کاربر ناشناس
آیت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویرایش ادبی و اصلاح برخی جملات
جز (←آیت الله العظمی: تمیزکاری) |
imported>Mohamadhaghani جز (ویرایش ادبی و اصلاح برخی جملات) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}} | {{الگو:کتاب‌شناسی ناقص}} | ||
'''آیَتُ اللّه'''، یا '''آیة الله''' به معنای نشانه | '''آیَتُ اللّه'''، یا '''آیة الله''' (به معنای نشانه خداوند)، عنوانی برای نشان دادن جایگاه علمی [[فقیه|فقیهان]] طراز اول و دوم [[شیعه]]. استفاده از آیت‌الله به عنوان لقبی برای فقهای درجه اول، از اوایل [[قرن چهاردهم]] رواج یافت. پس از تشکیل [[حوزه علمیه قم]] به وسیله [[عبدالکریم حائری|شیخ عبدالکریم حائری]] و مرکزیت یافتن آن، شماری از فقهای بزرگ که در آن گرد آمدند، آیت الله لقب یافتند. در گذشته این لقب برای برای بزرگداشت [[علامه حلی]] به کار می‌رفت. | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
در گذشته القابی مانند [[ثقة الاسلام|ثِقَةُ الاسلام]]، [[حجت الاسلام|حُجَّةُ الاسلام]] و نیز آیت‌الله برای بزرگداشت چند فرد خاص به کار می‌رفت. در [[قرن چهارم]] قمری عنوان ثقة الاسلام برای [[کلینی|محمدبن یعقوب کلینی]]، در [[قرن پنجم]] عنوان حجة الاسلام برای [[غزالی|امام محمد غزالی]]، در [[قرن هفتم]] عنوان محقق برای [[محقق حلی|جعفر بن حسن حلی]] به کار رفت. نخستین عالمی که عنوان آیت الله یافت، در [[قرن هشتم]]، حسن بن یوسف بن علی بن مطهر معروف به [[علامه حلی]] بود. | |||
نخستین عالمی که عنوان آیت الله یافت، حسن بن یوسف بن علی بن | |||
*[[ابن حجر عسقلانی]] (درگذشت ۸۵۲ق) او را آیة فی الذکاء خوانده است<ref>عسقلانی، ج۲، ص۳۱۷</ref> و شاید به همین مناسبت و نیز به علت دانش عمیق و تقوای کم مانندش، لقب آیت الله به او داده شده باشد. | *[[ابن حجر عسقلانی]] (درگذشت ۸۵۲ق) او را آیة فی الذکاء خوانده است<ref>عسقلانی، ج۲، ص۳۱۷</ref> و شاید به همین مناسبت و نیز به علت دانش عمیق و تقوای کم مانندش، لقب آیت الله به او داده شده باشد. | ||
* [[شرف الدین شولستانی]]، [[شیخ بهایی]] و [[محمد باقر مجلسی|ملا محمدباقر مجلسی]]، در [[اجازه اجتهاد|اجازه نامه]]هایی که برای شاگردان خود نوشته‌اند، از [[علامه حلی]] به عنوان «''آیت الله فی العالمین''» یاد کرده‌اند.<ref>مجلسی، ج۱، ص۲۰۴-۱۰۷/۸۱</ref> | * [[شرف الدین شولستانی]]، [[شیخ بهایی]] و [[محمد باقر مجلسی|ملا محمدباقر مجلسی]]، در [[اجازه اجتهاد|اجازه نامه]]هایی که برای شاگردان خود نوشته‌اند، از [[علامه حلی]] به عنوان «''آیت الله فی العالمین''» یاد کرده‌اند.<ref>مجلسی، ج۱، ص۲۰۴-۱۰۷/۸۱</ref> | ||