مذاق شارع: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[سید ابوالقاسم خویی]] با اتکا به مذاق شارع، مردن بودن برای مرجع تقلید را شرط دانسته است.<ref>غروی تبریزی، کتاب الاجتهاد و التقلید (تقریرات درس آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی)، ۱۴۱۰ق، ص۲۲۶.</ref> او معتقد است که از یک سو، مقام مرجعیت اقتضا می‌کند که [[تقلید (فقه)|مقلدان]]، بسیار به [[مرجع تقلید]] خودشان در امور مختلف رجوع کنند و از سویی دیگر از مذاق شارع چنین بر می‌آید که از زنان، پرده نشینی و اشتغال به امور خانه را انتظار دارد و راضی نیست که خودشان را در معرض رجوع مقلدان قرار دهند.<ref>غروی تبریزی، کتاب الاجتهاد و التقلید (تقریرات درس آیت‌الله سید ابوالقاسم خویی)، ۱۴۱۰ق، ص۲۲۶.</ref>

*از نظر فقها اگر کسی مالی را نزد شخص دیگری به ودیعه و امانت بگذارد و او مجانی آن مال را برای صاحب مال محافظت کند، در صورت تلف‌شدن آن مال، اگر نگه‌دارنده مال امین باشد و تلف‌شدن مال به‌واسطه تعدی و تفریط وی نبوده باشد، نگه‌دارنده مال ضامن نیست.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۷، ص۲۱۶.</ref> حال در خصوص این که آیا صاحب مال می‌تواند شرط کند که در صورت اتلاف مال، نگه‌دارنده مال ضامن آن است یا خیر؟ صاحب‌جواهر گفته است این شرط صحیح نیست و مخالف مذاق شارع است.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۲۷، ص۲۱۷.</ref>

*از نظر برخی فقها، تلقیح زنان با نطفه مرد بیگانه یا به عبارتی گذاشتن اسپرم مرد بیگانه، بدون تماس و به صورت مستقیم در داخل رحم زن حرام است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به فاضل لنکرانی، احکام پزشکان و بیماران، ۱۴۲۷ق، ص۹۸.</ref> [[ناصر مکارم شیرازی]] در بخش مکاسب کتاب انوار الفقاهة، حرمت این عمل را از مذاق شارع در منع از اختلاط نسل‌ها، برداشت کرده است.<ref>مکارم شیرازی، انوار الفقاهة (المکاسب)، ۱۴۲۶ق، ص۵۹.</ref>