پرش به محتوا

عبدالجواد جودی خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۳: خط ۲۳:


==دیوان==
==دیوان==
دیوان‌ جودی‌ در حدود سه‌ هزار بیت‌ (شامل‌ قصیده‌، مثنوی‌، مرثیه‌ و نوحه‌های‌ سینه‌زنی‌) است‌ و بارها چاپ‌ شده‌ است‌.<ref>گلشن‌ آزادی‌، ص‌۱۹۰</ref> آقابزرگ‌ طهرانی‌ نیز از دیوان‌ و مقتل‌ فارسی‌ جودی‌ خراسانی‌ یاد كرده‌<ref> [[آقا بزرگ طهرانی]]، ج‌ ۹، قسم‌ ۱، ص‌ ۲۰۹</ref> و گفته‌ است‌ كه‌ او را نباید با جودی‌ تبریزی‌، صاحب‌ مراثی‌ فارسی‌ به‌نام‌ الدر المنثور، اشتباه‌ گرفت‌.<ref> آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ ۵، ص‌ ۲۸۶</ref>
دیوان‌ جودی‌ در حدود سه‌ هزار بیت‌ (شامل‌ قصیده‌، مثنوی‌، مرثیه‌ و نوحه‌های‌ [[سینه زنی|سینه‌زنی‌]]) است‌ و بارها چاپ‌ شده‌ است‌.<ref>گلشن‌ آزادی‌، ص‌۱۹۰</ref> [[آقا بزرگ طهرانی]] نیز از دیوان‌ و مقتل‌ فارسی‌ جودی‌ خراسانی‌ یاد كرده‌<ref> [[آقا بزرگ طهرانی]]، ج‌ ۹، قسم‌ ۱، ص‌ ۲۰۹</ref> و گفته‌ است‌ كه‌ او را نباید با جودی‌ تبریزی‌، صاحب‌ مراثی‌ فارسی‌ به‌نام‌ الدر المنثور، اشتباه‌ گرفت‌.<ref> آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ ۵، ص‌ ۲۸۶</ref>


دیوان‌ جودی‌، نخستین‌ بار در ۱۲۹۹ به‌ امر [[ناصر الدین شاه|ناصرالدین‌شاه‌]] (حك: ۱۲۶۴ـ۱۳۱۳) و به‌همت‌ میرزاسعیدخان‌ مؤتمن‌الملك‌ (نیابت‌ تولیت‌ [[آستان قدس رضوی|آستان‌ قدس‌]]) در چاپخانه سنگی‌ آستان‌ قدس‌، به‌ خط‌ میرزاشفیع‌ اعتمادالتولیه، چاپ‌ شد و در ۱۳۰۳ در مشهد تجدید چاپ‌ گردید<ref>گلشن‌ آزادی‌، ص‌ ۱۹۱</ref> دیوان‌ جودی‌ در ۱۶۰ صفحه‌ در ۱۳۱۰ در تهران‌ به‌چاپ‌ رسید<ref>آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ ۹، قسم‌ ۱، ص‌ ۲۰۹</ref> آصفی‌<ref>رجوع کنید به جودی‌، مقدمه‌، ص‌ نوزده‌</ref> از كامل‌ترین‌ نسخه دیوان‌ او، معروف‌ به‌ نسخه محمدرضا (متخلص‌ به‌ صفا و ملقب‌ به‌ سلطان‌الكتاب‌)، نام‌ برده‌ كه‌ در ۱۳۰۶ در تهران‌ چاپ‌ شده‌ است‌.
دیوان‌ جودی‌، نخستین‌ بار در ۱۲۹۹ به‌ امر [[ناصر الدین شاه|ناصرالدین‌شاه‌]] (حك: ۱۲۶۴ـ۱۳۱۳) و به‌همت‌ میرزاسعیدخان‌ مؤتمن‌الملك‌ (نیابت‌ تولیت‌ [[آستان قدس رضوی|آستان‌ قدس‌]]) در چاپخانه سنگی‌ آستان‌ قدس‌، به‌ خط‌ میرزاشفیع‌ اعتمادالتولیه، چاپ‌ شد و در ۱۳۰۳ در مشهد تجدید چاپ‌ گردید<ref>گلشن‌ آزادی‌، ص‌ ۱۹۱</ref> دیوان‌ جودی‌ در ۱۶۰ صفحه‌ در ۱۳۱۰ در تهران‌ به‌چاپ‌ رسید<ref>آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ ۹، قسم‌ ۱، ص‌ ۲۰۹</ref> آصفی‌<ref>رجوع کنید به جودی‌، مقدمه‌، ص‌ نوزده‌</ref> از كامل‌ترین‌ نسخه دیوان‌ او، معروف‌ به‌ نسخه محمدرضا (متخلص‌ به‌ صفا و ملقب‌ به‌ سلطان‌الكتاب‌)، نام‌ برده‌ كه‌ در ۱۳۰۶ در تهران‌ چاپ‌ شده‌ است‌. بنگرید:
 
بنگرید:
[http://www.icnc.ir/index.aspx?pid=۲۸۹&metadataId=۲۴۸۹b۱f۹-۵۲b۴-۴۱d۱-۸۹۰e-۹۶b۷۸۲f۲eed۶ کنسرسیوم محتوای ملی]
[http://www.icnc.ir/index.aspx?pid=۲۸۹&metadataId=۲۴۸۹b۱f۹-۵۲b۴-۴۱d۱-۸۹۰e-۹۶b۷۸۲f۲eed۶ کنسرسیوم محتوای ملی]