پرش به محتوا

خراسان بزرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۳۱ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۴ اوت ۲۰۱۴
جز
خط ۴۸: خط ۴۸:
خراسان کاملا در دست حکومت مرکزی [[قاجار]] که در [[تهران]] مستقر بود، قرار داشت، اما تقریبآ نزدیک به یک قرن، زندگی مردم (حداقل در مرزهای شمالی خراسان) با غارتگریها و یورشهای ازبکها و ترکمنهای یموت و گوکلان ـ که از کشاورزی و تجارت جلوگیری می‌کردند ـ تهدید می‌شد. این کشمکشها، تنها با اشغال آسیای مرکزی از جانب روسها پایان پذیرفت.
خراسان کاملا در دست حکومت مرکزی [[قاجار]] که در [[تهران]] مستقر بود، قرار داشت، اما تقریبآ نزدیک به یک قرن، زندگی مردم (حداقل در مرزهای شمالی خراسان) با غارتگریها و یورشهای ازبکها و ترکمنهای یموت و گوکلان ـ که از کشاورزی و تجارت جلوگیری می‌کردند ـ تهدید می‌شد. این کشمکشها، تنها با اشغال آسیای مرکزی از جانب روسها پایان پذیرفت.


بخش شمالی خراسان ([[مرو]]، [[سمرقند]]، [[بخارا]] و [[خوارزم]]) نیز در دوران قاجاریه مورد تهاجم [[روس|روسها]] و [[ترکمن|ترکمن‌ها]] قرار گرفته و در سال ۱۲۹۹ هجری قمری، بوسیله [[عهدنامه آخال]] میان ایران و روسیه، که رود [[اترک]] را مرز ایران قرار می‌داد، از بدنه فلات ایران جدا گردید.<ref>{{یادکرد وب| نشانی = http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1508003| عنوان =معاهده آخال؛ جدایی آسیای میانه از ایران | تاریخ بازدید = ۴ اسفند ۱۳۸۷| تاریخ =۳ آبان ۱۳۸۶| ناشر =روزنامه اعتمادملی | زبان = فارسی}}</ref>
بخش شمالی خراسان ([[مرو]]، [[سمرقند]]، [[بخارا]] و [[خوارزم]]) نیز در دوران قاجاریه مورد تهاجم [[روس|روسها]] و [[ترکمن|ترکمن‌ها]] قرار گرفته و در سال ۱۲۹۹ هجری قمری، بوسیله [[عهدنامه آخال]] میان ایران و روسیه، که رود [[اترک]] را مرز ایران قرار می‌داد، از بدنه فلات ایران جدا گردید.


قدرت بلامنازع روسها، ایرانیان را مجبور کرد که در ۱۳۰۱ از تسلط بر [[مرو]] دست بردارند و این در حالی بود که مناسبات با [[افغانستان]] همچنان بر سر تصاحب هرات که محل منازعه بود، در وضع بدی قرار داشت.
قدرت بلامنازع روسها، ایرانیان را مجبور کرد که در ۱۳۰۱ از تسلط بر [[مرو]] دست بردارند و این در حالی بود که مناسبات با [[افغانستان]] همچنان بر سر تصاحب هرات که محل منازعه بود، در وضع بدی قرار داشت.
confirmed، templateeditor
۱۰٬۹۵۹

ویرایش