فیروز نهاوندی: تفاوت میان نسخه‌ها

به هر روی، پس از کشته شدن عمر، [[عبدالرحمن بن عوف]]<ref>زبیری، نسب قریش،۱۹۵۳م، ص۳۵۵.</ref> مدعی شد که موضوع قتل عمر، توطئه‌ای میان ابولؤلؤ و دو تن دیگر به نام‌های [[هرمزان]] و [[جفینه]] بوده است. به همین سبب عبیدالله بن عمر، آن دو و نیز دختر خردسال ابولؤلؤ را به خونخواهی پدر کشت<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج۳، ص۳۵۰؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۶۰م، ص۱۸۷؛ یعقوبی، تاریخ، دارصادر، ج۲، ص۱۶۰-۱۶۱؛ طبری، تاریخ، ۱۳۱۸ش، ج۴، ص۲۴۰.</ref> و از آنجا که چنین اتهامی ثابت نشده بود، مسئله بی‌اعتنایی [[عثمان]] خلیفه جدید، در برابر قتل اینان،<ref>نک: بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۶۳م، ج۵، ص۲۴؛ قس: ابوالعرب، المحن، درالمغرب الاسلامی، ص۷۰</ref> بعدها به منازعات کلامی نیز کشیده شد.<ref>نک: ابوالقاسم کوفی، ص۶۸-۶۹؛ سید مرتضی، الشافی، ۱۴۰۷ق، ج۴، ص۳۰۳-۳۰۴؛ ابن عربی، العواصم من الفواصم، ۱۳۷۱ق، ص۶۲، ۱۰۶-۱۰۸</ref>