فضه نوبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فضه نوبیه'''، کنیز [[حضرت زهرا(س)]] که [[پیامبر(ص)]] او را به این نام خواند. نام او در روایات مرتبط با ولادت [[حسنین]]، ماجرای نزول [[آیه اطعام]] و شهادت حضرت زهرا(س) آمده است. فضه بعد از حضرت فاطمه(س) دو ازدواج داشته است. از ویژگی‌های وی، سخن گفتن با آیات [[قرآن]] و دانستن علم کیمیاست. گفته‎اند در [[واقعه کربلا]] نیز حضور داشته است.

فضه، اصالتا از اهالی نوبیه بود.<ref>اعلام النساء المؤمنات، ص ۶۹۶؛ ابن حجر، الإصابة، ج ۸ ص ۲۸۱.</ref> نوبیه شهری است در جنوب سودان<ref>الفیروزآبادی، القاموس المحیط: ج ۱ ص ۱۳۵؛ مجمع البحرین، ج ‏۲، ص ۱۷۸.</ref> یا جنوب مصر و شرق نیل.<ref>ابن الوردی، ریاض السالكین: ج ۴ ص ۲۲۴.</ref> برخی او را هندی الاصل<ref>الحسین و بطلة كربلاء، مغنیة ،ص ۲۸۷.</ref> و برخی دیگر حتی دختر پادشاه هند معرفی‌اش کرده‌اند.<ref>بحار الانوار، دار احیاء التراث، ج ۹، ص ۵۷۵؛البرسی، مشارق أنوار الیقین، ص ۱۲۱.</ref>

فضه بعد از [[شهادت حضرت زهرا|شهادت فاطمه(س)]]، به [[علی(ع)]] رسید.<ref>اعلام النساء المؤمنات، ص ۶۹۶.</ref> پس از آن بیست سال زندگی کرد. فضه را زنی صالح و باتقوا دانسته‌اند.<ref>الحسین و بطلة كربلاء، مغنیة، ص ۲۸۷.</ref>