خالد بن معدان کلاعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوعبداللّه خالد بن مَعْدان کَلاعی'''، [[:رده:راویان حدیث|راوی]] و [[تابعین|تابعی]] اهل [[شام]] که در کثرت عبادت و [[تقوا]] زبانزد همگان بود. او هفتاد تن از [[صحابه]] [[پیامبر (ص)|پیامبر(ص)]] را درک کرد. عموم روایات او در منابع [[امامی]]، درباره فضائل [[علی(ع)]] است. منابع رجالی [[اهل سنّت]] هم او را ثقه دانسته‌‌اند. وی در جنگ‌های منطقه روم شرقی حضور مؤثری داشت.

منابع رجالی اهل سنّت، مانند عِجلی<ref>عِجلی، معرفةالثقات،  ج۱، ص۳۳۲.</ref> و نسائی،<ref>رجوع کنید به مزّی، تهذیب الکمال، ج۸، ص۱۶۹.</ref> او را ثقه دانسته‌اند و [[حاکم نیشابوری]]<ref>حاکم نیشابوری، المستدرک علی الصحیحین، ج۲، ص۶۰۰.</ref> اِسناد او به صحابه را صحیح شمرده است؛ با این حال، از او، به دلیل تدلیس و ارسال در نقل [[حدیث]]، خرده گرفته‌اند<ref>رجوع کنید به ذهبی، کتاب تذکرةالحفاظ، ج۱، ص۹۳ـ۹۴؛ همو، ۱۴۰۱ـ۱۴۰۹، ج۴، ص۵۳۷.</ref> خالد به دانش اندوزی توجه فراوانی داشت. بزرگان معاصرش، وی را ستوده‌اند. ابن سعد<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۴۵۵.</ref> وی را جزو طبقه سوم [[تابعین|تابعیان]] اهل شام نام برده است.