Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
مرو: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
جز (جایگزینی متن - 'ی' به 'ي') |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
مرو از مشهورترين، قدميترين و خوش منظرترين شهرهاي [[خراسان]] بوده است. که [[ذوالقرنين]] آن را بنا نهاد.<ref>قزويني، بيتا، ص 456.</ref> به اعتبار اينکه مرو در کنار [[نيشابور]]، [[هرات]]، و [[بلخ]] يکي از چهار شهر بزرگ [[خراسان]] بوده است، اين نام در دوره اعراب، يعني در قرون وسطي، به يکي از چهار قسمت [[ايالت خراسان]] اطلاق مي شده است. پس از فتوحات اول اسلامي، کرسي ايالت خراسان مرو و بلخ بود، ولي بعدها امراي سلسله [[طاهريان]] مرکز فرمانروايي خود را به ناحيه باختر برده؛ نيشابور را که شهري در غربي ترين قسمتهاي چهارگانه بود، مرکز امارت خويش قرار دادند.<ref>سرزمينهاي خلافت شرقي ترجمه فارسي، ص 408، به نقل دهخدا، 1377، ص 9634؛ مدخل خراسان.</ref> | مرو از مشهورترين، قدميترين و خوش منظرترين شهرهاي [[خراسان]] بوده است. که [[ذوالقرنين]] آن را بنا نهاد.<ref>قزويني، بيتا، ص 456.</ref> به اعتبار اينکه مرو در کنار [[نيشابور]]، [[هرات]]، و [[بلخ]] يکي از چهار شهر بزرگ [[خراسان]] بوده است، اين نام در دوره اعراب، يعني در قرون وسطي، به يکي از چهار قسمت [[ايالت خراسان]] اطلاق مي شده است. پس از فتوحات اول اسلامي، کرسي ايالت خراسان مرو و بلخ بود، ولي بعدها امراي سلسله [[طاهريان]] مرکز فرمانروايي خود را به ناحيه باختر برده؛ نيشابور را که شهري در غربي ترين قسمتهاي چهارگانه بود، مرکز امارت خويش قرار دادند.<ref>سرزمينهاي خلافت شرقي ترجمه فارسي، ص 408، به نقل دهخدا، 1377، ص 9634؛ مدخل خراسان.</ref> | ||
يعقوبي مي نويسد: و از [[سرخس]] بر جادۀ اعظم تا مرو شش منزل راه است | يعقوبي مي نويسد: و از [[سرخس]] بر جادۀ اعظم تا مرو شش منزل راه است که اول آنها «اشتر مغاک» است و سپس «تلستانه» و سپس «دندانقان» و سپس «کنوکرد» املاک خاندان [[على بن هشام بن فرّ خسرو]]، و اين منازل در ميان دشت و بيابان واقع است و هر منزلى از آنها داراى دژى است که اهل آن منزل از تعرض ترکان در آن متحصن مى‌شوند، چه بسا که ترکان بر بعضى از اين منازل شبيخون زنند. و سپس مرو که مهمترين استانهاى خراسان است و [[حاتم بن نعمان باهلى]] از طرف [[عبد اللّه بن عامر]] در خلافت [[عثمان]] آن را فتح کرد و گفته مى‌شود که [[احنف بن قيس]] در فتح آن که در سال 31 روى داد حضور داشت و مردم مرو اشرافى از دهقانان عجم‌اند و نيز قومى از عرب از (قبائل) [[ازد]] و [[تميم]] و [[جزانيان]] در آن سکونت دارند و واليان خراسان در اينجا منزل مى‌کردند و نخستين کسى که در آن فرود آمد [[مأمون]] بود و سپس کسانى که بعدها حکومت خراسان يافتند، تا آنکه [[عبداللّه بن طاهر]] در [[نيشابور]] منزل گزيد. | ||
آب آشاميدنى اهالى مرو از چشمه‌هايى است | آب آشاميدنى اهالى مرو از چشمه‌هايى است که جريان دارد و از رودخانه‌هايى، و [[خراج]] آن داخل در خراج [[خراسان]] است.<ref>يعقوبي، 1356، ص 55.</ref> | ||
شهر مرو به واسطه نزديکي به [[خوارزم]] و [[ماوراء النهر]] از يک طرف و اتصال آن به [[سرخس]] و [[نيشابور]] از طرف ديگر از نظر نظامي و تجاري مومقعيتي خاص داشته است به همين جهت در زمان [[ساسانيان]] و در دوره تسلط اعراب تا زمان [[مأمون]] هميشه اين شهر دارالملک خراسان بوده است. [[طاهريان]] مرکز خراسان را به نيشابور انتقال دادند. [[سامانيان|سامانيها]] دارالملک را به [[بلخ]] و [[بخارا]] منتقل کردند ولي در موقع فرمانروائي [[سلجوقيان|سلجوقيها]] شهر مرو که در مجاورت يورت آنها بوده مرکز امپراطوري بزرگ سلجوقيها گرديد پس از آن سلاطين تيموري شهر [[هرات]] را پايگاه فرمانروائي خود ساختند.<ref>دهخدا، ج13، 1377، ص 20712؛ مدخل مرو.</ref> | شهر مرو به واسطه نزديکي به [[خوارزم]] و [[ماوراء النهر]] از يک طرف و اتصال آن به [[سرخس]] و [[نيشابور]] از طرف ديگر از نظر نظامي و تجاري مومقعيتي خاص داشته است به همين جهت در زمان [[ساسانيان]] و در دوره تسلط اعراب تا زمان [[مأمون]] هميشه اين شهر دارالملک خراسان بوده است. [[طاهريان]] مرکز خراسان را به نيشابور انتقال دادند. [[سامانيان|سامانيها]] دارالملک را به [[بلخ]] و [[بخارا]] منتقل کردند ولي در موقع فرمانروائي [[سلجوقيان|سلجوقيها]] شهر مرو که در مجاورت يورت آنها بوده مرکز امپراطوري بزرگ سلجوقيها گرديد پس از آن سلاطين تيموري شهر [[هرات]] را پايگاه فرمانروائي خود ساختند.<ref>دهخدا، ج13، 1377، ص 20712؛ مدخل مرو.</ref> | ||