کاربر ناشناس
آیت‌الله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویرایش ادبی
imported>Mohamadhaghani جز (ویرایش ادبی و اصلاح برخی جملات) |
imported>Mohamadhaghani جز (ویرایش ادبی) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
در گذشته القابی مانند [[ثقة الاسلام|ثِقَةُ الاسلام]]، [[حجت الاسلام|حُجَّةُ الاسلام]] و نیز آیت‌الله برای بزرگداشت چند فرد خاص به کار می‌رفت. در [[قرن چهارم]] قمری عنوان ثقة الاسلام برای [[کلینی|محمدبن یعقوب کلینی]]، در [[قرن پنجم]] عنوان حجة الاسلام برای [[غزالی|امام محمد غزالی]]، در [[قرن هفتم]] عنوان محقق برای [[محقق حلی|جعفر بن حسن حلی]] به کار رفت. نخستین عالمی که عنوان آیت الله یافت، در [[قرن هشتم]]، حسن بن یوسف بن علی بن مطهر معروف به [[علامه حلی]] بود. | در گذشته القابی مانند [[ثقة الاسلام|ثِقَةُ الاسلام]]، [[حجت الاسلام|حُجَّةُ الاسلام]] و نیز آیت‌الله برای بزرگداشت چند فرد خاص به کار می‌رفت و تا قرن‌ها نیز مختص به این بزرگان باقی ماند. در [[قرن چهارم]] قمری عنوان ثقة الاسلام برای [[کلینی|محمدبن یعقوب کلینی]]، در [[قرن پنجم]] عنوان حجة الاسلام برای [[غزالی|امام محمد غزالی]]، در [[قرن هفتم]] عنوان محقق برای [[محقق حلی|جعفر بن حسن حلی]] به کار رفت. نخستین عالمی که عنوان آیت الله یافت، در [[قرن هشتم]]، حسن بن یوسف بن علی بن مطهر معروف به [[علامه حلی]] بود. | ||
*[[ابن حجر عسقلانی]] (درگذشت ۸۵۲ق) او را آیة فی الذکاء خوانده است<ref>عسقلانی، ج۲، ص۳۱۷</ref> و شاید به همین مناسبت و نیز به علت دانش عمیق و تقوای کم مانندش، لقب آیت الله به او داده شده باشد. | *[[ابن حجر عسقلانی]] (درگذشت ۸۵۲ق) او را آیة فی الذکاء خوانده است<ref>عسقلانی، ج۲، ص۳۱۷</ref> و شاید به همین مناسبت و نیز به علت دانش عمیق و تقوای کم مانندش، لقب آیت الله به او داده شده باشد. | ||
* [[شرف الدین شولستانی]]، [[شیخ بهایی]] و [[محمد باقر مجلسی|ملا محمدباقر مجلسی]]، در [[اجازه اجتهاد|اجازه نامه]]هایی که برای شاگردان خود نوشته‌اند، از [[علامه حلی]] به عنوان «''آیت الله فی العالمین''» یاد کرده‌اند.<ref>مجلسی، ج۱، ص۲۰۴-۱۰۷/۸۱</ref> | * [[شرف الدین شولستانی]]، [[شیخ بهایی]] و [[محمد باقر مجلسی|ملا محمدباقر مجلسی]]، در [[اجازه اجتهاد|اجازه نامه]]هایی که برای شاگردان خود نوشته‌اند، از [[علامه حلی]] به عنوان «''آیت الله فی العالمین''» یاد کرده‌اند.<ref>مجلسی، ج۱، ص۲۰۴-۱۰۷/۸۱</ref> | ||