پرش به محتوا

شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

۵ بایت حذف‌شده ،  ‏۸ اوت ۲۰۲۱
جز
خط ۶۱: خط ۶۱:
* [[مس میت|مس بدن شهید]]؛‌ مس بدن شهید موجب واجب شدن [[غسل مس میت]] نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۳۰۷.</ref>
* [[مس میت|مس بدن شهید]]؛‌ مس بدن شهید موجب واجب شدن [[غسل مس میت]] نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۳۰۷.</ref>
* [[نماز میت]]: بیشتر اهل‌سنت معتقدند که خواندن نماز میت بر شهید واجب نیست.{{مدرک}} البته از نظر فقیهان شیعه خواندن نماز میت بر شهید واجب است.<ref> شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۹۹.</ref>  
* [[نماز میت]]: بیشتر اهل‌سنت معتقدند که خواندن نماز میت بر شهید واجب نیست.{{مدرک}} البته از نظر فقیهان شیعه خواندن نماز میت بر شهید واجب است.<ref> شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۹۹.</ref>  
* احکام مذکور شامل کسانی است که با اذن امام معصوم یا نائب خاص او در جنگ شرکت کرده‌اند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱، ص۸۲.</ref> همچنین بنا به نظر بیشتر فقیهان این احکام شامل کسانی که در [[غیبت امام زمان (عج)|زمان غیبت]] با اذن نائب عام امام (فقیه جامع‌الشرایط) یا بدون اذن او برای دفاع در برابر هجوم دشمنان اسلام کشته می‌شوند، نیز می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کاشف‌الغطا، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۴۵.</ref> گرچه برخی آن را این افراد را شهید دانسته اما احکام شهید در معرکه را درباره آنها جاری نمی‌دانند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱، ص۸۲.</ref>
* احکام مذکور شامل کسانی است که با اذن [[معصوم]] یا نائب خاص او در جنگ شرکت کرده‌اند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱، ص۸۲.</ref> همچنین بنا به نظر بیشتر فقیهان این احکام شامل کسانی که در [[غیبت امام زمان (عج)|زمان غیبت]] با اذن نائب عام امام (فقیه جامع‌الشرایط) یا بدون اذن او برای دفاع در برابر هجوم دشمنان اسلام کشته می‌شوند، نیز می‌شود.<ref>برای نمونه نگاه کنید به کاشف‌الغطا، النور الساطع، ۱۳۸۱ق، ج۱، ص۵۴۵.</ref> گرچه برخی آن را این افراد را شهید دانسته اما احکام شهید در معرکه را درباره آنها جاری نمی‌دانند.<ref>شهید ثانی، مسالک الافهام، ج۱، ص۸۲.</ref>
این احکام به شهید در معرکه اختصاص دارد و شامل کسانی که به طریق دیگری در راه خدا کشته می‌شوند و یا در فضیلت مانند شهیدند، نمی‌گردد.<ref> شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۴.</ref>
این احکام به شهید در معرکه اختصاص دارد و شامل کسانی که به طریق دیگری در راه خدا کشته می‌شوند و یا در فضیلت مانند شهیدند، نمی‌گردد.<ref> شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۴.</ref>