کاربر ناشناس
اطفال (در قیامت): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←دیدگاه اشعریان
imported>Mgolpayegani جز (←نظر معتزله) |
imported>Mgolpayegani جز (←دیدگاه اشعریان) |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
=== دیدگاه اشعریان === | === دیدگاه اشعریان === | ||
درباره عقیده [[ابوالحسن اشعری]] (د 324ق/936م) راجع به عذاب شدن اطفال کافران و مشرکان در قیامت، دو روایت وجود دارد: به روایت ابن فورک<ref>ابن فورک، مجرد مقالات الشیخ ابی الحسن الاشعری، ج۱، ص۱۴۴- ۱۴۵</ref> مبنای اشعری در زمینه ثواب و عقاب اخروی عقلى نیست و او معتقد است که فقط از راه روایت و نقل مى‌توان ثواب و عقاب اخروی انسان را تعیین کرد. براساس روایات باید درمورد تعذیب اطفال کافران سکوت پیشه کرد و نمى‌توان در این مورد نفیاً یا اثباتاً داوری کرد. دلیل اشعری این است که در این زمینه روایاتى نقل شده است که برخى از آنها متعارض و غیرقابل اعتمادند و بعضى نیز ساکتند و عاری از داوری. | درباره عقیده [[ابوالحسن اشعری]] (د 324ق/936م) راجع به عذاب شدن اطفال کافران و مشرکان در قیامت، دو روایت وجود دارد: به روایت ابن فورک<ref>ابن فورک، مجرد مقالات الشیخ ابی الحسن الاشعری، ج۱، ص۱۴۴- ۱۴۵.</ref> مبنای اشعری در زمینه ثواب و عقاب اخروی عقلى نیست و او معتقد است که فقط از راه روایت و نقل مى‌توان ثواب و عقاب اخروی انسان را تعیین کرد. براساس روایات باید درمورد تعذیب اطفال کافران سکوت پیشه کرد و نمى‌توان در این مورد نفیاً یا اثباتاً داوری کرد. دلیل اشعری این است که در این زمینه روایاتى نقل شده است که برخى از آنها متعارض و غیرقابل اعتمادند و بعضى نیز ساکتند و عاری از داوری. | ||
روایت دوم از عقیده اشعری را در الابانه<ref>اشعری، الابانة عن اصول الدیانة، ج۱، ص۵۰ - ۵۱</ref> مى‌بینیم. در این رساله چنین آمده است که وی در تعذیب اخروی اطفال کافران اشکالى مشاهده نمى‌کند، چه، معتزله نیز معتقدند که خداوند در دنیا کودکان را در معرض عذاب قرار مى‌دهد و مثلاً آنان را به جذام مبتلا مى‌کند. از این‌رو، اگر عذاب دادن اطفال از سوی خداوند در دنیا جایز باشد و در عین حال این امر لطمه‌ای به عدل الهى وارد نکند، پس چه اشکالى دارد که معتقد باشیم خداوند اطفال کافران را در آخرت به منظور شکنجه دادن پدرانشان عذاب کند و در عین حال نیز عدل الهى محفوظ بماند؟ اشعری به | روایت دوم از عقیده اشعری را در الابانه<ref>اشعری، الابانة عن اصول الدیانة، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref> مى‌بینیم. در این رساله چنین آمده است که وی در تعذیب اخروی اطفال کافران اشکالى مشاهده نمى‌کند، چه، معتزله نیز معتقدند که خداوند در دنیا کودکان را در معرض عذاب قرار مى‌دهد و مثلاً آنان را به جذام مبتلا مى‌کند. از این‌رو، اگر عذاب دادن اطفال از سوی خداوند در دنیا جایز باشد و در عین حال این امر لطمه‌ای به عدل الهى وارد نکند، پس چه اشکالى دارد که معتقد باشیم خداوند اطفال کافران را در آخرت به منظور شکنجه دادن پدرانشان عذاب کند و در عین حال نیز عدل الهى محفوظ بماند؟ اشعری به استدلالهای معتزله در این مورد اشکالهایى وارد کرده که قاضى عبدالجبار نیز به نوبه خود به این اشکالها پاسخ داده است.<ref>عبدالکریم عثمان، نظریة التکلیف، ج۱، ص۲۹۹-۳۰۰.</ref> | ||
== مساله رنج کودکان == | == مساله رنج کودکان == | ||