و در سدۀ ۱۰ق/۱۶م طایفۀ مکوندِ ممسنی نیز قسمت غربی خاک جانکی را به عنوان منطقۀ گرمسیری خود تصرف کرد. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۳، ص۴۲</ref>
پس از یکی دو قرن طایفۀ شیرعلی (شیرالی/ شیرعالی)، از ایلات [[کهگیلویه]]، مناطق گرمسیر جانکی را به تصرف خود درآوردند <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شماره۳، ص۴۲</ref> و در [[قرن دهم]] طایفۀ مکوندِ ممسنی نیز قسمت غربی خاک جانکی را به عنوان منطقۀ گرمسیری خود تصرف کرد. <ref>قائم مقامی، عشایر [[خوزستان]]: قبایل جانکی، شم ۳، ص۴۲</ref>


درنتیجه سرزمین جانکیها به نواحی سرگچ آن محدود شد. گروههایی از جانکیها که در منطقۀ زیرگچ میان طوایف اشغالگر مانده بودند، به «‌جانکی گرمسیری »، و آنهایی که در منطقۀ سرگچ به سر می‌بردند، به «‌جـانکـی سـردسیـری‌» معروف شـدنـد. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۳، ص۴۲، شم ۵، ص۱۱؛ گارثویت، تاریخ سیاسی- اجتماعی بختیاری، ص۱۲۲</ref>
درنتیجه سرزمین جانکیها به نواحی سرگچ آن محدود شد. گروههایی از جانکیها که در منطقۀ زیرگچ میان طوایف اشغالگر مانده بودند، به «‌جانکی گرمسیری »، و آنهایی که در منطقۀ سرگچ به سر می‌بردند، به «‌جـانکـی سـردسیـری‌» معروف شـدنـد. <ref>قائم مقامی، عشایر خوزستان: قبایل جانکی، شم ۳، ص۴۲، شم ۵، ص۱۱؛ گارثویت، تاریخ سیاسی- اجتماعی بختیاری، ص۱۲۲</ref>
کاربر ناشناس