اخباریان: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[شیخ یوسف بحرانی]] (<small>د ۱۱۸۶ق /۱۷۷۲م </small>)، روشی میانه بین اخباریان و اصولیان برگزید<ref>کشمیری، نجوم السماء، ص۲۷۹؛ تنکابنی، قصص العلماء، ص۲۷۱؛ مدرس، ریحانه الادب، ج۳، ص۳۶۰</ref>. بحرانی، مدعی بود که در شیوه فقهی بر مسلک [[محمد تقی مجلسی]] است که حد وسط میان اخباری‏ گری و اصولی‏ گری است <ref>نک: کشمیری، نجوم السماء، ص۲۸۳</ref>. [[وحید بهبهانی]] از مخالفت با شیخ یوسف بحرانی پرهیز نداشت و مردم را از خواندن نماز جماعت با او نهی می‌‏کرد.<ref>نک: مامقانی، نقیح المقال، ج۲، ص۸۵</ref>. شیخ یوسف بحرانی، به عنوان پیشوای اخباریان هرجا که مناسب می‌‏دید، آنان را از انتقادات تند و ناسزا، که موجب بروز شکاف میان شیعیان و نزاع میان علمای اصولی و اخباری می‌‏شد، برحذر می‌‏داشت.

*[[سید نعمت الله جزایری|سید نعمت الله جزایری شوشتری]] (<small>درگذشت ۱۱۱۲ق /۱۷۰۰م </small>) با اینکه اخباری بوده، در تأیید مجتهدان و هواداران ایشان و ارج نهادن به نظرات آنان تلاش بسیاری داشته است. <ref>مدرس، ریحانة الادبف ج۳، ص۱۱۳</ref>

*برخی [[ملا محسن فیض کاشانی]] (<small>درگذشت ۱۰۹۱ق/ ۱۶۸۰م </small>) را نیز از اخباریان شمرده ‏اند.<ref>برای نمونه: خوانساری، روضات الجنات، ج۶، ص۸۵</ref> فیض کاشانی می‌‏گوید: «مقلد قرآن و حدیثم و از غیر آن بیگانه.»<ref>فیض کاشانی، ده رساله، ص۱۹۶</ref> هر چند به ظاهر، مراد او در اینجا تقابل با تصوف است نه اجتهاد و علم اصول؛ اما فیض معتقد بوده که عقول مردم عادی(غیر معصوم)، ناقص و غیر قابل اعتماد است و حجت نیست. <ref>فیض کاشانی، ده رساله، صص۱۶۹-۱۷۰</ref>فیض در بعضی آثارش از جمله ''الکلمات الکمنونه'' آشکارا بر مجتهدان تاخته و روش اصولی آنان را نقد کرده است. بررسی آرای او در برخی آثارش از جمله این کتاب، تردیدی در گرایشش به اخباری‌گری باقی نمی‌گذارد. او معتقد است که اصولیان با بازکردن باب اجتهاد اصولی، تکلیف را بر مکلفان سخت کردند و در چیزهایی سخن گفتند که خداوند سخن نگفته و حکمت در آن بوده که مسکوت بمانند.<ref>برای نمونه نک: فیض کاشانی، الکلمات الکمنونه، ص209 و 215.</ref>

*[[محمدتقی مجلسی]] (<small>درگذشت ۱۰۷۰ق/۱۶۶۰م </small>) نیز از پیروان متعادل مکتب اخباری بوده، و چنان که گفته شده، آموزش‍‌های محمد امین استرابادی را صریحاً تأیید می‌کرده است. <ref> 57 S, ,.EI</ref>