حلم: تفاوت میان نسخه‌ها
←در قرآن
جز (←در قرآن) |
|||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==در قرآن== | ==در قرآن== | ||
در [[قرآن کریم]]، واژه حلم به‌کار نرفته است اما مشتقات آن پانزده بار آمده است.<ref>رجوع کنید به محمدفؤاد عبدالباقی، ذیل واژه</ref> در قرآن، هم [[خدا]] و هم انسان‌ها با صفت حلیم مدح شده‌اند. در یازده [[آیه]]، این صفت به خدا نسبت داده شده و در بقیه آیات به [[نبوت|پیامبران الهی]]، یعنی [[حضرت ابراهیم]]،<ref>رجوع کنید به توبه: ۱۱۴؛ هود: ۷۵</ref> [[حضرت اسماعیل]]<ref>رجوع کنید به صافّات: ۱۰۱ </ref> و [[حضرت شعیب|حضرت شُعَیب]] نسبت داده شده است.<ref>رجوع کنید به هود: ۸۷</ref> {{یادداشت| در قرآن کریم تنها حضرت ابراهیم و اسماعیل(ع) از سوی خداوند به عنوان »حلیم» معرفی شده‌اند اما حضرت شعیب از سوی قومش به عنوان حلیم رشید معرفی شده است.}} | در [[قرآن کریم]]، واژه حلم به‌کار نرفته است اما مشتقات آن پانزده بار آمده است.<ref>رجوع کنید به محمدفؤاد عبدالباقی، ذیل واژه</ref> در قرآن، هم [[خدا]] و هم انسان‌ها با صفت حلیم مدح شده‌اند. در یازده [[آیه]]، این صفت به خدا نسبت داده شده و در بقیه آیات به [[نبوت|پیامبران الهی]]، یعنی [[حضرت ابراهیم]]،<ref>رجوع کنید به توبه: ۱۱۴؛ هود: ۷۵</ref> [[حضرت اسماعیل]]<ref>رجوع کنید به صافّات: ۱۰۱ </ref> و [[حضرت شعیب|حضرت شُعَیب]] نسبت داده شده است.<ref>رجوع کنید به هود: ۸۷</ref> {{یادداشت| در [[قرآن کریم]] تنها حضرت [[ابراهیم]] و [[اسماعیل(ع)]] از سوی خداوند به عنوان »حلیم» معرفی شده‌اند اما حضرت [[شعیب]] از سوی قومش به عنوان حلیم رشید معرفی شده است. [[سوره هود]] آیه۸۷ إِنَّكَ لَأَنْتَ الْحَلِيمُ الرَّشِيدُ}} | ||
[[مفسران]] حلیم بودن خدا را به تأخیر او در عقوبت [[گناه|گناهکاران]] تفسیر کرده‌اند، که از روی تفضل و با وجود توانایی بر کیفر ایشان، صورت می‌پذیرد.<ref>رجوع کنید به طبری، ذیل بقره: ۲۲۵؛ طوسی، ذیل بقره: ۲۲۵، ۲۳۵؛ توبه: ۱۱۴</ref> | [[مفسران]] حلیم بودن خدا را به تأخیر او در عقوبت [[گناه|گناهکاران]] تفسیر کرده‌اند، که از روی تفضل و با وجود توانایی بر کیفر ایشان، صورت می‌پذیرد.<ref>رجوع کنید به طبری، ذیل بقره: ۲۲۵؛ طوسی، ذیل بقره: ۲۲۵، ۲۳۵؛ توبه: ۱۱۴</ref> | ||