پرش به محتوا

سید اسماعیل حمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
خط ۵۹: خط ۵۹:
==شعر==
==شعر==
ابن‌شاکر (درگذشت:۷۶۴ق)، مورخ و ادیب دمشقی گفته حمیری در روانی طبع و کثرت اشعار ممتاز بود.<ref>ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۸.</ref>[[ابوالفرج اصفهانی]] آورده در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] سه تن شعر بسیار گفته‌اند: بشار بن بُرد، ابوالعتاهِبه و سید حمیری.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۶۷؛ ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹.</ref>
ابن‌شاکر (درگذشت:۷۶۴ق)، مورخ و ادیب دمشقی گفته حمیری در روانی طبع و کثرت اشعار ممتاز بود.<ref>ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۸.</ref>[[ابوالفرج اصفهانی]] آورده در [[جاهلیت]] و [[اسلام]] سه تن شعر بسیار گفته‌اند: بشار بن بُرد، ابوالعتاهِبه و سید حمیری.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۶۷؛ ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹.</ref>
از هاشمیات او دو هزار و سیصد قصیده جمع کرده‌اند. ابوعبیده لغوی، او و بشار را «اَشعر محدثین» می‌شمارد و گوید کسی نتوانسته است تمامی اشعار سید را جمع آوری کند.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۷۲.</ref> در شعرش طعنه بر صحابه و خلفای ثلاث بسیار بوده است.<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ج۱، ص۶۷۴.</ref> در بعضی اشعار حمیری دلایل [[خلافت امام علی(ع)|خلافت]] و [[ولایت امام علی(ع)]] و اثبات عقاید شیعه و ابطال سخنان مخالفان و زشتی‌ها و رذائل اخلاقی غاصبان حقوق اهل بیت(ع) را با زبانی تند و گزنده آمیخته با تولی و تبری صریح بیان کرده است.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۶۸؛ ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹</ref>
از هاشمیات او دو هزار و سیصد قصیده جمع کرده‌اند. ابوعبیده لغوی، او و بشار را «اَشعر محدثین» می‌شمارد و گوید کسی نتوانسته است تمامی اشعار سید را جمع آوری کند.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۷۲.</ref> در شعرش طعنه بر صحابه و خلفای ثلاث بسیار بوده است.<ref>ابن حجر، لسان المیزان، ج۱، ص۶۷۴.</ref> در بعضی اشعار حمیری دلایل [[خلافت امام علی(ع)|خلافت]] و [[ولایت امام علی(ع)]] و اثبات عقاید شیعه و ابطال سخنان مخالفان و زشتی‌ها و رذائل اخلاقی غاصبان حقوق اهل بیت(ع) را با زبانی تند و گزنده آمیخته با [[تولی]] و [[تبری]] صریح بیان کرده است.<ref>ابوالفرج، الاغانی، ج۷، ص۱۶۸؛ ابن شاکر کتبی، فوات الوفیات، ج۱، ص۱۸۹</ref>


در حال حیات او چند زن راوی از جمله چهار دخترش اشعار او را روایت و با لحن خوش انشاد می‌کردند. هر یک قسمتی از قصاید او را از برداشتند و هر دخترش چهارصد قصیده از حفظ داشت.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۵۰۳.</ref>
در حال حیات او چند زن راوی از جمله چهار دخترش اشعار او را روایت و با لحن خوش انشاد می‌کردند. هر یک قسمتی از قصاید او را از برداشتند و هر دخترش چهارصد قصیده از حفظ داشت.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ج۲، ص۵۰۳.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۲٬۲۵۸

ویرایش