شهادت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شهادت''' به کشته‌شدن در راه [[خدا]] اشاره دارد. شهید در معرکه جنگ احکام خاصی دارد از جمله اینکه [[غسل میت|غسل]] و [[کفن]] ندارد. برای شهادت آثاری همچون زنده ماندن، برخورداری از حق [[شفاعت]] و آمرزش گناهان ذکر شده است.

بنا به برخی روایات، همه [[امامان شیعه]] نیز به شهادت رسیده‌اند.

شهادت به معنای کشته شدن در راه خداوند است. از این‌رو کسی که در راه خدا به قتل می‌رسد شهید نامیده می‌شود.<ref>محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در فقه، اصطلاح شهید به مسلمانی اختصاص دارد که در مَعرکه جنگ توسط کافران یا به سبب جنگ با آنها کشته می‌شود.<ref> محمود عبدالرحمان، معجم المصطلحات و الالفاظ الفقهیه، ج۲، ص۳۴۶.</ref> در [[تفسیر نمونه]] آمده شهادت یک معنای خاص و یک معنا عام دارد. معنای خاص آن همان معنای فقهی است و معنای عام آن این است که انسان در مسیر انجام وظیفه الهی کشته شود یا بمیرد از این‌رو در روایات طالب علمی که در حال طلب علم از دنیا برود، کسی که در بسترش بمیرد در حالی که معرفت حق خدا، پیامبر و اهل بیت او را داشته باشد، کسی که برای دفاع از مالش در برابر مهاجمان کشته شود و... شهید دانسته شده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۹ش، ج۲۱، ص۴۰۷-۴۰۸.</ref>

در قرآن از واژه شهادت با تعبیر «قَتْل فی سبیل‌الله» (کشته شدن در راه خدا) یاد شده است.<ref>قرشی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۴، ص۷۶.</ref> همچنین از شهادت و شهید درباب‌های احکام طهارت<ref> برای نمونه نگاه کنید به علامه حلی، تحریر الاحکام، ۱۴۲۰ق، ج۱، ۳۳۱۷.</ref> و جهاد کتاب‌های فقهی سخن گفته شده است.

*کفن؛ بنا به نظر فقیهان شیعه شهید در معرکه کفن نمی‌شود<ref>شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۹۹.</ref> و با همان لباس رزم دفن می‌شود.<ref>شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۶.</ref> مگر اینکه لباس به تن نداشته باشد که در این صورت باید او را کفن کرد.<ref>شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۴۰۶-۴۰۷.</ref>

* مس بدن شهید؛‌ مس بدن شهید موجب واجب شدن [[غسل مس میت]] نمی‌شود.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۵، ص۳۰۷.</ref>

* نماز میت: بیشتر اهل‌سنت معتقدند که خواندن نماز میت بر شهید واجب نیست.{{مدرک}} البته از نظر فقیهان شیعه خواندن نماز میت بر شهید واجب است.<ref> شیخ انصاری، کتاب الطهاره، ۱۴۱۵ق، ج۴، ص۳۹۹.</ref>  

به اعتقاد شماری از عالمان شیعه، همه [[امامان شیعه]] با شهادت از دنیا می‌روند.<ref>طبرسی، اعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۲-۱۳۱؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ ق، ج۲، ص۲۰۹.</ref> دلیل آنان، [[روایت|روایات]] از جمله روایت «وَ اللَّهِ مَا مِنَّا إِلَّا مَقْتُولٌ شَهِید» منقول از امام صادق(ع) است که بنابر آن، همه امامان با شهادت از دنیا خواهند رفت.<ref>ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ ق، ج۲، ص۲۰۹؛ طبرسی، إعلام الوری، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۳۲-۱۳۱.</ref> [[شیخ مفید]] در کتاب «[[تصحیح اعتقادات الامامیه]]» شهادت امام علی(ع)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، امام موسی(ع) و امام رضا(ع) را پذیرفته و در شهادت سایر ائمه تردید کرده است.<ref>مفید، تصحیح اعتقاد الامامیه، ۱۴۱۴ق، ص۱۳۲و۱۳۱.</ref> [[علامه مجلسی]] در توجیه سخن شیخ مفید گفته است با توجه به اینکه اخبار شهادت سایر ائمه(ع) متواتر نیست، شاید منظور او نفی [[تواتر]] و قطعیت شهادت سایر ائمه(ع) باشد.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۴ق، ج۲۷، ص۲۱۶.</ref>  

شهید در ادبیات جمهوری اسلامی ایران شامل کسانی می‌شود که در راه دفاع و حفظ دستاوردهای انقلاب سال ۱۳۵۷ش و کیان نظام اسلامی، استقلال کشور ایران و مقابله با تهدیدات دشمن جان خود را از دست می‌دهند.<ref>[https://www.isna.ir/news/93031708120 «آیین‌نامه تعیین و احراز مصادیق شهید و ایثارگر ابلاغ شد آیین‌نامه تعیین و احراز مصادیق شهید و ایثارگر ابلاغ شد»]</ref> بر اساس قانون بنیاد شهید ایران از [[انقلاب سال ۱۳۵۷ش]] تا ابتدای سال ۱۴۰۰ش  حدود ۲۲۰ هزار نفر شهید محسوب شده‌اند.<ref>[https://www.isna.ir/news/99122116190 «تعداد شهدای ایران چقدر است؟»]</ref> در ایران [[سازمان بنیاد شهید]] برای رسیدگی به امور خانواده‌های شهداء تأسیس شده است.<ref>[https://rc.majlis.ir/fa/law/show/93093 «قانون اساسنامه بنیاد شهید انقلاب اسلامی»]</ref> همچنین [[۲۲ اسفند]] به عنوان روز شهید نامگذاری شده است.<ref>[https://www.isna.ir/news/99122116190 «تعداد شهدای ایران چقدر است؟»]</ref>

  | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص