پرش به محتوا

ابوثمامه صائدی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Smnazem
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۳: خط ۱۳:
وی هنگام مأموریت [[مسلم بن عقیل]] از سوی امام حسین(ع) در کوفه، کمکهای مالی مردم را دریافت می‌کرد و چون در جنگاوری و سلاح‌ سررشته داشت، تهیه اسلحه را بر عهده گرفت.<ref>طبری، تاریخ،ج۵،ص۳۶۴.</ref>
وی هنگام مأموریت [[مسلم بن عقیل]] از سوی امام حسین(ع) در کوفه، کمکهای مالی مردم را دریافت می‌کرد و چون در جنگاوری و سلاح‌ سررشته داشت، تهیه اسلحه را بر عهده گرفت.<ref>طبری، تاریخ،ج۵،ص۳۶۴.</ref>


در [[قیام مردم کوفه]] علیه [[ابن زیاد]]، مسلم بن عقیل، فرماندهی قبیله‌های [[تمیم]] و [[هَمْدان]] را به ابوثمامه واگذار کرد.<ref>دینوری، ص۲۳۸.</ref>اما ابن زیاد با سیاست تطمیع و ترعیب سران قبایل مهم، مردم کوفه را پراکنده کرد و مسلم بن عقیل، به شهادت رسید. ابوثمامه تحت تعقیب [[ابن زیاد]] قرار گرفت و ناگزیر چند روزی در قبیله خود پنهان شد.<ref>تاریخ طبری ج۵، ص۳۶۹.</ref><ref>ترجمه الکامل فی التاریخ، ج۱۱، ص۱۲۵</ref> سپس با [[نافع بن هلال]]، مخفیانه از [[کوفه]] بیرون رفت و در راه [[مکه]] به [[کربلا]]، به [[امام حسین(ع)]] پیوست و همراه آن حضرت، به کربلا رفت.<ref>مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال،ج۲،ص۳۳۳.</ref>
مسلم بن عقیل پس از قیام در کوفه، فرماندهی قبیله‌های [[تمیم]] و [[هَمْدان]] را به ابوثمامه واگذار کرد.<ref>دینوری، ص۲۳۸.</ref>اما ابن زیاد با سیاست تطمیع و ترعیب سران قبایل مهم، مردم کوفه را پراکنده کرد و مسلم بن عقیل، به شهادت رسید. ابوثمامه تحت تعقیب [[ابن زیاد]] قرار گرفت و ناگزیر چند روزی در قبیله خود پنهان شد.<ref>تاریخ طبری ج۵، ص۳۶۹.</ref><ref>ترجمه الکامل فی التاریخ، ج۱۱، ص۱۲۵</ref> سپس با [[نافع بن هلال]]، مخفیانه از [[کوفه]] بیرون رفت و در راه [[مکه]] به [[کربلا]]، به [[امام حسین(ع)]] پیوست و همراه آن حضرت، به کربلا رفت.<ref>مامقانی، تنقیح المقال فی علم الرجال،ج۲،ص۳۳۳.</ref>


از ماجراهای مربوط به ابوثمامه در [[واقعه کربلا]] یکی این است که او مانعِ حضورِ مسلحانه [[کثیربن عبدالله شعبی]]، قاصد [[عمر بن سعد|ابن سعد]]، نزد [[امام حسین(ع)]] شد و در روز[[عاشورا]]، هنگام ظهر، فرا رسیدن وقت نماز را به اردوگاه امام حسین(ع) اطلاع داد و امام(ع) او را دعا کرد.<ref>طبری، تاریخ،ج۵،ص۴۱۰و۴۳۹.</ref>
از ماجراهای مربوط به ابوثمامه در [[واقعه کربلا]] یکی این است که او مانعِ حضورِ مسلحانه [[کثیربن عبدالله شعبی]]، قاصد [[عمر بن سعد|ابن سعد]]، نزد [[امام حسین(ع)]] شد و در روز[[عاشورا]]، هنگام ظهر، فرا رسیدن وقت نماز را به اردوگاه امام حسین(ع) اطلاع داد و امام(ع) او را دعا کرد.<ref>طبری، تاریخ،ج۵،ص۴۱۰و۴۳۹.</ref>
confirmed، protected، templateeditor
۲۳۰

ویرایش