پرش به محتوا

سید محمدحسین طباطبائی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری شناسه)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۰: خط ۲۰:
|پیش از=
|پیش از=
|اساتید =[[محمدحسین غروی نائینی|محمدحسین نائینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[سید علی قاضی طباطبایی]]
|اساتید =[[محمدحسین غروی نائینی|محمدحسین نائینی]]، [[محمدحسین غروی اصفهانی]]، [[سید علی قاضی طباطبایی]]
|شاگردان =[[مرتضی مطهری]]{{سخ}}[[سیدعزالدین حسینی زنجانی]]{{سخ}}[[سید محمد حسینی بهشتی]]{{سخ}}[[محمد صادقی تهرانی]]{{سخ}}[[ابراهیم امینی]]{{سخ}}[[محمدتقی مصباح یزدی]]{{سخ}}[[حسن حسن‌زاده آملی]]{{سخ}}[[عبدالله جوادی آملی]]{{سخ}}[[جعفر سبحانی]]{{سخ}}[[سیدموسی صدر]]{{سخ}}[[حسین نوری همدانی]]{{سخ}}[[ناصر مکارم شیرازی]]{{سخ}}[[غلامحسین ابراهیمی دینانی]]{{سخ}}[[سید محمدحسین حسینی تهرانی]]
|شاگردان =[[مرتضی مطهری]]، [[سیدعزالدین حسینی زنجانی]]، [[سید محمد حسینی بهشتی]]، [[محمد صادقی تهرانی]]، [[ابراهیم امینی]]، [[محمدتقی مصباح یزدی]]، [[حسن حسن‌زاده آملی]]، [[عبدالله جوادی آملی]]،‌ [[جعفر سبحانی]]، [[امام موسی صدر]]، [[حسین نوری همدانی]]، [[ناصر مکارم شیرازی]]، [[سید محمدحسین حسینی تهرانی|علامه تهرانی]]
|تالیفات= [[تفسیر المیزان]]{{سخ}}[[شیعه در اسلام (کتاب)|شیعه در اسلام]] {{سخ}} [[بدایة الحکمة (کتاب)|بدایة الحکمة]]{{سخ}} [[نهایة الحکمة (کتاب)|نهایة الحکمة]]{{سخ}} [[اصول فلسفه و روش رئالیسم (کتاب)|اصول فلسفه و روش رئالیسم]]{{سخ}} رسالة الولایة و...
|تالیفات= [[تفسیر المیزان]]، [[شیعه در اسلام (کتاب)|شیعه در اسلام]]، [[بدایة الحکمة (کتاب)|بدایة الحکمة]]، [[نهایة الحکمة (کتاب)|نهایة الحکمة]]، [[اصول فلسفه و روش رئالیسم (کتاب)|اصول فلسفه و روش رئالیسم]]، رسالة الولایة و...
|وبگاه رسمی=
|وبگاه رسمی=
|امضا=
|امضا=
}}
}}
'''سید محمدحسین طباطبایی'''([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]]) مشهور به '''علامه طباطبایی''' [[مفسر]]، [[فلیسوف]]، [[اصول|اصولی]]، [[فقیه]] و [[عرفان|عارف]] شیعی اهل [[ایران]]. وی از عالمان تأثیرگذار [[شیعه]] در فضای فکری و مذهبی [[ایران]] در قرن ۱۴ش بود. او نویسنده [[تفسیر المیزان]] و کتاب‌های فلسفی [[بدایة الحکمة]]، [[نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است.
'''سید محمدحسین طباطبایی'''([[سال ۱۲۸۱ هجری شمسی|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]]) مشهور به '''علامه طباطبایی''' [[مفسر]]، [[فلیسوف]]، [[اصول|اصولی]]، [[فقیه]] و [[عرفان|عارف]] شیعی اهل [[ایران]]. وی از عالمان تأثیرگذار [[شیعه]] در فضای فکری و مذهبی [[ایران]] در قرن ۱۴ش بود. او نویسنده [[تفسیر المیزان]] و [[شیعه در اسلام (کتاب)|شیعه در اسلام]] و کتاب‌های فلسفی [[بدایة الحکمة]]، [[نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است.


علامه طباطبایی در [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] به جای اشتغال به [[فقه]] و [[اصول]]، درس [[تفسیر قرآن]] و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه علمیه قم شد. روش تفسیری او [[تفسیر قرآن به قرآن]] بود. در دوران تعطیلی درس فلسفه، با برقراری جلسات هفتگی با شاگردان خاص خود تدریس مبانی فلسفی [[ملاصدرا]] و [[حکمت متعالیه]] را ادامه داد. بسیاری از مدرسان فلسفه در حوزه علمیه قم شاگردان او بودند.
علامه طباطبایی در [[حوزه علمیه قم در دوره معاصر|حوزه علمیه قم]] به جای اشتغال به [[فقه]] و [[اصول]]، درس [[تفسیر قرآن]] و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه علمیه قم شد. روش تفسیری او [[تفسیر قرآن به قرآن]] بود. در دوران تعطیلی درس فلسفه، با برقراری جلسات هفتگی با شاگردان خاص خود تدریس مبانی فلسفی [[ملاصدرا]] و [[حکمت متعالیه]] را ادامه داد. بسیاری از مدرسان فلسفه در حوزه علمیه قم شاگردان او بودند.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۲۶۰

ویرایش