توقیفی‌بودن اسماء الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

بیشتر [[کلام|متکلّمان]] [[اهل سنت]]، پیروان مکتب [[بغداد]] از [[معتزله]] و بخش مهمی از[[کلام امامیه| متکلمان امامیه]]، بر این اعتقادند که در نامیدن و وصف کردن خداوند نباید از نام‌ها و وصف‌های منصوص در [[قرآن]] و [[حدیث]] تجاوز کرد.

 

 

مهم‌ترین دلیلی که قائلان به توقیفی بودن [[اسماء الهی|اسماء الٰهی]] به آن استناد می‌کنند، آیات

:وَ لِلّٰهِ الْاَسْماءُ الْحُسنی فَادْعوهُ بِها وَ ذَروا الَّذینَ یلْحِدُونَ فی اَسْمائِهِ سَیجْزونَ ما کانوا یعْمَلوُنَ''' (اعراف/۱۸۰) و '''أَتُجَادِلُونَنی فی أَسْمَاءٍ سَمَّیتُمُوهَا أَنتُمْ وَ ءَابَاؤُکم مَّا نَزَّلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ فَانتَظِرُواْ إِنی‏ِ مَعَکم مِّنَ الْمُنتَظِرِینَ (اعراف/۷۱)

:مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّیتُمُوهَا أَنتُمْ وَ ءَابَاؤُکم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بهِا مِن سُلْطَانٍ (اعراف/۴۰).

 

و روایاتی همچون حدیث مشهور'''ان للّٰه عز و جل تسعاً و تسعین اسما من احصاها دخل الجنة''' می‌باشد که مطابق آنها هیچکس مجاز نیست از پیش خود خدا را به اسمی توصیف کند.