آیه ۲ سوره مائده: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
'''آیه ۲ سوره مائده''' آیهای با هشت دستور پیرامون اموری چون [[تعظیم شعائر|پاسداری از شعائر الهی]]، نهی از انتقامجویی و همیاری در نیکی و [[تقوا|پرهیزکاری]]. | '''آیه ۲ سوره مائده''' آیهای با هشت دستور پیرامون اموری چون [[تعظیم شعائر|پاسداری از شعائر الهی]]، نهی از انتقامجویی و همیاری در نیکی و [[تقوا|پرهیزکاری]]. | ||
در آيه ۲ [[سوره مائده]] به هشت دستور مهم [[اسلام|اسلامى]]، كه اغلب آنها درباره [[حج]] است، پرداخته شده است. این دستورات از آخرين دستوراتى دانسته شده كه بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پيامبر(ص)]] نازل شده است. دستور اول از دستورهای هشتگانه در این آیه سفارش به اصل کلی حفظ حرمت شعائر الله | در آيه ۲ [[سوره مائده]] به هشت دستور مهم [[اسلام|اسلامى]]، كه اغلب آنها درباره [[حج]] است، پرداخته شده است. این دستورات از آخرين دستوراتى دانسته شده كه بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پيامبر(ص)]] نازل شده است. دستور اول از دستورهای هشتگانه در این آیه سفارش به اصل کلی حفظ حرمت شعائر الله دانسته شده است. مقصود از شعائر الله [[احکام شرعی|احکام]] دين الهی دانسته شده که اعمال حج از والاترين مظاهر آن است. چهار مورد از این دستورات هشتگانه درباره چهار مصداق از مصادیق شعائر الله بهقلم آمده است؛ از جمله: حفظ حرمت [[ماههای حرام]]، [[قربانی]] و زائران خانه خدا. | ||
دستور پنجم در آیه ۲ سوره مائده درباره حلالبودن [[صید شرعی|صید]] بعد از خروج از [[حرم مکی|حرم]] و [[احرام]] دانسته شده است. دستور ششم در این آیه نهی از انتقامجویی بهقلم آمده است. از نظر برخی مفسران، هرچند نهی از انتقامجویی در آیه در مورد زيارت خانه خدا نازل شده، از آن قانون كلى و بینالمللی قابل استنتاج است: اینکه مسلمان نبايد كينهتوز و انتقامجو باشد. | دستور پنجم در آیه ۲ سوره مائده درباره حلالبودن [[صید شرعی|صید]] بعد از خروج از [[حرم مکی|حرم]] و [[احرام]] دانسته شده است. دستور ششم در این آیه نهی از انتقامجویی بهقلم آمده است. از نظر برخی مفسران، هرچند نهی از انتقامجویی در آیه در مورد زيارت خانه خدا نازل شده، از آن قانون كلى و بینالمللی قابل استنتاج است: اینکه مسلمان نبايد كينهتوز و انتقامجو باشد. |