المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

طباطبایی در تفسیرش به مصادر بسیاری در زمینه تفسیر و حدیث و تاریخ و جز آن توجه داشته است که صرفا از کتب و آثار شیعه نبوده و از امهات متون اهل سنت نیز برخوردار بوده است و این امر نمایانگر یکی از جوانب‏ روشمندی و نگرش اعتدالی اوست که می‌‏کوشد در هر بحثی ژرفکاوی کند و از آرای صاحبنظران غافل‏ نباشد. همچنین آشکار می‏‌گردد که در برابر منقولات‏ روحیه تسلیم محض ندارد بلکه بعضی را می‏‌پذیرد و بعضی‏ را رد می‏‌کند و با آنها ارزیابانه و نقادانه برخورد می‏‌نماید.<ref>الاوسی، «درباره المیزان»، ص. </ref>

'''تفاسیر''': [[تفسیر مفاتیح الغیب]] [[فخر رازی]]، [[تفسیر مجمع البیان]]، تفسیر ابن عباس، [[تفسیر کشاف]]، [[تفسیر طبری]]، [[تفسیر بیضاوی]]، تفسیر أبی السعود، [[تفسیر الدر المنثور]]، [[تفسیر روح المعانی]]، الجواهر (طنطاوی)، [[تفسیر المنار]]، [[تفسیر البرهان]]، [[تفسیر صافی]]، تفسیر نعمانی، [[تفسیر قمی]]، [[تفسیر نورالثقلین]]، برخی از کتاب‌های آیات الاحکام. منابع علامه در بحثهای روایی بیشتر تفسیر الدر المنثور و تفسیر نور الثقلین بوده است. '''کتب لغت''': [[مفردات راغب]]، صحاح اللغة، [[المصباح المنیر]]، قاموس اللغة، [[لسان العرب]]، المزهر فی علوم اللغة. کتاب‌های تاریخی متعدد، دایرة المعارف‌ها، [[تورات]] و [[انجیل]] و مجله‌ها و روزنامه‌های آن زمان و... همگی از منابعی هستند که طباطبایی در تألیف المیزان به آنها مراجعه کرده است.<ref>طاهری، «جامعیت تفسیر المیزان»، ص۱۵۷.</ref>