کاربر ناشناس
عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
←بارگاه عبدالله
imported>Eahmadian |
imported>Eahmadian |
||
| خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
===بارگاه عبدالله=== | ===بارگاه عبدالله=== | ||
به نقل منابع تاریخی، قبر عبد اللَّه، همراه شماری قبر دیگر در محلی در مدینه مشهور به دار النابغة بوده است كه اكنون در توسعه غربىِ مسجد، داخل مسجد شده است. بیشتر پژوهشگران در این که او در مدينه درگذشته تردید نکرده اند و آنگونه كه شهرت يافته، قبر او در محلّى بوده كه بعدها به دار النابغة شهرت يافته است. از اين محل، عكسهايى بر جاى مانده و در حال حاضر، در مسجد النبى(ص) قرار دارد. نايب الصدر شيرازى در سال 1305 از اين محل ديدن كرده<ref>نک: سفرنامه، ص۲۳۲.</ref> و اشعار تركى كه در آنجا نوشته شده بوده، در كتابش آورده است. بر اساس اين اشعار، قبر در گنبد و بارگاهی بوده که در سال 1245 ق. ساخته شده است.<ref>جعفریان، آثار اسلامى مكه و مدينه، ص: 352.</ref> به نقل منابع | به نقل منابع تاریخی، قبر عبد اللَّه، همراه شماری قبر دیگر در محلی در مدینه مشهور به دار النابغة بوده است كه اكنون در توسعه غربىِ مسجد، داخل مسجد شده است. بیشتر پژوهشگران در این که او در مدينه درگذشته تردید نکرده اند و آنگونه كه شهرت يافته، قبر او در محلّى بوده كه بعدها به دار النابغة شهرت يافته است. از اين محل، عكسهايى بر جاى مانده و در حال حاضر، در مسجد النبى(ص) قرار دارد. نايب الصدر شيرازى در سال 1305 از اين محل ديدن كرده<ref>نک: سفرنامه، ص۲۳۲.</ref> و اشعار تركى كه در آنجا نوشته شده بوده، در كتابش آورده است. بر اساس اين اشعار، قبر در گنبد و بارگاهی بوده که در سال 1245 ق. ساخته شده است.<ref>جعفریان، آثار اسلامى مكه و مدينه، ص: 352.</ref> به نقل منابع کهن نیز مکان دفن عبدالله تبدیل به مسجد شده و طبق روایات پیامبر اکرم(ص) در آنجا نماز خوانده و قبر پدر خویش را زیارت نموده است.<ref>تاریخ المدینة ابن شبه، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷۶</ref>ابراهیم پاشا رفعت مصری در کتاب خود تصریح کرده که قبر در کنار بقیع بوده و ضریح داشته است.<ref>مرآت الحرمین، ج۱، ص۴۲۷</ref> | ||
جز نایب الصدر شیرازی، از نویسندگان فارسی زبان، فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref> و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و شماری دیگر از سفرنامه نویسان، بارگاه عبدالله را یکی از بارگاههای مدینه معرّفی نموده‌اند. با اینکه وهابی‌ان پس از تسلّط، همه بقعه‌های موجود در بقیع و خارج بقیع را تخریب نمودند امّا ساختمان بقعه عبدالله تا سال ۱۳۵۵ش همچنان باقی بوده است.{{مدرک}} | جز نایب الصدر شیرازی، از نویسندگان فارسی زبان، فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref> و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و شماری دیگر از سفرنامه نویسان، بارگاه عبدالله را یکی از بارگاههای مدینه معرّفی نموده‌اند. با اینکه وهابی‌ان پس از تسلّط، همه بقعه‌های موجود در بقیع و خارج بقیع را تخریب نمودند امّا ساختمان بقعه عبدالله تا سال ۱۳۵۵ش همچنان باقی بوده است.{{مدرک}} | ||