علی غروی تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها

| استادان          = [[سید ابوالقاسم خویی]] • [[سید حسین طباطبایی بروجردی|سید حسین بروجردی]] • [[سید محمد حجت کوه‌کمری|سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای]] • [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]]

| اجازه اجتهاد از  = [[محمدحسین کاشف‌الغطاء|شیخ محمدحسین کاشف الغطاء]] • سید ابوالقاسم خویی  

'''علی غروی تبریزی''' (۱۳۰۹-۱۳۷۷ش) معروف به '''میرزا علی غروی تبریزی''' از [[فهرست مراجع تقلید شیعه|مراجع وقت تقلید شیعه]] که بارها توسط [[حزب بعث عراق|رژیم بعث صدام]] به زندان افتاد. او همچنین از استقبال‌کنندگان [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]] در جریان ورود از [[ترکیه]] به [[نجف]] نیز بود و در [[جنگ ایران و عراق]] نیز بارها از سوی [[صدام حسین|صدام]] مورد آزارواذیت و بازجویی قرار گرفت.  

[[سید احمد خوانساری]] در [[قم]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] در [[نجف]] از اساتید او بودند. وی اولین تقریرکننده کتاب فقهی سید ابوالقاسم خویی، از مراجع تقلید وقت نجف، به نام [[التنقيح فی شرح العروة الوثقى (کتاب)|التنقيح فی شرح العروة الوثقى]] بود که از طرف او مورد مدح قرار گرفت. [[سید حسین ابوسعیده]]، عباس کاشف‌الغطاء، صالح طائی، [[سید کمال حیدری]] و [[سید علی‌اکبر ابوترابی]] از شاگردان او هستند.

غروی در [[۲۸ خرداد]] [[سال ۱۳۷۷ هجری شمسی|۱۳۷۷ش]]، پس از زیارت [[حرم امام حسین(ع)|مرقد امام حسین(ع)]]، در بین راه [[کربلا]] و [[نجف]] به گلوله بسته شد. [[مجلس اعلای اسلامی عراق|مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق]]، تیراندازی به سوی غروی تبریزی و همراهانش را به [[حزب بعث عراق|رژیم بعث عراق]] نسبت داد.

غروی تبریزی،‌ [[تقریرنویسی|تقریرکننده]] اولین کتاب فقهی [[سید ابوالقاسم خویی]] از مراجع وقت نجف، به نام التنقیح فی شرح العروة الوثقی بود<ref>«مصاحبه با فرزند معظم له» به نقل از: [https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/63958/6899/%D8%A8%D8%A7_%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8_%D8%AA%D9%86%D9%82%DB%8C%D8%AD با کتاب تنقیح]، پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه.</ref> که خوئی، او را با القابی چون «العلامة المحقق قرة عينى الاعز؛ دانشمند محقق نور چشم عزیزم»، مورد خطاب قرار داد.<ref>غروی تبریزی، التنقیح فی شرح العروة الوثقی، قم، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۸.</ref>

[[سید محمد حجت کوه‌کمری]]، از مراجع تقلید وقت در [[قم]] نیز درباره غروی، زبان به تحسین گشود و او در بیست‌سالگی جزو خواص حلقه درس خارجش، قرار گرفت و به شیخ علی مقرر {{یاد|مقرِّر به کسی گفته می‌شد که پس از تدریس استاد، مباحث را توضیح و به اشکالات، پاسخ می‌داد.(عقیقی بخشایشی، مفاخر آذربایجان، قم، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۲۱۴۳.)}} معروف شد.<ref>عقیقی بخشایشی، مفاخر آذربایجان، قم، ۱۳۷۸ش، ج۴، ص۲۱۴۳.</ref> گفته شده که او از [[محمدحسین کاشف‌الغطاء]] و سید ابوالقاسم خویی [[اجازه اجتهاد]] داشت.<ref>باباجانی، «سیمای سرخ مرجعیت؛ در اربعین شهادت آیت الله غروی تبریزی»، ص۵۸.</ref>