پرش به محتوا

مسجد کبود (مزار شریف): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۶: خط ۳۶:
معین‌الدین محمد افزاری (درگذشت: ۸۹۹ق) و خواندمیر (درگذشت: ۹۴۱ یا ۹۴۲ق) گزارش کرده‌اند که قبر امام علی(ع) سال ۸۸۵ق در مزار شریف آشکار شد.<ref>افزاری، روضات الجنات فی اوصاف مدینه هرات, ج۱, ص ۱۵۶ ـ ۱۶۱؛ تاریخ حبیب السیر, ج ۴, ص ۱۷۱ ـ ۱۷۲؛ تاریخ روضه الصفا, ج ۱۱, ص ۵۷۴۶ ـ ۵۷۴۷.</ref>
معین‌الدین محمد افزاری (درگذشت: ۸۹۹ق) و خواندمیر (درگذشت: ۹۴۱ یا ۹۴۲ق) گزارش کرده‌اند که قبر امام علی(ع) سال ۸۸۵ق در مزار شریف آشکار شد.<ref>افزاری، روضات الجنات فی اوصاف مدینه هرات, ج۱, ص ۱۵۶ ـ ۱۶۱؛ تاریخ حبیب السیر, ج ۴, ص ۱۷۱ ـ ۱۷۲؛ تاریخ روضه الصفا, ج ۱۱, ص ۵۷۴۶ ـ ۵۷۴۷.</ref>


عبدالغفور لاری (درگذشت: ۹۱۲ ق) میان دو تاریخ کشف مزار را اینگونه جمع کرده است که سال 530ق  
عبدالغفور لاری (درگذشت: ۹۱۲ ق) میان دو تاریخ کشف را اینگونه جمع کرده است که سال 530ق سنگی یافت شد که بر آن نوشته بود: «هذا ولی الله, علی اسدالله, اخ رسول الله». سلطان سنجر (درگذشت: 552ق) آن عبارت را با تاریخ یافت شدن سنگ، بر سنگ دیگر حک کرد و جایگزین آن نمود. سنگ دوم در سال ۸۸۵ پیدا شد.
 
همان شب فقیه مذکور در عالم خواب, عده ای از سادات را دید که او را به طرف قبر حضرت علی(ع) کشاندند و در آنجا چنان او را کتک زندند که از هوش رفت. اما با اشاره حضرت او را رها کردند. سراسیمه از خواب پرید و در همان نیمه های شب به خانه احمد قماچ رفت و گریه کنان سخن خود را پس گرفت. احمد قماچ نیز دستور حفر آن منطقه را صادر کرد تا اینکه سنگ قبر امام(ع) پدیدار شد. روی سنگ چنین نوشته بود: «هذا ولی الله, علی اسدالله, اخ رسول الله.»
 
چون خبر به سلطان سنجر(م ۵۵۲ ق) رسید, سنگ را خواست. آنچه بر آن لوح نوشته بود, بر سنگ دیگر حک کرد و تاریخ پیدا شدن قبر را نیز بر آن نوشت. سپس بنایی برای آن ساخت. سنگ دوم در سال ۸۸۵ یافت شد


===بازسازی در دوره سلطان حسین بایقرا===
===بازسازی در دوره سلطان حسین بایقرا===
templateeditor
۱٬۵۵۹

ویرایش