۱۷٬۳۰۳
ویرایش
آیة الکرسی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
افزایش جعبه اطلاعات
جز (تمیز کاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش جعبه اطلاعات) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات آیه | |||
| عنوان =آیة الکرسی | |||
| تصویر =آیة الکرسی.jpg | |||
| توضیح تصویر =آیة الکرسی به خط نسخ | |||
| اندازه تصویر =220px | |||
| نام آیه =آیة الکرسی | |||
| واقع در سوره =[[سوره بقره|بقره]] | |||
| شماره آیه =۲۵۵ | |||
| جزء = | |||
| شماره صفحه = | |||
| شأن نزول =ندارد | |||
| مکان نزول = | |||
| موضوع = اعتقادی | |||
| درباره = | |||
| سایر = | |||
| آیات وابسته = | |||
}} | |||
'''آيَةُ الْكُرْسى'''، [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره ]] که برخى از [[مفسران|مفسران]]، آيات ۲۵۶ و ۲۵۷ از همين سوره را نيز به سبب ارتباط مفاهيم آنها با مفاهيم آيه ۲۵۵، جزء آية الكرسى دانسته‌اند. در [[قرآن|قرآن مجيد]] تنها در این آیه، از «كرسى خداوند» سخن به ميان آمده است: «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ و الارضَ: كرسى او به پهنای آسمانها و زمين است». اشتهار اين آيه به «آيةالكرسى» به همين سبب است و در زمان [[پیامبر اكرم (ص)]] نیز به آيةالكرسى معروف بوده است. | '''آيَةُ الْكُرْسى'''، [[آیه]] ۲۵۵ [[سوره بقره ]] که برخى از [[مفسران|مفسران]]، آيات ۲۵۶ و ۲۵۷ از همين سوره را نيز به سبب ارتباط مفاهيم آنها با مفاهيم آيه ۲۵۵، جزء آية الكرسى دانسته‌اند. در [[قرآن|قرآن مجيد]] تنها در این آیه، از «كرسى خداوند» سخن به ميان آمده است: «وَسِعَ کُرسِیُّهُ السَّمواتِ و الارضَ: كرسى او به پهنای آسمانها و زمين است». اشتهار اين آيه به «آيةالكرسى» به همين سبب است و در زمان [[پیامبر اكرم (ص)]] نیز به آيةالكرسى معروف بوده است. | ||
بنا بر روایات [[معصومین]]، خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از خانه، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم]] و برای سلامت و... [[مستحب]] است.در [[نماز وحشت]] نیز خوانده | بنا بر روایات [[معصومین]]، خواندن این آیه در همه حال به ویژه پس از [[نماز]]، قبل از خواب، هنگام خروج از خانه، هنگام مواجهه با خطر و سختی و مشکلات، هنگام سوار شدن بر مرکب، برای دفع [[چشم‌زخم]] و برای سلامت و... [[مستحب]] است.در [[نماز وحشت]] نیز خوانده میشود. | ||
== متن و ترجمه آیه == | == متن و ترجمه آیه == | ||
| خط ۱۵: | خط ۳۱: | ||
|تراز=وسط | |تراز=وسط | ||
|عنوان={{عربی|اندازه=100%|اَللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْ‌ضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْ‌سِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾ لَا إِكْرَ‌اهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّ‌شْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّـهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْ‌وَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّـهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِ‌جُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِ‌جُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾}} | |عنوان={{عربی|اندازه=100%|اَللَّـهُ لَا إِلَـٰهَ إِلَّا هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ ۚ لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلَا نَوْمٌ ۚ لَّهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْ‌ضِ ۗ مَن ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِندَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ ۚ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ ۖ وَلَا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلَّا بِمَا شَاءَ ۚ وَسِعَ كُرْ‌سِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ ۖ وَلَا يَئُودُهُ حِفْظُهُمَا ۚ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ ﴿٢٥٥﴾ لَا إِكْرَ‌اهَ فِي الدِّينِ ۖ قَد تَّبَيَّنَ الرُّ‌شْدُ مِنَ الْغَيِّ ۚ فَمَن يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللَّـهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْ‌وَةِ الْوُثْقَىٰ لَا انفِصَامَ لَهَا ۗ وَاللَّـهُ سَمِيعٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥٦﴾ اللَّـهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُوا يُخْرِ‌جُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ ۖ وَالَّذِينَ كَفَرُ‌وا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِ‌جُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ ۗ أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ ۖ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ ﴿٢٥٧﴾}} | ||
|خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟ آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌يابند. كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد. و[لى] كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند. (۲۵۷) | |خداست كه معبودى جز او نيست؛ زنده و برپادارنده است؛ نه خوابى سبک او را فرو مى‌گيرد و نه خوابى گران؛ آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است، از آنِ اوست. كيست آن كس كه جز به اذن او در پيشگاهش شفاعت كند؟ آنچه در پيش روى آنان و آنچه در پشت سرشان است مى‌داند. و به چيزى از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمى‌يابند. كرسى او آسمانها و زمين را در بر گرفته، و نگهدارى آنها بر او دشوار نيست، و اوست والاى بزرگ. (۲۵۵) در دين هيچ اجبارى نيست. و راه از بيراهه بخوبى آشكار شده است. پس هر كس به طاغوت كفر ورزد، و به خدا ايمان آورد، به يقين، به دستاويزى استوار، كه آن را گسستن نيست، چنگ زده است. و خداوند شنواى داناست. (۲۵۶) خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده‌اند. آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در مى‌برد. و[لى] كسانى كه كفر ورزيده‌اند، سرورانشان [همان عصيانگران] طاغوتند، كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در مى‌برند. آنان اهل آتشند كه خود، در آن جاودانند. (۲۵۷)}} | ||
== واژگان مهم == | == واژگان مهم == | ||
[[پرونده:آیة الکرسی.jpg|220px|بندانگشتی | [[پرونده:آیة الکرسی به خط نسخ ایرانی.jpg|220px|بندانگشتی]] | ||
از مفاهيم متعدد اين آيه، دو مفهوم «قيوم» و «كرسى» بيش از سایر مفاهیم، توجه متفكران مسلمان را برانگيخته است. کلمه کرسی به معنای تخت، علم، و قلمرو حکومت آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۷۲.</ref> | از مفاهيم متعدد اين آيه، دو مفهوم «قيوم» و «كرسى» بيش از سایر مفاهیم، توجه متفكران مسلمان را برانگيخته است. کلمه کرسی به معنای تخت، علم، و قلمرو حکومت آمده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲، ص۲۷۲.</ref> | ||
| خط ۷۴: | خط ۸۹: | ||
| پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||
| رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->کامل | ||
| جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد--> | | جعبه اطلاعات = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد | ||
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد | | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->دارد | ||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||