زیارت امین‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا بر نقل [[ابن مشهدی]] در کتاب [[المزار الکبیر]]<ref>ابن مشهدی، المزار الکبیر، ص۲۸۵.</ref>، [[ابن قولویه]] در [[کامل الزیارات]]<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ص۳۹.</ref> این حدیث را از احمد بن علی از پدرش و او از [[امام رضا(ع)]] از پدرانش و آنها از امام سجاد(ع) نقل کرده‌اند و [[علامه مجلسی]] در [[بحارالانوار]] این حدیث را با همین اسناد ذکر نموده است.

[[شیخ طوسی]]<ref>شیخ طوسی، مصباح المتهجد، ص۶۸۲.</ref>، [[سید بن طاووس]]<ref>سید بن طاووس، مصباح الزائر، ص۵۸۳.</ref>، [[شهید اول]]<ref>شهید اول، المزار، ص۱۱۴.</ref> و [[کفعمی]]<ref>کفعمی، المصباح، ص۴۸۰؛ کفعمی، بلدالامین، ص۴۹۵.</ref> این روایت را از جابر بن یزید جعفی از امام باقر(ع) نقل کرده‌اند. [[سید عبدالکریم بن طاووس]] در [[فرحة الغری فی تعیین قبر امیرالمؤمنین (کتاب)|فرحة الغرّی]] این زیارت را با دو اسناد نقل نموده است: یک اسناد از عمیره بن سیف از پدرش و او از جابر و جابر از امام باقر(ع)<ref>سید عبدالکریم بن طاووس، فرحة الغرّی، ص۴۰.</ref> و یک اسناد هم مانند روایت کامل الزیارات.<ref>سید عبدالکریم بن طاووس، فرحة الغرّی، ص۴۳.</ref>

:«''زیارت دوّم، زیارت معروفه به امین‌الله است كه در نهایت اعتبار است و در تمام كتب مزاریه و مصابیح''<ref>به برخی از کتبی که این زیارت را نقل کرده‌اند پیش‌تر اشاره شد.</ref> ''نقل شده است''، [[علامه مجلسی]] گفته: آن بهترین زیارت است؛ از جهت متن و سند بسیار معتبر است و باید در جمیع روضات مقدسه بر آن مواظبت نمود.»<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۵۹۵؛ رسولی محلاتی، سید هاشم، «شرح زیارت امین‌الله»، ص۱۰.</ref>

:«''ما این زیارت را از چند جهت نقل كردیم و تكرار نمودیم: ۱. از جهت اختلاف الفاظ. ۲. دیگر آنكه این زیارت از نظر سند صحیح‌ترینِ زیارت‌ها است. ۳. از نظر مورد و جاهایی كه می‌توان آن را خواند، از همه آنها عمومی‌تر است و در همه جا می‌توان آن را خواند''».<ref> مجلسی، بحارالانوار، ج۱۰۰، ص۲۶۹.</ref>

 

:«''هر كه از [[شیعیان|شیعیان]]، این زیارت و دعا را نزد قبر امیرالمؤمنین(ع) یا نزد قبر یكی از ائمه بخواند البته حق تعالی این زیارت و دعای او را در نامه‌ای از نور بالا برد و مهر [[حضرت محمد(ص)]] را به آن زند و هم چنین محفوظ باشد تا تسلیم نماید به [[حضرت مهدی(ع)|قائم آل محمد(ع)]] پس استقبال نماید صاحبش را به بشارت و تحیت و كرامت''.»<ref>ابن طاووس، مصباح الزائر ص۲۴۶-۲۴۵؛ رسولی محلاتی، سید هاشم، «شرح زیارت امین‌الله»، ص۱۱، و قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۵۹۷.</ref>

این زیارت، هم از زیارات مخصوص حضرت علی(ع) در روز [[عید غدیر]] و هم از زیارات جامعه است كه نزد قبور هر یک از ائمه(ع) می‌توان خواند.<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۵۹۷.</ref>

زیارت امین‌الله، از طرق مختلفی نقل شده که تقریبا همه آنها در الفاظ زیارت به یک شکلند هرچند در برخی فرازهای آنها اختلافاتی وجود دارد. روایت مشهوری که از زیارت امین‌الله در [[مفاتیح الجنان]] نقل شده، از [[جابر بن یزید جعفی|جابر]]، از [[امام محمد باقر]](ع) است كه حکایت کرده است: [[امام سجاد|امام زین العابدین(ع)]] به زیارت [[امیرالمؤمنین]] آمد و نزد قبر آن حضرت ایستاد و گریست و این زیارت نامه را خواند.<ref> انوار القلوب، منتخب ادعیه و زیارات، ص۱۶۲؛ قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، ص۵۹۵.</ref>

بنابر روایت، امام(ع) '''بخش اول''' زیارت را در حال ایستاده و در حال گریه خواند و در '''بخش دوم''' زیارت یعنی از قسمت «''اللهم اِنَّ قلوبَ المخبتین الیك و الهِةٌ...''»، امام صورت خود را بر قبر امام علی(ع) گذاشت و بقیه زیارت را خواند.<ref> قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان، قسمت زیارت امین‌الله، ص۵۹۵.</ref>

*مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار.