پرش به محتوا

اسماء بن خارجه فزاری: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:
اسماء از [[محدث|محدثان]] بود<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۷۲.</ref> و افرادی همچون فرزندش مالک و علی بن ربیعه از او حدیث نقل کرده‌اند.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۷۲.</ref>  
اسماء از [[محدث|محدثان]] بود<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۷۲.</ref> و افرادی همچون فرزندش مالک و علی بن ربیعه از او حدیث نقل کرده‌اند.<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۷۲.</ref>  


درباره تاریخ درگذشت اسماء، گزارش‌های مختلفی وجود دارد. برای درگذشت او، سال ۶۰،<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۹.</ref> ۶۵،<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۰، ص۲۱۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۵۰.</ref> ۶۶ <ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۱، ص۳۰۵، ج۲، ص۲۹۳.</ref> و ۸۲ق<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۴۳.</ref> ضبط شده است. [[ابن‌حجر عسقلانی|ابن‌حجر عَسقلانی]] صحابی‌نگار (درگذشت: ۸۵۲ق) بنا بر وفات او در ۸۰ سالگی و در سال ۶۰ق، تولدش را پیش از [[بعثت|مبعث]] دانسته است.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۹.</ref> البته با توجه به تعاملاتی که اسماء با [[حجاج بن یوسف ثقفی|حَجّاج]] داشته است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج‏۷، ص۸۲؛ مسعودی، مروج الذهب و معادن الجوهر، ۱۴۰۹ق، ج۳، ص۱۴۴.</ref>  
درباره تاریخ درگذشت اسماء، گزارش‌های مختلفی وجود دارد. در خصوص زمان درگذشتش، سال‌های ۶۰،<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۹.</ref> ۶۵،<ref>سمعانی، الانساب، ۱۳۸۲ق، ج۱۰، ص۲۱۳؛ ذهبی، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الأعلام، ۱۴۱۳ق، ج۵، ص۵۰.</ref> ۶۶ <ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۱، ص۳۰۵، ج۲، ص۲۹۳.</ref> و ۸۲ق<ref>ابن‌کثیر، البدایه و النهایه، ۱۴۰۷ق، ج۹، ص۴۳.</ref> ضبط شده است. [[ابن‌حجر عسقلانی|ابن‌حجر عَسقلانی]] صحابی‌نگار (درگذشت: ۸۵۲ق) بنا بر وفات او در ۸۰ سالگی و در سال ۶۰ق، تولدش را پیش از [[بعثت|مبعث]] دانسته است.<ref>ابن‌حجر عسقلانی، الاصابه، ۱۴۱۵ق، ج۱، ص۳۳۹.</ref>  


==شهادت علیه حُجر بن عدی==
==شهادت علیه حُجر بن عدی==
خط ۴۷: خط ۴۷:


==نقش اسماء در واقعه کربلا==
==نقش اسماء در واقعه کربلا==
بر‌اساس منابع تاریخی اسماء بن خارجه در حوادث [[واقعه کربلا]] نقش داشته است:
بر‌اساس منابع تاریخی، اسماء بن خارجه در حوادث [[واقعه کربلا]] نقش داشته است:


===پراکنده‌کردن مردم از اطراف مسلم بن عقیل===
===پراکنده‌کردن مردم از اطراف مسلم بن عقیل===
در سال [[سال ۶۰ هجری قمری|۶۰ق]] که [[عبیدالله بن زیاد]]، امیر [[کوفه]] شد، اسماء دخترش را به ازدواج او درآورد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۰۰ق، ج۵، ص۳۸۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۲۳.</ref> در [[دار الخلافه|دارالخلافه]] حضور یافت و با او همکاری داشت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> عبیدالله نقشه اصلی خود را که همان ایجاد رعب و وحشت و کنترل شهر بود، به وسیله اسماء و چند تن دیگر مانند [[کثیر بن شهاب مذحجی|کثیر بن شهاب حارثی]]، [[محمد بن اشعث بن قیس کندی|محمد بن اشعث بن قیس]] و [[قعقاع بن سوید منقری|قعقاع بن سوید بن منقری]] پیاده کرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> عبیدالله به این افراد دستور داد که در میان مردم کوفه پراکنده شوند و آنها را به اطاعت فراخوانده و از همراهی با [[مسلم بن عقیل]]، سفیر امام حسین(ع) در کوفه و مشارکت در شورش بترسانند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref>
در سال [[سال ۶۰ هجری قمری|۶۰ق]] که [[عبیدالله بن زیاد]] امیر [[کوفه]] شد، اسماء دخترش را به ازدواج او درآورد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۰۰ق، ج۵، ص۳۸۰؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱۲، ص۲۳.</ref> او در [[دار الخلافه|دارالخلافه]] حضور یافت و با ابن‌زیاد همکاری داشت.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> عبیدالله نقشه اصلی خود را که همان ایجاد رعب و وحشت و کنترل شهر بود، به وسیله اسماء و چند تن دیگر مانند [[کثیر بن شهاب مذحجی|کثیر بن شهاب حارثی]]، [[محمد بن اشعث بن قیس کندی|محمد بن اشعث بن قیس]] و [[قعقاع بن سوید منقری|قعقاع بن سوید بن منقری]] پیاده کرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref> عبیدالله به این افراد دستور داد که در میان مردم کوفه پراکنده شوند و آنها را به اطاعت فراخوانده و از همراهی با [[مسلم بن عقیل]]، سفیر امام حسین(ع) در کوفه و مشارکت در شورش بترسانند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۳۹۷ق، ج۳، ص۱۷۸.</ref>


===همکاری در دستگیری هانی بن عروه===
===همکاری در دستگیری هانی بن عروه===
زمانی که عبیدالله بن زیاد قصد داشت [[هانی بن عروه]] را به دارالخلافه فراخوانَد و مسلم بن عقیل را از او مطالبه کند و در صورت امتناع، به شهادت برساند، اسماء بن خارجه و [[محمد بن اشعث بن قیس کندی|محمد بن اشعث]] را به دنبال وی روانه کرد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۳۹۴ق، ج‏۲، ص۸۰.</ref> در برخی منابع، در این جریان، نام [[عمرو بن حجاج زبیدی]] و حَسّان پسر اسماء نیز به میان آمده است.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق،  ج۵، صص۴۴، ۴۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۵.</ref>  
زمانی که عبیدالله بن زیاد قصد داشت [[هانی بن عروه]] را به دارالخلافه فراخوانَد و مسلم بن عقیل را از او مطالبه کند و در صورت امتناع، به شهادت برساند، اسماء بن خارجه و [[محمد بن اشعث بن قیس کندی|محمد بن اشعث]] را به دنبال وی روانه کرد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۳۹۴ق، ج‏۲، ص۸۰.</ref> در برخی منابع، در این جریان، نام [[عمرو بن حجاج زبیدی]] و حَسّان پسر اسماء نیز به میان آمده است.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق،  ج۵، صص۴۴، ۴۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۵.</ref>  


ابن‌قتیبه و [[تاریخ طبری (کتاب)|طبری]] به گزارشی اشاره کرده‌اند که اسماء بن خارجه از نیّت [[عبیدالله بن زیاد]] بی‌اطلاع بوده است.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۳۷-۲۳۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۵.</ref> او در ابتدا تلاش کرد برای هانی از عبیدالله امان بگیرد.<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۰.</ref> همچنین با دیدن ضرب‌وشتم و زندانی‌کردن هانی از سوی عبیدالله، بر او اعتراض نمود و بازداشت شد.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۴۸؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۷.</ref> برخی مانند [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی]]، معتقدند فرد غیرمطلع و معترض بر عبیدالله، حَسّان فرزند اسماء بوده است.<ref>نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، حیدری، ج۲، ص۳۲۹.</ref>
ابن‌قتیبه و [[تاریخ طبری (کتاب)|طبری]] به گزارشی اشاره کرده‌اند که اسماء بن خارجه از نیّت [[عبیدالله بن زیاد]] بی‌اطلاع بوده است.<ref>دینوری، الاخبار الطوال، ۱۳۶۸ش، ص۲۳۷-۲۳۶؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۵.</ref> او در ابتدا تلاش کرد برای هانی از عبیدالله امان بگیرد<ref>طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۰.</ref> و با دیدن ضرب‌وشتم و زندانی‌کردن هانی از سوی عبیدالله، بر او اعتراض نمود و بازداشت شد.<ref>ابن‌اعثم، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۵، ص۴۸؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۳۸۷ق، ج۵، ص۳۶۷.</ref> برخی مانند [[علی نمازی شاهرودی|نمازی شاهرودی]]، معتقدند فرد غیرمطلع و معترض بر عبیدالله، حَسّان فرزند اسماء بوده است.<ref>نمازی شاهرودی، مستدرکات علم رجال الحدیث، حیدری، ج۲، ص۳۲۹.</ref>


===نجات حسن مُثَنّیٰ از میدان نبرد روز عاشورا===
===نجات حسن مُثَنّیٰ از میدان نبرد روز عاشورا===
خط ۷۱: خط ۷۱:


==نسل اسماء بن خارجه==
==نسل اسماء بن خارجه==
برخی نوادگان اسما بن خارجه در زمره محدثان قرار گرفتند. محمد فرزند ام‌حبیب دختر اسماء بن خارجه،<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۲۵.</ref> ابراهیم بن محمد بن حارث بن اسماء بن خارجه معروف به [[ابواسحاق فزاری|ابواسحاق فزاری]]<ref>شبستری، الفائق فی رواة و اصحاب الامام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۶۰.</ref> و ابوعبدالله مروان بن معاویة بن حارث بن اسماء پسر عموی ابراهیم<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۳۸؛ ابن‌حزم اندلسی، جمهرة أنساب العرب، ۱۳۶۲ش، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> از نسل او هستند که محدثان اهل‌سنت به شمار می‌روند.
برخی نوادگان اسماء بن خارجه در زمره محدثان قرار گرفتند. محمد فرزند ام‌حبیب دختر اسماء بن خارجه،<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۵، ص۱۲۵.</ref> ابراهیم بن محمد بن حارث بن اسماء بن خارجه معروف به [[ابواسحاق فزاری|ابواسحاق فزاری]]<ref>شبستری، الفائق فی رواة و اصحاب الامام الصادق(ع)، ۱۴۱۸ق، ج۱، ص۶۰.</ref> و ابوعبدالله مروان بن معاویة بن حارث بن اسماء پسر عموی ابراهیم<ref>ابن‌سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۳۸؛ ابن‌حزم اندلسی، جمهرة أنساب العرب، ۱۳۶۲ش، ص۲۵۷-۲۵۸.</ref> از نسل او هستند که محدثان اهل‌سنت به شمار می‌روند.


همچنین مادرِ محمد ذوالشامه که از سوی مسلمة بن عبدالملک امیر کوفه شد (۱۰۲ق)، یکی از دختران اسماء بن خارجه بوده است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج‏۹، ص۳۴۶.</ref>
همچنین مادرِ محمد ذوالشامه که از سوی مسلمة بن عبدالملک امیر کوفه شد (۱۰۲ق)، یکی از دختران اسماء بن خارجه بوده است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج‏۹، ص۳۴۶.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۱۵۴

ویرایش