غزوه بنی‌نضیر: تفاوت میان نسخه‌ها

در این سال، [[عمرو بن امیه]] که از [[بئر مَعونَه]] باز می‌گشت دو تن از افراد قبیله بنی عامر را، که از پیامبر امان داشتند، کشت. [[عامربن طُفَیل]] از پیامبر دیه طلب کرد<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۹۹؛ حلبی، ج۲، ص۲۶۳</ref> و پیامبر(ص) برای پرداخت دیه از بنی نضیر که هم پیمان بنی عامر بودند کمک خواست.<ref>ابن سعد، همانجا؛ طبری، ج۲، ص۵۵۱؛ واقدی، ج۱، ص۳۶۴</ref> بنی نضیر کمک به پیامبر را پذیرفتند، اما در توطئه‌ای برای قتل ایشان، عمرو بن جِحاش را مأمور کردند که آن حضرت را در پای دیوار قلعه با سنگی از پای درآورد.<ref>ابن هشام، ج۳، ص۱۹۹ـ۲۰۰</ref> [[پیامبر اکرم]] از طریق [[وحی]] از نیرنگ آنان آگاه شد و به ایشان ده روز مهلت داد تا با اموال منقول خود، جز اسلحه، از مدینه خارج شوند و سالانه برای برداشت محصول خرما بازگردند.<ref>واقدی، ج۱، ص۳۶۹</ref>