کاربر ناشناس
ریاض العلماء و حیاض الفضلاء (کتاب): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Sama بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Sama بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
منابع ریاض العلماء شامل مهمترین کتابهای عامه و خاصه در تاریخ، تراجم و ادب است و افزون بر اینها مؤلف از منابع جغرافیایی، اجازات علما، وقف نامه ها و غیر آن سود برده است. همچنین مشهودات و مسموعات او از معاصرانش اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.<ref>ساعدی خراسانی، محمدباقر، تاریخ و سفرنامه حزین، دیوان، به کوشش بیژن ترقی، تهران، ۱۳۵۰ش</ref> مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونه های اصلاحی را آورده،<ref>نک: ریاض العلماء، ج۱، ص۱۶۳؛ ج۲، ص ۲۰</ref> اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است. <ref>نک: ریاض العلماء، ج۱، ص ۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲؛ ج۲، ص ۴۴۰</ref> | منابع ریاض العلماء شامل مهمترین کتابهای عامه و خاصه در تاریخ، تراجم و ادب است و افزون بر اینها مؤلف از منابع جغرافیایی، اجازات علما، وقف نامه ها و غیر آن سود برده است. همچنین مشهودات و مسموعات او از معاصرانش اهمیت خاصی به این اثر بخشیده است.<ref>ساعدی خراسانی، محمدباقر، تاریخ و سفرنامه حزین، دیوان، به کوشش بیژن ترقی، تهران، ۱۳۵۰ش</ref> مؤلف در این کتاب اگرچه پس از تصحیح و مقابله منابع، نمونه های اصلاحی را آورده،<ref>نک: ریاض العلماء، ج۱، ص۱۶۳؛ ج۲، ص ۲۰</ref> اما هنگام نقل مستقیم، امانت را حفظ کرده و عین عبارات را آورده است. <ref>نک: ریاض العلماء، ج۱، ص ۱۸، ۲۳، ۳۰، ۸۲؛ ج۲، ص ۴۴۰</ref> | ||
==ساختار کتاب== | ==ساختار کتاب== | ||
ریاض العلماء در دو بخش پنج جلدی و ده جلد تدوین شده است.پنج جلد بخش نخست به علمای شیعه و پنج جلد بخش دوم به علمای اهل سنت اختصاص دارد. هر دو بخش بر اساس حروف الفبا مرتب شده است. | |||
==ویژگیهای کتاب== | ==ویژگیهای کتاب== | ||
مؤلف به اوضاع اجتماعی زمان خویش پرداخته است و حتی گاهی در موضوعاتی چون خراج، نماز جمعه، استعمال تنباکو و اختلاف شیعه و سنی وارد شده و مستقلاً اظهار نظر کرده است. <ref>نک:ذکاوتی، ص ۴۳</ref> او طبق روح عصر خود با صوفیه، حکیمان و فیلسوفان روی آشتی نداشت و حتی اعتقاد و گرایش صوفیانه را گناه میشمرد. <ref>نک: ریاض العلماء، ج۲، ص ۲۵۸؛ ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا، «کتاب ریاض العلماء»، نشر دانش، تهران، ۱۳۶۳ش۷، ش ۶</ref> | مؤلف به اوضاع اجتماعی زمان خویش پرداخته است و حتی گاهی در موضوعاتی چون خراج، نماز جمعه، استعمال تنباکو و اختلاف شیعه و سنی وارد شده و مستقلاً اظهار نظر کرده است. <ref>نک:ذکاوتی، ص ۴۳</ref> او طبق روح عصر خود با صوفیه، حکیمان و فیلسوفان روی آشتی نداشت و حتی اعتقاد و گرایش صوفیانه را گناه میشمرد. <ref>نک: ریاض العلماء، ج۲، ص ۲۵۸؛ ذکاوتی قراگوزلو، علیرضا، «کتاب ریاض العلماء»، نشر دانش، تهران، ۱۳۶۳ش۷، ش ۶</ref> |