ثنویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از مناقشات کلامی با ثنویه، سؤال از [[حدوث و قدم]] دو خداست.<ref>رجوع کنید به مقدسی، ج ۱، ص ۸۸ ۸۹؛ محمود شکری آلوسی، ج ۲، ص ۲۳۰</ref> بیشتر فرقه‌های ثنوی، از جمله [[مانویه]] و [[مزدکیه]]<ref>رجوع کنید به قاضی عبدالجباربن احمد، ۱۹۶۵ ب، ج ۵، ص ۱۰، ۱۶</ref> و [[مرقیونیه]]<ref>رجوع کنید به شهرستانی، الملل و النحل، ج ۲، ص ۹۱۹۳</ref>، نور و ظلمت را قدیم و برخی دیگر مانند [[کیومرثیه]]<ref>رجوع کنید به قلقشندی، ج ۱۳، ص ۲۹۲</ref> و مجوس<ref>رجوع کنید به قاضی عبدالجبار بن احمد، ۱۴۲۲، ص ۱۹۲؛ قس شهرستانی، الملل و النحل، ج ۲، ص ۷۲</ref>، نور را قدیم و ظلمت را حادث دانسته‌اند. در رد فرض اول، که آن را اصلی‌ترین نشانه کفر ثنویه و به مراتب بدتر از شرک [[بت‌پرستی|بت پرستان]] دانسته‌اند<ref>رجوع کنید به خیاط، ص ۳۸؛ ابن قیم جوزیه، ج ۲، ص ۲۶۳</ref>، گفته شده است با توجه به ویژگی‌های نور و ظلمت از نظر ثنویون و کیفیت امتزاج آن دو، معلوم می‌شود نور و ظلمت اموری جسمانی و لذا حادث‌اند و بدین ترتیب بطلان نظر ثنویه مبنی بر قِدم نور و ظلمت ثابت می‌شود.<ref>رجوع کنید به قاضی عبدالجباربن احمد، ۱۹۶۵ ب، ج ۵، ص ۲۲۲۴؛ همو، ۱۹۷۱، ص ۲۰۰۲۰۱؛ همو، ۱۴۲۲، ص ۱۹۱؛ حمصی رازی، ج ۱، ص ۱۴۰</ref>