پرش به محتوا

عایشه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۴ نوامبر ۲۰۲۲
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| آثار =
| آثار =
}}
}}
'''عایشه دختر ابوبکر''' (درگذشت [[سال ۵۸ هجری قمری|۵۸ق]]) سومین همسر [[پیامبر اسلام(ص)]] است که پس از وفات [[خدیجه کبری]] و پس از [[سوده]] به همسری پیامبر اکرم درآمد. مورخان درباره سن او به هنگام ازدواج، اختلاف دارند. [[ماجرای افک]] یکی از معروف‌ترین وقایع زندگی عایشه است که به علت اتهام دیگران به او به دنبال حادثه‌ای، نزول آیاتی از [[سوره نور]] را در پی داشت و خداوند، اتهام‌زنندگان را سرزنش کرد.  
'''عایشه دختر ابوبکر''' (درگذشت [[سال ۵۸ هجری قمری|۵۸ق]]) سومین همسر [[پیامبر اسلام(ص)]] است که پس از وفات [[خدیجه کبری]] و پس از [[سوده]] به همسری پیامبر اکرم درآمد. مورخان درباره سن او به‌هنگام ازدواج، اختلاف دارند. [[ماجرای افک]] یکی از معروف‌ترین وقایع زندگی عایشه است که به‌علت اتهام دیگران به او در پی حادثه‌ای، نزول آیاتی از [[سوره نور]] را به‌دنبال داشت و خداوند، اتهام‌زنندگان را سرزنش کرد.  


عایشه، مشهور به [[ام المؤمنین]]، در میان [[همسران پیامبر]]، به دلیل فعالیت‌ها، جهت‌گیری‌های سیاسی و نقشی که پس از رحلت پیامبر(ص) ایفا کرد، شهرت فراوانی دارد. او در زمینه‌سازی برای خلافت [[خلیفه اول]] و [[خلیفه دوم|دوم]] تلاش نمود و با نقل روایاتی در ذکر فضایل آن دو، به تثبیت جایگاه آنان کمک کرد. عایشه در دوران خلافت [[عثمان]] نیز ابتدا با وی همراه بود، اما بعدها به دلایلی از او روی گرداند و با شورش بر ضد عثمان همراهی کرد. او پس از [[قتل عثمان]]، با اعلام خون‌خواهی عثمان، به مخالفت با [[امام علی(ع)]] برخاست و با همراهی برخی صحابه، [[جنگ جمل]] را به راه انداخت.  
عایشه، مشهور به [[ام المؤمنین]]، در میان [[همسران پیامبر]]، به‌دلیل فعالیت‌ها، جهت‌گیری‌های سیاسی و نقشی که پس از رحلت پیامبر(ص) ایفا کرد، شهرت فراوانی دارد. او در زمینه‌سازی برای خلافت [[خلیفه اول]] و [[خلیفه دوم|دوم]] تلاش نمود و با نقل روایاتی در ذکر فضایل آن دو، به تثبیت جایگاه آنان کمک کرد. عایشه در دوران خلافت [[عثمان]] نیز ابتدا با او همراه بود، اما بعدها به دلایلی از او روی گرداند و با شورش بر ضد عثمان همراهی کرد. او پس از [[قتل عثمان]]، با اعلام خون‌خواهی عثمان، به مخالفت با [[امام علی(ع)]] برخاست و با همراهی برخی صحابه، [[جنگ جمل]] را به‌راه انداخت.  


[[اهل‌سنت]] با استناد به روایاتی، از فضایل عایشه و محبوبیت او نزد پیامبر خبر داده‌اند و برای او جایگاه ارزشمندی قائل‌اند، اما در مقابل، [[شیعیان]] به دلیل موضع‌گیری‌های عایشه در دوران [[خلافت امام علی(ع)]] و تأثیرگذاری او در شکل‌گیری جنگ جمل و همچنین جلوگیری از دفن پیکر [[امام حسن(ع)]] در کنار قبر پیامبر(ص)، نقدهای فراوانی به رفتار و سیره او مطرح کرده‌اند.
[[اهل‌سنت]] با استناد به روایاتی، از فضایل عایشه و محبوبیت او نزد پیامبر خبر داده‌اند و برای او جایگاه ارزشمندی قائل‌اند، اما در مقابل، [[شیعیان]] به دلیل موضع‌گیری‌های عایشه در دوران [[خلافت امام علی(ع)]] و تأثیرگذاری او در شکل‌گیری جنگ جمل و همچنین جلوگیری از دفن پیکر [[امام حسن(ع)]] در کنار قبر پیامبر(ص)، نقدهای فراوانی به رفتار و سیره او مطرح کرده‌اند.


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
عایشه دختر [[ابوبکر]] از خاندان «تَیْم» و مادرش «اُمّ‌‌رومان» دختر عامر بن عُوَیْمِر از قبیله بنی‌کِنانه بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۹.</ref> او در سال چهارم یا پنجم [[بعثت]] در [[مکه]] به دنیا آمد.<ref>عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ج۱، ص۴۵؛ ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۱.</ref>  
عایشه دختر [[ابوبکر]] از خاندان «تَیْم» و مادرش «اُمّ‌‌رومان» دختر عامر بن عُوَیْمِر از قبیله بنی‌کِنانه بود.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۴۰۹.</ref> او در سال چهارم یا پنجم [[بعثت]] در [[مکه]] به‌دنیا آمد.<ref>عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ج۱، ص۴۵؛ ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۱.</ref>  


کنیه عایشه، «اُم‌ّعبدالله» بود که به علت وجود خواهرزاده‌اش [[عبدالله بن زبیر]] به این نام شهرت یافت.<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۸؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج۱۴، ص۲۲.</ref> در بسیاری از منابع تاریخی، او را «اُمُّ الْمؤمنین» خوانده‌اند.<ref>ابن طولون، الائمة الاثناعشر، ص۱۳۱.</ref><br />
کنیه عایشه، «اُم‌ّعبدالله» بود که به علت وجود خواهرزاده‌اش [[عبدالله بن زبیر]] به این نام شهرت یافت.<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۸؛ ابن ابی‌الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۷۸ق، ج۱۴، ص۲۲.</ref> در بسیاری از منابع تاریخی، او را «اُمُّ الْمؤمنین» خوانده‌اند.<ref>ابن طولون، الائمة الاثناعشر، ص۱۳۱.</ref>


نقل شده است که [[پیامبر(ص)]]، عایشه را «حُمَیْراء» خوانده و او را این‌گونه خطاب کرده است.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ص۸۲.</ref> روایتی نیز در این مورد به شهرت رسیده که براساس آن، پیامبر(ص) خطاب به عایشه فرمود: «کَلِّمینی یا حُمَیْراء؛ ای حمیرا با من سخن بگوی». گفته شده نخستین بار، [[غزالی]] در کتاب [[احیاء علوم الدین]]، چنین حدیثی را نقل کرده و پیش از آن در هیچ کتابی نیامده است. چنانکه اَلْفَتَّنی از علمای [[اهل تسنن]] (متوفای ۹۸۶ق) نوشته است آنچه غزالی نقل کرده، هیچ اصل و ریشه‌ای ندارد.<ref>الفتنی، تذکرة الموضوعات، ص۱۹۶.</ref> [[سید مرتضی عسکری]] از عالمان شیعه نیز هیچ اصل و اساسی برای سخن غزالی قائل نیست و آن را از جعلیات او می‌داند که به [[دروغ]] گفته و [[افترا]] به پیامبر(ص) نسبت داده است.<ref>عسکری، احادیث ام‌المؤمنین عائشة، ۱۴۱۸ق، ص۲۵و۲۶.</ref>
نقل شده است که [[پیامبر(ص)]]، عایشه را «حُمَیْراء» خوانده و او را این‌گونه خطاب کرده است.<ref>ابن قتیبه دینوری، الامامة و السیاسة، ۱۴۱۳ق، ص۸۲.</ref> روایتی نیز در این مورد به‌شهرت رسیده که براساس آن، پیامبر(ص) خطاب به عایشه فرمود: «کَلِّمینی یا حُمَیْراء؛ ای حمیرا با من سخن بگوی». گفته شده نخستین بار، [[غزالی]] در کتاب [[احیاء علوم الدین]]، چنین حدیثی را نقل کرده و پیش از آن در هیچ کتابی نیامده است. چنانکه اَلْفَتَّنی از علمای [[اهل تسنن]] (متوفای ۹۸۶ق) نوشته است آنچه غزالی نقل کرده، هیچ اصل و ریشه‌ای ندارد.<ref>الفتنی، تذکرة الموضوعات، ص۱۹۶.</ref> [[سید مرتضی عسکری]] از عالمان شیعه نیز هیچ اصل و اساسی برای سخن غزالی قائل نیست و آن را از جعلیات او می‌داند که به [[دروغ]] گفته و به پیامبر(ص) [[افترا]] زده است.<ref>عسکری، احادیث ام‌المؤمنین عائشة، ۱۴۱۸ق، ص۲۵و۲۶.</ref>
===وفات===
===وفات===
عایشه در [[۱۰ شوال]] [[سال ۵۸ هجری قمری|سال ۵۸ق]] (یا سال ۵۷ق) در ۶۶ سالگی در مدینه درگذشت، [[ابوهریره]] بر او نماز خواند و در [[قبرستان بقیع]] به خاک سپرده شد.<ref>ذهبی، تاریخ اسلام، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۵۲۰.</ref> برخی نیز زمان وفات او را [[۱۷ رمضان]] همان سال گفته‌اند.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۴۲.</ref><br />
عایشه در [[۱۰ شوال]] [[سال ۵۸ هجری قمری|سال ۵۸ق]] (یا سال ۵۷ق) در ۶۶ سالگی در مدینه درگذشت، [[ابوهریره]] بر او نماز خواند و در [[قبرستان بقیع]] دفن شد.<ref>ذهبی، تاریخ اسلام، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۴؛ ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۵۲۰.</ref> برخی نیز زمان وفات او را [[۱۷ رمضان]] همان سال گفته‌اند.<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۶، ص۴۲.</ref>


درباره علت مرگ عایشه، اختلاف‌نظر وجود دارد. عده‌ای بر خلاف اهل سنت که مرگ او را طبیعی دانسته‌اند، با استناد به منابع، [[معاویه]] را عامل قتل عایشه می‌دانند که با مکر و حیله خود، چاله‌ای کَند و او را در آن انداخت.<ref>بیاضی، الصراط المستقیم، ۱۳۸۴ق، ج۳، ص۴۸.</ref> علت این امر را اعتراض عایشه به بیعت گرفتن معاویه برای [[یزید]] گفته‌اند.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۴۰۲.</ref> قائلان به قتل عایشه، روز این اتفاق را آخر [[ذی‌الحجه]] دانسته‌اند.<ref>سید بن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۵۰۳.</ref>
درباره علت مرگ عایشه، اختلاف‌نظر وجود دارد. عده‌ای بر خلاف اهل سنت که مرگ او را طبیعی دانسته‌اند، با استناد به منابع، [[معاویه]] را عامل قتل عایشه می‌دانند که با مکر و حیله خود، چاله‌ای کَند و او را در آن انداخت.<ref>بیاضی، الصراط المستقیم، ۱۳۸۴ق، ج۳، ص۴۸.</ref> علت این امر را اعتراض عایشه به بیعت گرفتن معاویه برای [[یزید]] گفته‌اند.<ref>حر عاملی، اثبات الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۳، ص۴۰۲.</ref> قائلان به قتل عایشه، روز این اتفاق را آخر [[ذی‌الحجه]] دانسته‌اند.<ref>سید بن طاووس، الطرائف، ۱۴۰۰ق، ج۲، ص۵۰۳.</ref>
خط ۴۵: خط ۴۵:
عایشه یکی از همسران پیامبر اسلام بود که بعد از وفات حضرت خدیجه و پس از ازدواج حضرت محمد(ص) با سوده دختر زمعة بن قیس، به همسری پیامبر(ص) درآمد<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۸۱.</ref> و این زندگی زناشویی، نُه سال و پنج ماه به طول انجامید.<ref>ابن حزم، جوامع السیرة النبویة، ص۲۷.</ref> در اینکه ازدواج چه زمانی صورت گرفته، همگان بر محقق‌شدن این امر بعد از وفات خدیجه متفق‌اند اما در اینکه دو سال یا سه سال قبل از [[هجرت]] بوده، اختلاف است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۲، ص۲۳۵؛ ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۲.</ref> در گزارش‌ها هم آمده که ازدواج پیامبر با عایشه قبل از ازدواج او با [[سوده]] بوده، اما برخی از روایات مشهورتر، ازدواج پیامبر اسلام با سوده را قبل از ازدواج با عایشه عنوان کرده‌اند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۶؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۳-۱۳۴؛ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۴۵.</ref> نقل شده که خوله همسر [[عثمان بن مظعون]] نزد ابوبکر رفت و ماجرای ازدواج را با پدر عایشه در میان گذاشت. پیامبر در ماه شوال سال یازده بعثت با عایشه ازدواج کرد<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۸.</ref> و [[مهریه]] او را چهارصد درهم قرار داد.<ref>سهیلی، الروض الانف، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۵۳۴.</ref> به گفته [[سید مرتضی عسکری|سید مرتضی عسکری]] سیره‌نگار شیعی (درگذشت ۱۳۸۶ش) عایشه دو سال قبل از هجرت (۱۱ بعثت) به عقد پیامبر در آمد و ازدواج آنها یک سال و نیم پس از هجرت و پس از جنگ بدر در شوال بود.<ref>عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ج۱، ص۴۵.</ref>  
عایشه یکی از همسران پیامبر اسلام بود که بعد از وفات حضرت خدیجه و پس از ازدواج حضرت محمد(ص) با سوده دختر زمعة بن قیس، به همسری پیامبر(ص) درآمد<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۱۸۸۱.</ref> و این زندگی زناشویی، نُه سال و پنج ماه به طول انجامید.<ref>ابن حزم، جوامع السیرة النبویة، ص۲۷.</ref> در اینکه ازدواج چه زمانی صورت گرفته، همگان بر محقق‌شدن این امر بعد از وفات خدیجه متفق‌اند اما در اینکه دو سال یا سه سال قبل از [[هجرت]] بوده، اختلاف است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۲، ص۲۳۵؛ ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۲.</ref> در گزارش‌ها هم آمده که ازدواج پیامبر با عایشه قبل از ازدواج او با [[سوده]] بوده، اما برخی از روایات مشهورتر، ازدواج پیامبر اسلام با سوده را قبل از ازدواج با عایشه عنوان کرده‌اند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۶؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۴۱۰ق، ص۱۳۳-۱۳۴؛ صالحی شامی، سبل الهدی، ۱۴۱۴ق، ج۱۱، ص۴۵.</ref> نقل شده که خوله همسر [[عثمان بن مظعون]] نزد ابوبکر رفت و ماجرای ازدواج را با پدر عایشه در میان گذاشت. پیامبر در ماه شوال سال یازده بعثت با عایشه ازدواج کرد<ref>ابن سیدالناس، عیون الاثر، ۱۴۱۴ق، ج۲، ص۳۶۸.</ref> و [[مهریه]] او را چهارصد درهم قرار داد.<ref>سهیلی، الروض الانف، ۱۴۱۲ق، ج۷، ص۵۳۴.</ref> به گفته [[سید مرتضی عسکری|سید مرتضی عسکری]] سیره‌نگار شیعی (درگذشت ۱۳۸۶ش) عایشه دو سال قبل از هجرت (۱۱ بعثت) به عقد پیامبر در آمد و ازدواج آنها یک سال و نیم پس از هجرت و پس از جنگ بدر در شوال بود.<ref>عسکری، نقش عایشه در احادیث اسلام، ج۱، ص۴۵.</ref>  
===سن عایشه هنگام ازدواج===
===سن عایشه هنگام ازدواج===
در مورد سن ازدواج او با پیامبر اختلاف وجود دارد، به گونه‌ای که سنّ هنگام ازدواج و [[زفاف]] او را بین ۶ تا ۱۸ سال بیان کرده‌اند.<ref>ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۲، ص۱۹۱.</ref>
در مورد سن ازدواج او با پیامبر اختلاف وجود دارد، به گونه‌ای که سنّ هنگام ازدواج و [[زفاف]] او را بین ۶ تا ۱۸ سال بیان کرده‌اند.<ref>ابن حجر، الاصابة، ۱۴۱۵ق، ج۸، ص۲۳۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۲، ص۱۹۱.</ref>{{سخ}}
بنابر نقل مشهور منابع تاریخی، عایشه در هنگام ازدواج با پیامبر(ص) حدود شش یا هفت سال داشته،<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۷-۴۸.</ref> اما زفاف وی پس از مهاجرت به [[مدینه]] و بعد از جنگ بدر صورت گرفت؛<ref>عسکری٬ أحادیث أم المؤمنین عائشة٬ ۱۴۱۴ق٬ ص۵۵.</ref> زمانی که عایشه سنی بالاتر از نُه سال داشت.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۶۴۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۷-۴۸.</ref> بر این اساس او مدت هشت سال و پنج ماه در خانه پیامبر بوده است.
بنابر نقل مشهور منابع تاریخی، عایشه در هنگام ازدواج با پیامبر(ص) حدود شش یا هفت سال داشته،<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۷-۴۸.</ref> اما زفاف وی پس از مهاجرت به [[مدینه]] و بعد از جنگ بدر صورت گرفت؛<ref>عسکری٬ أحادیث أم المؤمنین عائشة٬ ۱۴۱۴ق٬ ص۵۵.</ref> زمانی که عایشه سنی بالاتر از نُه سال داشت.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۶۴۴؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۴۷-۴۸.</ref> بر این اساس او مدت هشت سال و پنج ماه در خانه پیامبر(ص) بوده است.


با این حال برخی پژوهشگران معتقدند بررسی گزارش‌های مختلف از منابع تاریخی، روشن می‌کند که عایشه در هنگام ازدواج با محمد(ص)، ۱۸ سال داشته است. اینان معتقدند عایشه از [[نخستین مسلمان]]ان به شمار آمده و در ابتدای [[بعثت]] پیامبر، کودکی بیش نبوده است. به باور اینان، اگر عایشه در زمان بعثت حداقل هفت سال داشته باشد، در هنگام [[ازدواج]] با پیامبر ۱۷ ساله بوده است.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر خانواده پیامبر در دائرةالمعارف اسلام، ۱۳۸۷ش، ص۹۲-۹۳.</ref><br />
با این حال، برخی پژوهشگران معتقدند بررسی گزارش‌های مختلف از منابع تاریخی، روشن می‌کند که عایشه در هنگام ازدواج با محمد(ص)، ۱۸ سال داشته است. اینان معتقدند عایشه از [[نخستین مسلمان]]ان به شمار آمده و در ابتدای [[بعثت]] پیامبر، کودکی بیش نبوده است. به باور اینان، اگر عایشه در زمان بعثت حداقل هفت سال داشته باشد، در هنگام [[ازدواج]] با پیامبر ۱۷ ساله بوده است.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر خانواده پیامبر در دائرةالمعارف اسلام، ۱۳۸۷ش، ص۹۲-۹۳.</ref>


[[سید جعفر مرتضی عاملی]]، سن پایین عایشه را نمی‌پذیرد و سن سیزده تا هفده‌سالگی او را به هنگام [[عقد ازدواج|عقد]] صحیح می‌داند. وی به نقل از ابن اسحاق، عایشه را در شمار کسانی آورده که در ابتدای بعثت و پس از هجده نفر مسلمان شد؛ یعنی نوزدهمین نفری بود که آیین مسلمانی را برگزید. جعفر مرتضی در ادامه این‌گونه می‌آورد که اگر عمر وی به هنگام بعثت به طور مثال هفت ساله بوده، به هنگام عقد هفده‌سال و موقع [[هجرت]] بیست‌سال سن داشته، مگر این که بگویند وقتی مسلمان شد، کمتر از هفت سال سن داشت.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۲۸۵-۲۸۷.</ref>
[[سید جعفر مرتضی عاملی]]، سن پایین عایشه را نمی‌پذیرد و سن سیزده تا هفده‌سالگی او را به هنگام [[عقد ازدواج|عقد]] صحیح می‌داند. وی به نقل از ابن اسحاق، عایشه را در شمار کسانی آورده که در ابتدای بعثت و پس از هجده نفر مسلمان شد؛ یعنی نوزدهمین نفری بود که آیین مسلمانی را برگزید. جعفر مرتضی در ادامه این‌گونه می‌آورد که اگر عمر او به هنگام بعثت به‌طور مثال هفت‌ساله بوده، به هنگام عقد هفده‌سال و موقع [[هجرت]] بیست‌سال سن داشته، مگر این که بگویند وقتی مسلمان شد، کمتر از هفت سال سن داشت.<ref>عاملی، الصحیح من سیرة النبی الاعظم، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۲۸۵-۲۸۷.</ref>


==ماجرای افک==
==ماجرای افک==
خط ۵۸: خط ۵۸:


==پس از رحلت پیامبر اکرم==
==پس از رحلت پیامبر اکرم==
دوران زندگانی عایشه پس از پیامبر را می‌توان در چند مرحله بررسی کرد:
دوران زندگانی عایشه پس از پیامبر(ص) را می‌توان در چند مرحله بررسی کرد:
===در زمان خلافت شیخین===
===در زمان خلافت شیخین===
عایشه پس از رحلت [[پیامبر(ص)]] به دلیل همسری رسول‌خدا و فرزندی [[خلیفه اول]]، هر چند دخالت مستقیمی در امور سیاسی نداشت، اما از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار و مورد حمایت خلیفه اول و دوم بود. به عقیده گروهی از نویسندگان شیعه، عایشه در به خلافت‌رسیدن ابوبکر نیز نقش داشت و در روزهای آخر عمر پیامبر(ص) تلاش‌هایی برای زمینه‌سازی خلافت پدرش انجام داد. او همچنین با نقل روایاتی از پیامبر اسلام در فضیلت [[ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]]، به تثیبت خلافت آن دو یاری رساند<ref>واردی، نقش همسران رسول‌خدا در حکومت امیرمؤمنان، ص۱۱۴.</ref> و با حمایت‌های فکری و فقهی در بیان احادیث و صدور فتواها، سهم فراوانی در پیشبرد سیاست‌های این دو خلیفه ایفا کرد.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر خانواده پیامبر در دائرةالمعارف اسلام، ۱۳۸۷ش، ص۱۱۵.</ref> در مقابل هم گزارش‌هایی در دست است که دو خلیفه نخست به عایشه، هدایایی عطا کرده و مستمری او را نسبت به سایر همسران پیامبر(ص) افزایش دادند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۵۳.</ref> خلیفه دوم چون معتقد بود عایشه، محبوب‌ترین همسر پیامبر بوده، دوهزار درهم بیشتر از دیگر زنان به او اختصاص داد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۶۷.</ref> از منظر شیعیان، این عمل خلفا نوعی بی‌عدالتی تلقی شده است.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر خانواده پیامبر، ۱۳۸۷ش، ص۱۱۵-۱۱۶.</ref>
عایشه پس از رحلت [[پیامبر(ص)]] به دلیل همسری رسول‌خدا و فرزندی [[خلیفه اول]]، هر چند دخالت مستقیمی در امور سیاسی نداشت، اما از جایگاه اجتماعی بالایی برخوردار و مورد حمایت خلیفه اول و دوم بود. به عقیده گروهی از نویسندگان شیعه، عایشه در به خلافت‌رسیدن ابوبکر نیز نقش داشت و در روزهای آخر عمر پیامبر(ص) تلاش‌هایی برای زمینه‌سازی خلافت پدرش انجام داد. او همچنین با نقل روایاتی از پیامبر اسلام در فضیلت [[ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]]، به تثیبت خلافت آن دو یاری رساند<ref>واردی، نقش همسران رسول‌خدا در حکومت امیرمؤمنان، ص۱۱۴.</ref> و با حمایت‌های فکری و فقهی در بیان احادیث و صدور فتواها، سهم فراوانی در پیشبرد سیاست‌های این دو خلیفه ایفا کرد.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر خانواده پیامبر در دائرةالمعارف اسلام، ۱۳۸۷ش، ص۱۱۵.</ref> در مقابل هم گزارش‌هایی در دست است که دو خلیفه نخست به عایشه، هدایایی عطا کرده و مستمری او را نسبت به سایر همسران پیامبر(ص) افزایش دادند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۸، ص۵۳.</ref> خلیفه دوم چون معتقد بود عایشه، محبوب‌ترین همسر پیامبر بوده، دوهزار درهم بیشتر از دیگر زنان به او اختصاص داد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، ج۲، ص۶۷.</ref> از منظر شیعیان، این عمل خلفا نوعی بی‌عدالتی تلقی شده است.<ref>تقی‌زاده داوری، تصویر خانواده پیامبر، ۱۳۸۷ش، ص۱۱۵-۱۱۶.</ref>
خط ۶۷: خط ۶۷:
او در سخنان خود و برخوردهایی که بین خودش و عثمان در [[مسجد مدینه]] پیش آمد، به شدت به انتقاد از خلیفه پرداخت.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۲۱.</ref> عثمان نیز در پاسخ، او را به همسران [[نوح]] و [[لوط]] شبیه خواند که به شوهران‌شان خیانت کردند و وارد [[جهنم]] شدند که این جمله، با واکنش شدید عایشه همراه شد و وی با گفتن «اُقْتُلوا نَعْثَلاً فَقَدْ کفَر؛ نعثل{{یادداشت| نعثل نام یک یهودی با ریش‌های بلند بود که عثمان را به او تشبیه کرده و این تعبیر تبدیل به لقبی برای عثمان شده بود. (ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۲.).}} را بکشید که او کافر شده است» عثمان را شایسته مرگ دانست.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۴۵۹</ref>
او در سخنان خود و برخوردهایی که بین خودش و عثمان در [[مسجد مدینه]] پیش آمد، به شدت به انتقاد از خلیفه پرداخت.<ref>ابن اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۴۲۱.</ref> عثمان نیز در پاسخ، او را به همسران [[نوح]] و [[لوط]] شبیه خواند که به شوهران‌شان خیانت کردند و وارد [[جهنم]] شدند که این جمله، با واکنش شدید عایشه همراه شد و وی با گفتن «اُقْتُلوا نَعْثَلاً فَقَدْ کفَر؛ نعثل{{یادداشت| نعثل نام یک یهودی با ریش‌های بلند بود که عثمان را به او تشبیه کرده و این تعبیر تبدیل به لقبی برای عثمان شده بود. (ابن‌قتیبه، الإمامة و السیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۶۲.).}} را بکشید که او کافر شده است» عثمان را شایسته مرگ دانست.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۴، ص۴۵۹</ref>


ابن خلدون نوشته است هنگامى كه عثمان در محاصره بود، عايشه‏ به مكه رفته بود. چون مناسك به جاى آورده به مدينه باز مى‏‌گشت در راه مردى از بنى ليث بدو خبر داد كه عثمان را كشته‏‌اند و با على بيعت شده است. عايشه‏ گفت: به خدا سوگند كه عثمان به ستم كشته شده و من به طلب خون او خواهم كوشيد. آن مرد گفت: اكنون چنين مى‏‌گويى و آن روز درباره او چيزهاى ديگر مى‏‌گفتى؟ گفت: آنان نخست به توبه‏‌اش واداشتند و سپس به قتلش آوردند.<ref>ابن خلدون٬ ديوان المبتدأ و الخبر فى تاريخ العرب و البربر و من عاصرهم من ذوى الشأن الأكبر، ۱۴۰۸ق٬ ج‏٬۲ ص۶۰۷</ref>
ابن خلدون نوشته است هنگامی که عثمان در محاصره بود، عایشه به مکه رفته بود. چون مناسک به جای آورده و به مدینه بازمی‌گشت در راه مردی از بنی لیث بدو خبر داد که عثمان را کشته‌اند و با علی بیعت شده است. عایشه گفت: به خدا سوگند که عثمان به ستم کشته شده و من به طلب خون او خواهم کوشید. آن مرد گفت: اکنون چنین می‌گویی و آن روز درباره او چیزهای دیگر می‌گفتی؟ گفت: آنان نخست به توبه‌اش واداشتند و سپس به قتلش آوردند.<ref>ابن خلدون٬ دیوان المبتدأ و الخبر، ۱۴۰۸ق، ج٬، ص۶۰۷.</ref>
{{همچنین ببینید|ماجرای قتل عثمان}}
{{همچنین ببینید|ماجرای قتل عثمان}}


خط ۸۳: خط ۸۳:


=== ماجرای دفن پیکر امام حسن(ع)===
=== ماجرای دفن پیکر امام حسن(ع)===
یکی از اقدامات عایشه در زمان حیاتش، جلوگیری از [[دفن]] پیکر [[امام حسن(ع)]] کنار قبر پیامبر(ص) بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۸۲.</ref> از آن‌جا که محل دفن پیامبر(ص) در خانه عایشه بود و پس از آن، خلیفه اول و دوم نیز در این مکان دفن شده بودند، با [[شهادت]] امام حسن(ع)، [[امام حسین(ع)]] مطابق با [[وصیت]] برادرش قصد داشت پیکر او را، کنار قبر پیامبر(ص) دفن کند، اما عایشه با تحریک [[مروان بن حکم]]، مانع این اقدام شد و امام حسین(ع) برای پرهیز از درگیری از این اقدام صرف‌نظر کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۲۵؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۱۴۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۱۴.</ref> و جنازه امام(ع) در [[بقیع]] دفن شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۶۶.</ref> برخی گزارش کرده‌اند چون عایشه، اوضاع را با وجود مروان بن حکم و همراهانش که با سلاح به [[تشییع]] آمده بودند، خطرناک دید، از [[دفن]] امام حسن(ع) ممانعت به عمل آورد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۶۱.</ref>{{یادداشت| اشعار معروفی منسوب به ابن عباس است که شدیدآً موضگیری عایشه را محکوم کرده و او را به جهت کار های ناپسندش پس از ارتحال رسول الله مورد نکوهش قرار داده است. تجملتِ تبغلتِ/ولو عشتِ تفيلتِ/لكِ الثمن من التسع/وفي الكل تطمعتِ. ابن الحجاج شاعر بغدادی نیز همین مضامین را درقالب شعر بیان کرده است. یا بنتَ أبي بكر/لاكانَ ولاكُنتِ/لِك التسع من الثُمن/
یکی از اقدامات عایشه در زمان حیاتش، جلوگیری از [[دفن]] پیکر [[امام حسن(ع)]] کنار قبر پیامبر(ص) بود.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل الطالبیین، ص۸۲.</ref> از آن‌جا که محل دفن پیامبر(ص) در خانه عایشه بود و پس از آن، خلیفه اول و دوم نیز در این مکان دفن شده بودند، با [[شهادت]] امام حسن(ع)، [[امام حسین(ع)]] مطابق با [[وصیت]] برادرش قصد داشت پیکر او را، کنار قبر پیامبر(ص) دفن کند، اما عایشه با تحریک [[مروان بن حکم]]، مانع این اقدام شد و امام حسین(ع) برای پرهیز از درگیری از این اقدام صرف‌نظر کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۲۵؛ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۴، ص۱۴۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۶، ص۱۴.</ref> و جنازه امام(ع) در [[بقیع]] دفن شد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۶۶.</ref> برخی گزارش کرده‌اند چون عایشه، اوضاع را با وجود مروان بن حکم و همراهانش که با سلاح به [[تشییع]] آمده بودند، خطرناک دید، از [[دفن]] امام حسن(ع) ممانعت به عمل آورد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۶۱.</ref>{{یادداشت| اشعار معروفی منسوب به ابن عباس است که شدیدأ موضگیری عایشه را محکوم کرده و او را به جهت کار‌های ناپسندش پس از ارتحال رسول الله مورد نکوهش قرار داده است. تجملتِ تبغلتِ/ولو عشتِ تفیلتِ/لک الثمن من التسع/وفی الکل تطمعتِ. ابن الحجاج شاعر بغدادی نیز همین مضامین را درقالب شعر بیان کرده است. یا بنتَ أبی بکر/لاکانَ ولاکنتِ/لِک التسع من الثُمن/
وبالكلّ تملّكت/تجملتِ تبغلت/وان عشتِ تفيّلت. شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۹}}
وبالکلّ تملّکت/تجملتِ تبغلت/وان عشتِ تفیلت. شیخ مفید، ارشاد، ج۲، ص۱۹.}}
 


==خصوصیت‌ها و ویژگی‌ها==
==خصوصیت‌ها و ویژگی‌ها==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۹۸۱

ویرایش