تهاجم فرهنگی: تفاوت میان نسخه‌ها

به اعتقاد عبد‌الله شهبازی، تاریخ‌پژوه، تهاجم فرهنگی به ایران در سده نوزده میلادی و در زمان حکومت استعماری ریچارد ولزلی انگلیسی(۱۷۹۸-۱۸۰۵م) بر [[هند]] آغاز شده است.<ref>شهبازی، «داستان تلخ تهاجم فرهنگی در ایران»، ص۲۷۰.</ref> به گزارش وی در چهار برهه اقدامات هدفمندی چون نشر و ترجمه فارسی [[انجیل]] و نوشتن کتاب میزان الحق به عنوان ردّیه‌ای بر [[قرآن]]، گسترش [[صوفیه]]، پیدایش و توسعه [[بابیه|بابیت]] و [[باستان‌گرایی]] انجام گرفت.<ref>شهبازی، «داستان تلخ تهاجم فرهنگی در ایران»، ص۲۷۰، ۲۷۱ و ۲۷۲.</ref> برخی نیز مبارزه با امور مذهبی در ماجرای کشف حجاب و خلع لباس روحانیت و.. در زمان [[رضاشاه|رضاخان]] را منشأ تحولات فرهنگی دانسته‌اند.<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی سپاه، تهاجم فرهنگی، معاونت انتشارات مرکز فرهنگی سپاه، ص۱۰۹.</ref> گفته شده ارزش‌های اسلامی و ملّی در عصر [[محمدرضا پهلوی]] نامعقول خوانده شد و نمادهای فرهنگ تحمیلی مانند مراکز تفریحی، رسانه‌ها، دانشگاه‌ها، کاباره‌ها و محافل رقص و.. گسترش یافت.<ref>پژوهشکده تحقیقات اسلامی سپاه، تهاجم فرهنگی، معاونت انتشارات مرکز فرهنگی سپاه، ص۱۱۰.</ref>

پس از فروپاشی [[اتحاد جماهیر شوروی]] هدف اصلی جنگ نرم غرب، جهان اسلام و به ویژه [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] و حامیان منطقه‌ای آن مانند [[حزب‌الله لبنان]]، [[حماس]] و کشورهای دوست آن گزارش شده است.<ref>[https://www.farsnews.ir/news/8902050522%20%20%20%20/%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D9%86%D8%B1%D9%85-%D8%AA%D8%A8%D9 «جنگ نرم؛ تبیین مفهومی، پیشینه تاریخی و تاکتیک‌ها»]، سایت خبرگزاری فارس.</ref>