confirmed، templateeditor
۱۱٬۵۵۷
ویرایش
حرام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویکی سازی
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
مجموعه رفتارهایی که در فقه اسلامی حرام شمرده شده‌اند دایره گسترده‌ای دارد و شامل چندین حوزه رفتاری است؛ مثل رفتارهای فردی در حوزه سبک زندگی شامل خوراک و پوشاک، رفتارهای اخلاقی و تعامل با دیگران، مجموعه معاملات و روابط تجاری و اقتصادی، حوزه حقوق مدنی مثل [[ازدواج]] و [[طلاق]]، و حتی برخی [[عبادت|عبادات]]. | مجموعه رفتارهایی که در فقه اسلامی حرام شمرده شده‌اند دایره گسترده‌ای دارد و شامل چندین حوزه رفتاری است؛ مثل رفتارهای فردی در حوزه سبک زندگی شامل خوراک و پوشاک، رفتارهای اخلاقی و تعامل با دیگران، مجموعه معاملات و روابط تجاری و اقتصادی، حوزه حقوق مدنی مثل [[ازدواج]] و [[طلاق]]، و حتی برخی [[عبادت|عبادات]]. | ||
فقیهان احکام کارهای حرام را از [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] برداشت کرده‌اند. به عنوان نمونه حرام بودن خوردن [[میته|مردار]]، خوک و خون از [[آیه اکمال|آیه ۳ سوره مائده]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۵۵.</ref>، حرام بودن [[ربا]] از [[آیه ۲۷۵ سوره بقره]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۶۱.</ref>، حرمت [[قمار]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۷۵۸.</ref> و [[شراب‌خواری|نوشیدن شراب]] از قرآن و [[حدیث|روایات]] متعدد<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۳۲.</ref> استفاده شده است. چنان‌که حکم تمسخر را از [[آیه ۱۱ سوره حجرات | فقیهان احکام کارهای حرام را از [[قرآن]] و [[حدیث|احادیث]] برداشت کرده‌اند. به عنوان نمونه حرام بودن خوردن [[میته|مردار]]، خوک و خون از [[آیه اکمال|آیه ۳ سوره مائده]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۵۵.</ref>، حرام بودن [[ربا]] از [[آیه ۲۷۵ سوره بقره]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۶۱.</ref>، حرمت [[قمار]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۷۵۸.</ref> و [[شراب‌خواری|نوشیدن شراب]] از قرآن و [[حدیث|روایات]] متعدد<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۲۳۲.</ref> استفاده شده است. چنان‌که حکم تمسخر را از [[آیه ۱۱ سوره حجرات]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۳۵۱.</ref> و حکم [[غیبت]] را از [[آیه غیبت|آیه ۱۲ سوره حجرات]]<ref>محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱، ص۵۱۳.</ref> استنباط کرده‌اند. | ||
[[محمدآصف محسنی قندهاری | [[محمدآصف محسنی قندهاری]] مجتهد [[شیعه]] در جلد اول از کتاب حدود الشریعه ۷۱۸ عنوان حرام را سرشماری کرده است.<ref>رک: محسنی، حدود الشریعة، ۱۳۸۷ش، ج۱.</ref> [[علی‌اکبر فیض مشکینی|علی مشکینی]] دیگر [[مجتهد|فقیه]] شیعه نیز در کتاب کوچکی به نام واجبات و محرمات در اسلام، فهرستی از اعمال و باورهای حرام را گرد آورده است.<ref>رک: مشکینی، واجبات و محرمات در اسلام، ۱۳۸۵ش.</ref> | ||
=== چرایی حکم حرمت === | === چرایی حکم حرمت === | ||
علمای [[شیعه]] معتقدند احکام عملی اسلام بر اساس مصالح و مفاسد واقعی شکل گرفته‌اند<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۱، ص۷۲</ref>، و هر کاری که انجامش مفسده داشته باشد و آن مفسده به‌اندازه‌ای باشد که اجتناب از آن ناگزیر باشد، حکم آن کار، حرمت است حتی اگر انجام آن کار برای برخی افراد منافعی داشته باشد.<ref>سبحانی، إرشاد العقول الی مباحث الأصول، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص: ۳۹۴.</ref> مفسده ممکن است فردی و برای نوع انسان‌ها، یا مفسده‌ای اجتماعی و یا دینی و معنوی باشد. | علمای [[شیعه]] معتقدند احکام عملی اسلام بر اساس مصالح و مفاسد واقعی شکل گرفته‌اند<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۲۱، ص۷۲</ref>، و هر کاری که انجامش مفسده داشته باشد و آن مفسده به‌اندازه‌ای باشد که اجتناب از آن ناگزیر باشد، حکم آن کار، حرمت است حتی اگر انجام آن کار برای برخی افراد منافعی داشته باشد.<ref>سبحانی، إرشاد العقول الی مباحث الأصول، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص: ۳۹۴.</ref> مفسده ممکن است فردی و برای نوع انسان‌ها، یا مفسده‌ای اجتماعی و یا دینی و معنوی باشد. | ||