علائم ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

در منابع دینی، قیام امام مهدی‏ (ع)، از نشانه‌های برپایی [[قیامت]] شمرده شده است. از این رو تعدادی از نشانه‏‌های ظهور، [[نشانه‏‌های قیامت]] هم شمرده می‌شود که از آن به [[اشراط الساعة]] تعبیر می‌شود.

منظور از «نشانه‏‌های حتمی» - در مقابل نشانه‏‌های غیرحتمی - آن است که پدیدار شدن آنها - بدون هیچ قید و شرطی - قطعی و الزامی خواهد بود؛ به گونه‏‌ای که تا آنها واقع نگردد، حضرت مهدی ‏(ع) ظهور نخواهد کرد. با این حال، حتمی و قطعی بودن وقوع این نشانه‌‏ها، به این معنا نیست که پدید نیامدن آنها محال است؛ بلکه به حسب فراهم بودن شرایط و مقتضیات و نبودن بازدارنده‏‌ها، پدید آمدن آنها - اگر خداوند اراده کند - قطعی خواهد بود.از روایات، حتمی بودن نشانه‏‌های پنج‌گانه ذیل استفاده می‌‏شود: [[خروج سفیانی]]، [[قیام یمانی]]، [[صیحه آسمانی]] ، [[قتل نفس زکیه]] و [[خسف بیداء]]. [[امام صادق]] ‏(ع) می‌‏فرماید: «پنج امر قبل از قیام [[قائم]] از نشانه‏‌ها است: صیحه آسمانی، خروج سفیانی، خسف در بیداء، خروج یمانی و قتل نفس زکیه».<ref>شیخ صدوق؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۶۵۰.</ref>

بر اساس بعضی از روایات ، تعدادی از نشانه‏‌های ظهور، متصل به آن خواهد بود؛ به گونه‏‌ای که بین آنها و ظهور [[حضرت مهدی‏(عج)]] فاصله زیادی نیست. البته اینکه فاصله آن نشانه‏‌ها تا ظهور چه مدت و یا چند روز است، به طور دقیق روشن نیست. در مقابل نشانه ‏های غیرمتصل است که در طول تاریخ در دوران [[غیبت کبرا]]، اتفاق افتاده و خواهد افتاد.

== جستارهای وابسته==