معجزه: تفاوت میان نسخه‌ها

معجزه (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۸

۱۶۵ بایت حذف‌شده ، ۳۰ نوامبر

جز

خنثی‌سازی نسخهٔ 1320083 از Waziri (بحث)

دیداریویکی‌متن

Mkhaghanif

Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor

۴٬۴۷۰

ویرایش

@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 *[[ابن‌سینا]] در کتاب [[الاشارات و التنبیهات (کتاب)|الاشارات و التنبیهات]]، هم معجزه و هم سحر را ناشی از قوه‌ای در نفس‌های قوی دانسته است که در عناصر عالم مادی تصرف می‌کنند؛ با این فرق که معجزه از نفس‌های پاک ناشی می‌شود و در امور خیر به کار می‌رود و سحر و جادو از نفس‌های شریر ناشی می‌شود و صاحب آن را به کارهای شریرانه وامی‌دارد.<ref>ابن‌سینا، الاشارات و التنبیهات، نشر البلاغة، ص۱۶۰.</ref>
-==معجزہ کس طرح نبوت کے دعوے پر دلالت کرتا ہے؟==
+==معجزه چگونه بر صدق ادعای نبی دلالت می‌کند؟==
-[[امامیہ]] اور [[معتزلہ]] کے مطابق نبوت کے دعوے پر معجزہ کی دلالت [[حسن و قبح|حسن و قبح عقلی]] کے قاعدے کو ماننے پر موقوف ہے؛<ref>علامہ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۲۲۲-۲۲۳؛ سبحانی، محاضرات فی الالہیات، ۱۴۲۸ق، ص۲۶۱۔</ref> وہ اس طرح کہ اگرچہ خدا اس بات پر قادر ہے کہ کسی جھوٹے شخص کے ہاتھ کوئی معجزہ ظاہر کرائے لیکن یہ خدا کی حکمت کے خلاف اور محال ہے؛ کیونکہ یہ ایک قبیح اور ناپسند کام ہے اور خدا کی حکمت کا تقاضا ہے کہ اس سے ایسا قبیح اور ناپسند کام سرزد نہیں ہو گا۔ پس معجزہ متعلقہ شخص کی نبوت کے دعوے کی سچائی پر دلالت کرتی ہے۔<ref>علامہ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۲۲۲-۲۲۳۔</ref> [[اشاعرہ]] اس بات کے معتقد ہیں کہ خدا کی سنت اس بات پر قائم ہے کہ اس کے انبیاء کی نبوت کا دعوا ہمیشہ معجزہ کے ساتھ ہو، اگرچہ معجزہ کسی جھوٹے شخص سے بھی ظاہر ہونا ممکن ہے لیکن یہ خدا کی سنت کے خلاف ہے۔<ref>علامہ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۲۲۳۔</ref>
+از نظر [[امامیه]] و [[معتزله]]، دلالت معجزه بر صدق ادعای نبوت، بر پذیرش [[حسن و قبح|حسن و قبح عقلی]] متوقف است؛<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۲۲۲-۲۲۳؛ سبحانی، محاضرات فی الالهیات، ۱۴۲۸ق، ص۲۶۱.</ref> بدین بیان که برای خداوند اگرچه مقدور است که به‌سبب قدرتش، معجزه را به دست شخص دروغگویی بدهد، ولی از جهت حکمتش، وقوع این کار محال است؛ چراکه کاری قبیح است و خداوند به اقتضای حکمتش، کار قبیح نمی‌کند. پس معجزه بر صدق ادعای نبوت دلالت می‌کند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۲۲۲-۲۲۳.</ref> [[اشاعره]] بر این باورند که عادت الهی بر این جاری است که آگاهی و اذعان به صدق ادعای نبی، مقارن با ظهور معجزه است و اظهار معجزه از سوی فرد دروغگو اگر چه عقلاً ممکن است، مخالف عادت است.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۷، ص۲۲۳.</ref>
 ==منشأ و علت معجزه چیست؟==