confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
چشم برزخی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
(←پانویس) |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
<ref group="یادداشت">{{عربی|لَقَدْ کُنْتَ فی غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیوْمَ حَدیدٌ}}(سوره ق، آیه۲۲).</ref> | <ref group="یادداشت">{{عربی|لَقَدْ کُنْتَ فی غَفْلَةٍ مِنْ هذا فَکَشَفْنا عَنْکَ غِطاءَکَ فَبَصَرُکَ الْیوْمَ حَدیدٌ}}(سوره ق، آیه۲۲).</ref> | ||
در حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] که به [[حدیث قرب نوافل]] مشهور است، انجام دادن فرایض ([[واجب|واجبات]]) و نَوافل ([[مستحب|مستحبات]]) محبوب‌ترین عمل نزد خدا و وسیله تقرب بنده به او معرفی شده و خدا گوش و چشم او می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۷۴.</ref> بنابر ﻧﻈﺮ [[سید روح‌الله موسوی خمینی|اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ]] در کتاب [[شرح چهل حدیث (کتاب) |شرح چهل حدیث]]، انسان با انجام دستورات حدیث قرب نوافل، حجاب دنیایی از چشم و دل او برداشته می‌شود و حقائق بیشتری از جهان هستی می‌بیند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)، ۱۳۸۰ش، ص۵۹۱.</ref> | در حدیثی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] که به [[حدیث قرب نوافل]] مشهور است، انجام دادن فرایض ([[واجب|واجبات]]) و نَوافل ([[مستحب|مستحبات]]) محبوب‌ترین عمل نزد خدا و وسیله [[تقرب]] بنده به او معرفی شده و خدا گوش و چشم او می‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۸۷ش، ج۴، ص۷۴.</ref> بنابر ﻧﻈﺮ [[سید روح‌الله موسوی خمینی|اﻣﺎم ﺧﻤﯿﻨﯽ]] در کتاب [[شرح چهل حدیث (کتاب) |شرح چهل حدیث]]، انسان با انجام دستورات حدیث قرب نوافل، حجاب دنیایی از چشم و دل او برداشته می‌شود و حقائق بیشتری از جهان هستی می‌بیند.<ref>امام خمینی، شرح چهل حدیث (اربعین حدیث)، ۱۳۸۰ش، ص۵۹۱.</ref> | ||
[[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] (مفسر قرآن) معتقد است کسانی که در آستانه مرگ و در حال قطع رابطه با دنیا هستند نیز می‌توانند پرده‌هایی از [[برزخ|عالم برزخ]] و نتیجه اعمال خود را مشاهده کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲۴، ص۱۸۷.</ref> | [[ناصر مکارم شیرازی|آیت‌الله مکارم شیرازی]] (مفسر قرآن) معتقد است کسانی که در آستانه مرگ و در حال قطع رابطه با دنیا هستند نیز می‌توانند پرده‌هایی از [[برزخ|عالم برزخ]] و نتیجه اعمال خود را مشاهده کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۲۴، ص۱۸۷.</ref> | ||