Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷
ویرایش
عبور بنی‌اسرائیل از دریا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''عبور بنی‌اسرائیل از دریا''' [[معجزه|معجزه‌ای]] برای نجات [[بنی‌اسرائیل]] بود که با گشوده‌شدن دریا و عبور آنها از میان آب و غرق‌شدن [[فرعون]] و سپاهیانش اتفاق افتاد. [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] | '''عبور بنی‌اسرائیل از دریا''' [[معجزه|معجزه‌ای]] برای نجات [[بنی‌اسرائیل]] بود که با گشوده‌شدن دریا و عبور آنها از میان آب و غرق‌شدن [[فرعون]] و سپاهیانش اتفاق افتاد. [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]]، به‌دستور [[خدا|خداوند]]، شب‌هنگام بنی‌اسرائیل را از [[مصر]] خارج کرد. فرعون به‌همراه نیروهایش به دنبال آنها رفت. وقتی سپاهیان فرعون به بنی‌اسرائیل رسیدند، بنی‌اسرائیل خود را در محاصره میان دریا و سپاه فرعون دیدند. | ||
خداوند به موسی [[وحی]] کرد تا [[عصای موسی|عصای خود]] را به دریا بزند. موسی(ع) عصا را به آب | خداوند به موسی [[وحی]] کرد تا [[عصای موسی|عصای خود]] را به دریا بزند. موسی(ع) عصا را به آب زد و بخش‌هایی از دریا از هم جدا شد. موسی همراه بنی‌اسرائیل وارد دریا شدند، درحالی‌که زمین خشک بود و آب از دو جهت آنها را احاطه کرده بود. در نهایت، موسی و همه افرادی که همراه او بودند از آب عبور کردند. فرعون و سپاهیانش نیز که برای تعقیب بنی‌اسرائیل وارد دریا شده بودند، همگی غرق شدند و جسدهای آنان روی آب قرار گرفت. | ||
بسیاری از مفسران معتقدند مقصود از دریایی که فرعونیان در آن غرق شدند، دریایی بوده که امروزه دریای سرخ نامیده می‌شود. برخی مفسران مانند [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع‌البیان]] مقصود از این را رود نیل دانسته‌اند. | بسیاری از مفسران معتقدند مقصود از دریایی که فرعونیان در آن غرق شدند، دریایی بوده که امروزه دریای سرخ نامیده می‌شود. برخی مفسران مانند [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]] در [[مجمع البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|مجمع‌البیان]] مقصود از این را رود نیل دانسته‌اند. | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
برپایه منابع تفسیر قرآن، خداوند، برای نجات بنی‌اسرائيل از ستم فرعون، به [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] دستور داد شب‌هنگام به‌همراه [[بنی‌اسرائیل]] از [[مصر]] خارج شوند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> [[فرعون]] پس از اطلاع از خروج بنی‌اسرائیل، افرادی را برای جمع‌آوری نیروها به شهرها فرستاد تا سپاهیان را جمع کنند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> او، برای ایجاد زمینه روانی در بسیج عمومی،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۲۳۷.</ref> سپاهیان خود را گروهی آماده توصیف کرد و بنی‌اسرائیل را گروهی اندک معرفی نمود که موجب [[خشم]] آنان گشته‌اند.<ref>سوره شعراء، آیه ۵۴- ۵۶.</ref> | برپایه منابع تفسیر قرآن، خداوند، برای نجات بنی‌اسرائيل از ستم فرعون، به [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]] دستور داد شب‌هنگام به‌همراه [[بنی‌اسرائیل]] از [[مصر]] خارج شوند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> [[فرعون]] پس از اطلاع از خروج بنی‌اسرائیل، افرادی را برای جمع‌آوری نیروها به شهرها فرستاد تا سپاهیان را جمع کنند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> او، برای ایجاد زمینه روانی در بسیج عمومی،<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۵، ص۲۳۷.</ref> سپاهیان خود را گروهی آماده توصیف کرد و بنی‌اسرائیل را گروهی اندک معرفی نمود که موجب [[خشم]] آنان گشته‌اند.<ref>سوره شعراء، آیه ۵۴- ۵۶.</ref> | ||
در نهایت، فرعون به‌همراه نیروهایش به‌دنبال بنی‌اسرائیل رفت تا | در نهایت، فرعون به‌همراه نیروهایش به‌دنبال بنی‌اسرائیل رفت تا آنها را بازگرداند.<ref>مغنیه، تفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۴۹۸.</ref> آنان در زمان طلوع خورشید به بنی‌اسرائیل رسیدند. بنی‌اسرائیل خود را در محاصره دیدند: در یک طرف آنها دریا و در سمت دیگر سپاه فرعون بود. به همین جهت ترسیدند و خود را گرفتار خواندند.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۲۷۷.</ref> به تعبیر قرآن، موسی(ع) گفت: ««چنین نیست؛ زیرا پروردگارم با من است و به‌زودی مرا راهنمایی خواهد کرد».<ref>سوره شعراء، آیه ۶۲.</ref> مقصود از این تعبیر را چنین گفته‌اند که خداوند به موسی وعده پیروزی و سلامتی داده بود.<ref>طباطبائی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۵، ص۲۷۷.</ref> | ||
{{نقل قول یک طبقه|'''قرآن''': «چون دو گروه، همدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: بیگمان ما گرفتار شده‌ایم. (سوره شعراء، آیه ۶۱)<br> | {{نقل قول یک طبقه|'''قرآن''': «چون دو گروه، همدیگر را دیدند، یاران موسی گفتند: بیگمان ما گرفتار شده‌ایم. (سوره شعراء، آیه ۶۱)<br> | ||
'''تورات''': «به مُشه (موسی) گفتند: آیا در مصر قبر نیست که ما را آوردی تا در این بیابان بمیریم؟ این چه کاری است که با ما کردی که ما را از مصر بیرون آوردی؟ مگر این همان سخنی نیست که در مصر با تو گفتیم؟ دست از ما بدار تا مصری‌ها را بندگی کنیم؛ زیرا بندگی مصری‌ها از مردن در بیابان برای ما بهتر است.» (تورات، خروج، ۱۴: ۱۱-۱۲) | تست است | '''تورات''': «به مُشه (موسی) گفتند: آیا در مصر قبر نیست که ما را آوردی تا در این بیابان بمیریم؟ این چه کاری است که با ما کردی که ما را از مصر بیرون آوردی؟ مگر این همان سخنی نیست که در مصر با تو گفتیم؟ دست از ما بدار تا مصری‌ها را بندگی کنیم؛ زیرا بندگی مصری‌ها از مردن در بیابان برای ما بهتر است.» (تورات، خروج، ۱۴: ۱۱-۱۲) | تست است | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
پس از آنکه موسی(ع) عصای خود را به آب زد، بخش‌هایی از دریا از هم جدا شدند.<ref>طباطبائی، المیزان | پس از آنکه موسی(ع) عصای خود را به آب زد، بخش‌هایی از دریا از هم جدا شدند.<ref>طباطبائی، المیزان | ||
، ج۱۵، ص۲۷۷-۲۷۸.</ref> هر قطعهٔ جداشده از این دریا مانند تکه‌ای بزرگ از کوه بود.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۱۱۹.</ref> موسی همراه بنی‌اسرائیل وارد دریا شدند،<ref>طباطبائی، المیزان، ج۱۵، ص۲۷۸.</ref> درحالی‌که زمین خشک بود و آب از دو جهت | ، ج۱۵، ص۲۷۷-۲۷۸.</ref> هر قطعهٔ جداشده از این دریا مانند تکه‌ای بزرگ از کوه بود.<ref>فضل الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۱۱۹.</ref> موسی همراه بنی‌اسرائیل وارد دریا شدند،<ref>طباطبائی، المیزان، ج۱۵، ص۲۷۸.</ref> درحالی‌که زمین خشک بود و آب از دو جهت آنها را احاطه کرده بود.<ref>فضل‌الله، تفسیر من وحی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۱۷، ص۱۱۹.</ref> در نهایت، موسی و همه افرادی که همراه او بودند از آب عبور کردند؛<ref>تفسیر الصافی، ج4، ص۳۷.</ref> اما [[فرعون]] و سپاهیانش که برای تعقیب بنی‌اسرائیل وارد دریا شده بودند، همگی<ref>سوره اسراء، آیه ۱۰۳.</ref> غرق شدند.<ref>حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۲۹۳.</ref> | ||
برخی مفسران از جمله [[فضل بن حسن طبرسی|فضل بن حسن طَبْرسی]]، مفسر شیعه در [[قرن ششم هجری قمری|قرن ششم]] آورده است پس از زدن عصا به دریا، دوازده راه میان آب‌ها باز شد و برای هرکدام از [[نقبای بنی‌اسرائیل|قبیله‌های دوازده‌گانه بنی‌اسرائیل]] یک راه نمایان گردید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۹.</ref> | برخی مفسران از جمله [[فضل بن حسن طبرسی|فضل بن حسن طَبْرسی]]، مفسر شیعه در [[قرن ششم هجری قمری|قرن ششم]] آورده است پس از زدن عصا به دریا، دوازده راه میان آب‌ها باز شد و برای هرکدام از [[نقبای بنی‌اسرائیل|قبیله‌های دوازده‌گانه بنی‌اسرائیل]] یک راه نمایان گردید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۲۲۹.</ref> | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
==غرق‌شدن فرعون و لشکریانش== | ==غرق‌شدن فرعون و لشکریانش== | ||
پس از شکافته‌شدن دریا و عبور بنی‌اسرائیل از آن، [[فرعون]] و سپاهیانش نیز برای تعقیب | پس از شکافته‌شدن دریا و عبور بنی‌اسرائیل از آن، [[فرعون]] و سپاهیانش نیز برای تعقیب آنها وارد دریا شدند؛ اما دریا به حالت طبیعی بازگشت و فرعون و همراهانش غرق شدند.<ref>حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۸، ص۲۹۳.</ref> جسدهای لشکریان فرعون روی آب قرار گرفت و بنی‌اسرائیل آنها را دیدند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱، ص۲۵۲.</ref> [[قرآن]] در [[سوره بقره]] این واقعه را چنین بیان کرده است: «و هنگامی که دریا را برای شما شکافتیم و شما را نجات بخشیدیم و فرعونیان را درحالی‌که شما نظاره میکردید غرق کردیم.»<ref>سوره بقره، آیه ۵۰.</ref> | ||
در [[آیه ۹۲ سوره یونس]]، تعبیر «نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ؛ بدنت را نجات میدهیم» برای فرعون استفاده شده است.<ref>سوره یونس، آیه ۹۲.</ref> مشهور مفسران مقصود از این تعبیر را جسم بی‌جان فرعون دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷۷.</ref> به‌دستور [[خدا|خداوند]]، جنازه فرعون از آب بیرون آمد<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۳۱.</ref> تا دیگران بدن او را ببینند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> برخی مقصود از بدن را زره دانسته‌اند که خداوند فرعون را با زره مخصوصش از آب بیرون آورد تا شناخته شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷۷.</ref> [[قرآن]] نجات جسم بی‌جان فرعون را نشانه و عبرت برای دیگران دانسته است. برخی مفسران این عبرت را برای [[بنی‌اسرائیل]] دانسته‌اند که خبر کشته‌شدن فرعون را نمی‌پذیرفتند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۱۶.</ref> | در [[آیه ۹۲ سوره یونس]]، تعبیر «نُنَجِّیکَ بِبَدَنِکَ؛ بدنت را نجات میدهیم» برای فرعون استفاده شده است.<ref>سوره یونس، آیه ۹۲.</ref> مشهور مفسران مقصود از این تعبیر را جسم بی‌جان فرعون دانسته‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷۷.</ref> به‌دستور [[خدا|خداوند]]، جنازه فرعون از آب بیرون آمد<ref>حسینی شیرازی، تبیین القرآن، ۱۴۲۳ق، ج۱، ص۲۳۱.</ref> تا دیگران بدن او را ببینند.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۱۷.</ref> برخی مقصود از بدن را زره دانسته‌اند که خداوند فرعون را با زره مخصوصش از آب بیرون آورد تا شناخته شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۸، ص۳۷۷.</ref> [[قرآن]] نجات جسم بی‌جان فرعون را نشانه و عبرت برای دیگران دانسته است. برخی مفسران این عبرت را برای [[بنی‌اسرائیل]] دانسته‌اند که خبر کشته‌شدن فرعون را نمی‌پذیرفتند.<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۳۱۶.</ref> | ||