تسنیم: تفاوت میان نسخه‌ها

تسنیم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۴۸

۴۶۰ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۵

جز

←‏ویژگی‌ها

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Mgolpayegani

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{دیگر کاربردها|تسنیم}}
-'''تَسنیم''' به چشمه‌ای در [[بهشت]] اطلاق می‌شود. بنا به توصیف [[قرآن کریم]] از [[بهشت]]، [[ایمان|مؤمنان]] در باغ‌های پرنعمت الاهی بر کرسی‌های خود می‌نشینند و از شرابی سر به مُهر به نام رحیق سیراب می‌شوند. مُهری که بر این شراب نهاده شده از مُشک است و قرآن دسترسی به آن را سزاوار رقابت و مسابقه مؤمنان می‌داند. این شراب در آمیخته با تسنیم است و تسنیم چشمه ای است که مقربان [[خدا]] از آن می‌نوشند.
+'''تَسنیم''' نام چشمه‌ای در [[بهشت]] است. بنا به توصیف [[قرآن کریم]] از [[بهشت]]، [[ایمان|مؤمنان]] در باغ‌های پرنعمت الاهی بر کرسی‌های خود می‌نشینند و از شرابی سر به مُهر به نام رحیق سیراب می‌شوند. مُهری که بر این شراب نهاده شده از مُشک است و قرآن دسترسی به آن را سزاوار رقابت و مسابقه مؤمنان می‌داند. این شراب در آمیخته با تسنیم است و تسنیم چشمه‌ای است که مقربان [[خدا]] از آن می‌نوشند.
-==در لغت==
+==معنای لغوی==
+تسنیم، از ریشه «سنم» و به معنای «بزرگ شدن کوهان شتر» و نیز «بزرگ و مهتر قوم گردیدن» است. از این ریشه، «سنام» به معنای کوهان شتر و جمع آن به صورت «اَسنِمَه» به کار رفته است. در زبان عربی به قبری که مسطح نباشد قبر «مُسَنَّم» می‌گویند، بنابراین در معنای تسنیم نوعی رفعت و بلندی لحاظ شده است.<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجِنان و روح الجَنان فی تفسیر القرآن، ج ۲۰، ص ۱۹۱؛ نیز رجوع کنید به طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج ۱۰، ص ۳۰۳؛ ازهری،  تهذیب اللغة، ج ۱۳، ص ۱۵، ذیل «س ن م».</ref> در [[نهج البلاغه]]<ref>نهج البلاغه، خطبه ۴.</ref> نیز کلمه «تَسَنَّمْتُم» به کار رفته است.
-تسنیم، از ریشه «سنم»، در لغت به معنای «بزرگ شدن کوهان شتر» و نیز «بزرگ و مهتر قوم گردیدن» است. از این ریشه، سنام به معنای کوهان شتر و جمع آن به صورت اَسنِمه به کار رفته است. در زبان عربی به قبری که مسطح نباشد قبر مُسَنَّم می‌گویند، بنابراین در معنای تسنیم نوعی رفعت و بلندی ملحوظ است.<ref>ابوالفتوح رازی، ج 20، ص 191؛ نیز رجوع کنید به طوسی، ج 10، ص 303؛ ازهری، ج 13، ص 15، ذیل «س ن م»</ref> در [[نهج البلاغه]]<ref>نهج البلاغه، خطبة 4</ref> نیز کلمة تَسَنَّمْتُم به کار رفته است.
 ==ویژگی‌ها==
+* بنا به توصیف [[قرآن کریم]] از [[بهشت]]، [[ایمان|مؤمنان]] در باغ‌های پرنعمت الاهی بر کرسی‌های خود می‌نشینند و از شرابی سر به مُهر به نام رحیق سیراب می‌شوند. مُهری که بر این شراب نهاده شده از مُشک است و قرآن دسترسی به آن را سزاوار رقابت و مسابقه مؤمنان می‌داند.<ref>مُطَفِفین: ۲۶.</ref> این شراب در آمیخته با تسنیم است و تسنیم چشمه‌‌ای است که مقربان [[خدا]] از آن می‌نوشند.<ref>مطففین: ۲۷ـ ۲۸.</ref>
+* به نظر [[علامه طباطبائی]]،<ref>طباطبائی، المیران، ج ۲۰، ص ۲۳۹.</ref> بنا بر توصیف قرآن چشمه تسنیم از شراب رحیق برتر است، زیرا این شراب به سبب آمیختگی با تسنیم دلپذیر می‌شود و از طرف دیگر، چون مقربان از تسنیم می‌نوشند، مرتبه آنان از نیکانی که با شراب رحیق سرمست می‌شوند، والاتر است. اما صرف آمیخته بودن محتوای رحیق با تسنیم و وصف قرآن کریم از این ترکیب، نمی‌تواند دلیل برتری یکی بر دیگری باشد، مگر آنکه این برتری از طریق بعضی روایات اثبات شود، یا از معنای کلمه مقربان برتری خاصی نسبت به معنای کلمه ابرار به دست آید.
+* در توصیف تسنیم گفته‌اند که نهری است جاری در هوا (شاید مراد بالا باشد) و هنگامی که اهل [[بهشت]] بخواهند، در ظرف آنها ریخته می‌شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۶۹۳.</ref> از [[ابن عباس]] و [[ابن مسعود]] روایت کرده‌اند که تسنیم نام آبی است که از زیر عرش روان است و بهترین نوشیدنی بهشتی و از مصادیق [[آیه]] هفدهم [[سوره سجده]] است که می‌گوید: «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما اُخْفِیَ لَهُم مِنْ قُرَّةِ اَعْیُنٍ».<ref>طبرسی، مجمع البیان،  ج ۱۰، ص ۶۹۳؛ میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، ج ۱۰، ص ۴۱۹؛ نیز رجوع کنید به ابوالفتوح رازی، روض الجِنان و روح الجَنان فی تفسیر القرآن، ج ۲۰، ص ۱۹۱ـ۱۹۲.</ref>
+* از آیات قرآن و نوشته‌های اکثر مفسران به دست نمی‌آید که محتوای چشمه تسنیم آب است یا نوشیدنی دیگر، ولی برخی از مفسران و مترجمان، ناخودآگاه کلمه آب را به نام تسنیم افزوده‌اند.<ref>برای نمونه رجوع کنید به مراغی، تفسیر المراغی، ج ۳۰، ص ۸۲.</ref>
-* بنا به توصیف [[قرآن کریم]] از [[بهشت]]، [[ایمان|مؤمنان]] در باغ‌های پرنعمت الاهی بر کرسی‌های خود می‌نشینند و از شرابی سر به مُهر به نام رحیق سیراب می‌شوند. مُهری که بر این شراب نهاده شده از مُشک است و قرآن دسترسی به آن را سزاوار رقابت و مسابقه مؤمنان می‌داند.<ref>مُطَفِفین : 26</ref> این شراب در آمیخته با تسنیم است و تسنیم چشمه ای است که مقربان [[خدا]] از آن می‌نوشند.<ref>مطففین : 27ـ 28</ref>
+== پانویس ==
-* به نظر [[علامه طباطبائی|طباطبائی]]،<ref>طباطبائی، ج 20، ص 239</ref> بنا بر توصیف قرآن چشمه تسنیم از شراب رحیق برتر است، زیرا این شراب به سبب آمیختگی با تسنیم دلپذیر می‌شود و از طرف دیگر، چون مقربان از تسنیم می‌نوشند، مرتبه آنان از نیکانی که با شراب رحیق سرمست می‌شوند، والاتر است. اما صرف آمیخته بودن محتوای رحیق با تسنیم و وصف قرآن کریم از این ترکیب، نمی‌تواند دلیل برتری یکی بر دیگری باشد، مگر آنکه این برتری از طریق بعضی روایات اثبات شود، یا از معنای کلمه مقربان برتری خاصی نسبت به معنای کلمه ابرار به دست آید.
+{{پانویس|۲}}
-* در توصیف تسنیم گفته‌اند که نهری است جاری در هوا (شاید مراد بالا باشد) و هنگامی که اهل [[بهشت]] بخواهند، در ظرف آنها ریخته می‌شود.<ref>طبرسی، ج 10، ص 693</ref> از [[ابن عباس]] و [[ابن مسعود]] روایت کرده‌اند که تسنیم نام آبی است که از زیرعرش روان است و بهترین نوشیدنی بهشتی، و از مصادیق [[آیه]] هفدهم [[سوره سجده]] است که می‌گوید: «فَلا تَعْلَمُ نَفْسٌ ما اُخْفِیَ لَهُم مِنْ قرة اَعْیُن».<ref>طبرسی، همانجا؛ میبدی، ج 10، ص 419؛ نیز رجوع کنید به ابوالفتوح رازی، ج 20، ص 191ـ192</ref>
-* از آیات قرآن و نوشته‌های اکثر مفسران به دست نمی‌آید که محتوای چشمه تسنیم آب است یا نوشیدنی دیگر، ولی پاره ای از مفسران و مترجمان، ناخودآگاه کلمة آب را به نام تسنیم افزوده‌اند.<ref>برای نمونه رجوع کنید به مراغی، ج 30، ص 82</ref>
-== پانویس ==
-{{پانویس|۳}}
 == منابع ==
 {{ستون-شروع}}
 * قرآن.
-* نهج البلاغه، چاپ صبحی صالح، قاهره 1411/1991.
+* نهج البلاغه، چاپ صبحی صالح، قاهره ۱۴۱۱/۱۹۹۱.
-* ابوالفتوح رازی، روض الجِنان و روح الجَنان فی تفسیر القرآن، چاپ محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح، مشهد 1365ـ 1376 ه.ش
+* ابوالفتوح رازی، روض الجِنان و روح الجَنان فی تفسیر القرآن، چاپ محمدجعفر یاحقی و محمدمهدی ناصح، مشهد ۱۳۶۵ـ ۱۳۷۶ ه.ش.
-* محمدبن احمد ازهری، تهذیب اللغة، ج 13، چاپ احمد عبدالعلیم بردونی، قاهره، بی تا.
+* محمدبن احمد ازهری، تهذیب اللغة، ج ۱۳، چاپ احمد عبدالعلیم بردونی، قاهره، بی تا.
 * طباطبائی.
 * طبرسی.
 * طوسی.
-* احمد مصطفی مراغی، تفسیر المراغی، بیروت 1985م
+* احمد مصطفی مراغی، تفسیر المراغی، بیروت ۱۹۸۵م.
-* احمدبن محمد میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، چاپ علی اصغر حکمت، تهران 1361 ه.ش
+* احمدبن محمد میبدی، کشف الاسرار و عدة الابرار، چاپ علی اصغر حکمت، تهران ۱۳۶۱ ه.ش.
 {{پایان}}
 ==پیوند به بیرون==
-منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3548 دانشنامه جهان اسلام]
+*منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=3548 دانشنامه جهان اسلام]
 [[رده:اصطلاحات قرآنی]]