confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۴۹
ویرایش
(←زندگی) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| آثار = | | آثار = | ||
}} | }} | ||
'''اَشْعَث بْن قَیس کِنْدی''' (درگذشت [[سال ۴۰ هجری قمری|۴۰ق]]) از فرماندهان سپاه امام علی(ع) در [[جنگ صفین]] که از حکمیت [[ابوموسی اشعری]] پشتیبانی کرد و مانع از ادامه جنگ با [[معاویة بن ابیسفیان]] شد. اشعث در توقف جنگ صفین نقش داشت و در [[ماجرای حکمیت]] با حَکَم بودن [[عبدالله بن عباس]] از جانب [[امام علی(ع)]] و عراقیان مخالفت کرد و ابوموسی اشعری را پیشنهاد داد. پس از [[جنگ نهروان]] نیز که امام علی(ع) خواستار نبرد با معاویه بود، اشعث به بهانه خستگی از جنگ با او مخالفت کرد که موجب تضعیف انگیزه سپاهیان شد و سبب شد امام علی(ع) از جنگ با معاویه منصرف شود. | '''اَشْعَث بْن قَیس کِنْدی''' (درگذشت [[سال ۴۰ هجری قمری|۴۰ق]]) از فرماندهان سپاه [[امام علی(ع)]] در [[جنگ صفین]] که از حکمیت [[ابوموسی اشعری]] پشتیبانی کرد و مانع از ادامه جنگ با [[معاویة بن ابیسفیان]] شد. اشعث در توقف جنگ صفین نقش داشت و در [[ماجرای حکمیت]] با حَکَم بودن [[عبدالله بن عباس]] از جانب [[امام علی(ع)]] و عراقیان مخالفت کرد و ابوموسی اشعری را پیشنهاد داد. پس از [[جنگ نهروان]] نیز که امام علی(ع) خواستار نبرد با معاویه بود، اشعث به بهانه خستگی از جنگ با او مخالفت کرد که موجب تضعیف انگیزه سپاهیان شد و سبب شد امام علی(ع) از جنگ با معاویه منصرف شود. | ||
بر اساس گزارشهای تاریخی، اشعث از ماجرای شهادت امام علی(ع) آگاهی داشته و بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] در شهادت وی نیز نقش داشته است. او بزرگ [[قبیله کنده|قبیله کِندَه]] و کارگزار [[عثمان بن عفان]] و [[امام علی(ع)]] در [[آذربایجان (منطقه)|آذربایجان]] بود. | بر اساس گزارشهای تاریخی، اشعث از ماجرای شهادت امام علی(ع) آگاهی داشته و بر پایه روایتی از [[امام صادق(ع)]] در شهادت وی نیز نقش داشته است. او بزرگ [[قبیله کنده|قبیله کِندَه]] و کارگزار [[عثمان بن عفان]] و [[امام علی(ع)]] در [[آذربایجان (منطقه)|آذربایجان]] بود. | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
اشعث بن قیس از [[قبیله کنده]] و اهل [[حضرموت|حَضرَموت یمن]] بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> برخی از تاریخنگاران نام او را معدیکرب، لقبش را اشعث به معنای ژولیدهموی و کنیهاش را ابومحمد دانستهاند.<ref>ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> در سال دهم هجری<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> به همراه افرادی از قبیلهاش به مدینه نزد پیامبر(ص) رفت و مسلمان شد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از اینرو از [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] شمرده شده و شرح حالش در منابع صحابهنگاری ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۳؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸-۱۱۹؛ ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref> همچنین در منابع [[اهلسنت]] از جمله [[صحیح بخاری]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بخاری صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۸ باب القسامه.</ref> و [[صحیح مسلم]] روایاتی وجود دارد که وی از پیامبر نقل کرده است.<ref>ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹.</ref> | اشعث بن قیس از [[قبیله کنده]] و اهل [[حضرموت|حَضرَموت یمن]] بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> برخی از تاریخنگاران نام او را معدیکرب، لقبش را اشعث به معنای ژولیدهموی و کنیهاش را ابومحمد دانستهاند.<ref>ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> در سال دهم هجری<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸.</ref> به همراه افرادی از قبیلهاش به مدینه نزد پیامبر(ص) رفت و مسلمان شد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۳.</ref> از اینرو از [[صحابه]] [[پیامبر(ص)]] شمرده شده و شرح حالش در منابع صحابهنگاری ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۳؛ ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸-۱۱۹؛ ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹-۲۴۰.</ref> همچنین در منابع [[اهلسنت]] از جمله [[صحیح بخاری]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: بخاری صحیح البخاری، ۱۴۲۲ق، ج۹، ص۸ باب القسامه.</ref> و [[صحیح مسلم]] روایاتی وجود دارد که وی از پیامبر نقل کرده است.<ref>ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹.</ref> | ||
اشعث پس از درگذشت پیامبر(ص) از بیعت با [[ابوبکر بن ابیقحافه|ابوبکر]] خودداری کرد.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۳۳۴.</ref> ابوبکر سربازانی را به یمن فرستاد تا اشعث را [[اسیر]] کنند و به [[مدینه]] ببرند. ابوبکر اشعث را آزاد کرد و خواهرش [[ام فروه خواهر ابوبکر|ام فروه]] را به [[ازدواج]] او درآورد.<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸؛ ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹؛ خلیفه، تاریخ خلیفه، ۱۴۱۵ق، ص۶۰-۶۱.</ref> | اشعث پس از درگذشت [[پیامبر(ص)]] از [[بیعت]] با [[ابوبکر بن ابیقحافه|ابوبکر]] خودداری کرد.<ref>ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۳۳۴.</ref> ابوبکر سربازانی را به یمن فرستاد تا اشعث را [[اسیر]] کنند و به [[مدینه]] ببرند. ابوبکر اشعث را آزاد کرد و خواهرش [[ام فروه خواهر ابوبکر|ام فروه]] را به [[ازدواج]] او درآورد.<ref>ابن اثیر، اسدالغابه، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۱۱۸؛ ابن حجر، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۲۳۹؛ خلیفه، تاریخ خلیفه، ۱۴۱۵ق، ص۶۰-۶۱.</ref> | ||
اشعث در دوره خلافت [[عمر بن خطاب]] در [[نبرد یرموک ]]، فتح عراق<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> و [[نبرد قادسیه]]<ref>دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۲۰.</ref> شرکت داشت و در [[کوفه]] ساکن شد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> او همچنین کارگزار [[عثمان بن عفان]] در [[آذربایجان (منطقه)|آذربایجان]] بود<ref>دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۵۶.</ref> و در دوره [[خلافت امام علی(ع)]] هم در همین منصب باقی ماند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۲۰۰.</ref> به گفته ابن حبیب مورخ قرن سوم، اشعث در [[جنگ جمل]] در سپاه امام علی(ع) حضور داشت<ref>ابن حبیب، المحبر، دارالآفاق الجدیده، ص۲۹۱-۲۹.</ref> اما نامه امام علی(ع) به وی حاکی از آن است که در جنگ جمل حضور نداشته است.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۰-۲۱.</ref> | اشعث در دوره خلافت [[عمر بن خطاب]] در [[نبرد یرموک ]]، فتح عراق<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> و [[نبرد قادسیه]]<ref>دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۲۰.</ref> شرکت داشت و در [[کوفه]] ساکن شد.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۱۳۴.</ref> او همچنین کارگزار [[عثمان بن عفان]] در [[آذربایجان (منطقه)|آذربایجان]] بود<ref>دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۵۶.</ref> و در دوره [[خلافت امام علی(ع)]] هم در همین منصب باقی ماند.<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۲۰۰.</ref> به گفته ابن حبیب مورخ قرن سوم، اشعث در [[جنگ جمل]] در سپاه امام علی(ع) حضور داشت<ref>ابن حبیب، المحبر، دارالآفاق الجدیده، ص۲۹۱-۲۹.</ref> اما نامه امام علی(ع) به وی حاکی از آن است که در جنگ جمل حضور نداشته است.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۰-۲۱.</ref> | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==نقشآفرینی در توقف جنگ صفین == | ==نقشآفرینی در توقف جنگ صفین == | ||
اشعث در جنگ صفین در سپاه امام علی(ع) بود و ریاست سپاهیان قبایل کنده و ربیعه را بر عهده داشت.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۳۷.</ref> به گزارش [[نصر بن مزاحم]]، امام علی(ع) ریاست این قبایل را از او گرفت و به [[حسان بن مخدوج]] واگذار کرد، اما برخی از اصحاب یمنی امام علی(ع)، این کار را به صلاح ندانستند. در نتیجه میان لشکریان امام علی(ع) اختلاف افتاد. معاویه در صدد جذب اشعث برآمد اما امام علی(ع) فرماندهی جناح راست سپاه را به او سپرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref> هنگامی که لشکریان معاویه [[فرات|شریعه فرات]] را بر سپاه امام علی(ع) بستند، اشعث آنجا را از تسلط لشکر شام خارج کرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۶۵-۱۶۷.</ref> | اشعث در [[جنگ صفین]] در سپاه امام علی(ع) بود و ریاست سپاهیان قبایل کنده و ربیعه را بر عهده داشت.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۳۷.</ref> به گزارش [[نصر بن مزاحم]]، امام علی(ع) ریاست این قبایل را از او گرفت و به [[حسان بن مخدوج]] واگذار کرد، اما برخی از اصحاب یمنی امام علی(ع)، این کار را به صلاح ندانستند. در نتیجه میان لشکریان امام علی(ع) اختلاف افتاد. معاویه در صدد جذب اشعث برآمد اما امام علی(ع) فرماندهی جناح راست سپاه را به او سپرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۳۹-۱۴۰.</ref> هنگامی که لشکریان معاویه [[فرات|شریعه فرات]] را بر سپاه امام علی(ع) بستند، اشعث آنجا را از تسلط لشکر شام خارج کرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۱۶۵-۱۶۷.</ref> | ||
به گزارش منابع تاریخی، اشعث در [[لیلة الهریر]] که تعداد زیادی کشته شدند و پیروزی سپاه امام علی(ع) نزدیک بود،<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۷۷-۴۸۰.</ref> ادامه جنگ را به صلاح ندانست.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۰.</ref> معاویه پس از اطلاع از موضع اشعث دستور داد قرآنها را بر نیزه کنند و خواستار حکمیت شوند.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۰-۴۸۱؛ دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> پس از آنکه لشکر معاویه قرآنها را بر نیزه کردند، اشعث به امام علی(ع) اعتراض کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> و از او خواست پیشنهاد دعوت به کتابالله را بپذیرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۲.</ref> گفته شده اشعث پیش از [[جنگ صفین]] هنگامی که نامهای از امام علی(ع) به او رسید تصمیم گرفت که به [[معاویه]] بپیوندد اما یارانش او را از این کار منصرف کردند.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۱.</ref> | به گزارش منابع تاریخی، اشعث در [[لیلة الهریر]] که تعداد زیادی کشته شدند و پیروزی سپاه امام علی(ع) نزدیک بود،<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۷۷-۴۸۰.</ref> ادامه جنگ را به صلاح ندانست.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۰.</ref> معاویه پس از اطلاع از موضع اشعث دستور داد قرآنها را بر نیزه کنند و خواستار حکمیت شوند.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۰-۴۸۱؛ دینوری، اخبارالطوال، ۱۳۶۸ش، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> پس از آنکه لشکر معاویه قرآنها را بر نیزه کردند، اشعث به امام علی(ع) اعتراض کرد<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، دارصادر، ج۲، ص۱۸۸-۱۸۹.</ref> و از او خواست پیشنهاد دعوت به کتابالله را بپذیرد.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۴۸۲.</ref> گفته شده اشعث پیش از [[جنگ صفین]] هنگامی که نامهای از امام علی(ع) به او رسید تصمیم گرفت که به [[معاویه]] بپیوندد اما یارانش او را از این کار منصرف کردند.<ref>منقری، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص۲۱.</ref> |