پرش به محتوا

آیه شعوبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۸: خط ۲۸:


==معرفی و جایگاه==
==معرفی و جایگاه==
آیه سیزدهم [[سوره حجرات]] که به آیه شعوبیه شهرت دارد<ref>دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ‌نامه علوم قرآن، ج۱، ص۴۱۷.</ref> ریشه جامعه انسانی را از یک مرد و زن دانسته و اختلاف در طایفه‌ها و قبایل را برای شناخت و نظم اجتماعی عنوان کرده است و در نهایت گرامی‌ترین انسان نزد خدا را باتقواترین آنها معرفی می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۶.</ref> زکی المیلاد از نویسندگان عرب، نظریه آشنایی با تمدن‌هایش را به این آیه مستند می‌کند.<ref>المیلاد، «تعارف الحضارات»، ص۹۷.</ref>
آیه سیزدهم [[سوره حجرات]] که به آیه شعوبیه نام‌گذاری شده<ref>دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، ۱۳۹۴ش، ص۱۴۷.</ref> ریشه جامعه انسانی را از یک مرد و زن دانسته و اختلاف در طایفه‌ها و قبایل را برای شناخت و نظم اجتماعی عنوان کرده است و در نهایت گرامی‌ترین انسان نزد خدا را باتقواترین آنها معرفی می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۶.</ref> زکی المیلاد از نویسندگان عرب، نظریه آشنایی با تمدن‌هایش را به این آیه مستند می‌کند.<ref>المیلاد، «تعارف الحضارات»، ص۹۷.</ref>


به باور [[مفسر|مفسران]] آیه شعوبیه با خطاب قرار دادن کل جامعه انسانی<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج‌۹، ص۳۵۲؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۳۶۵ش، ج‌۲۷، ص۲۵۴؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج‌۱۸، ص۴۲.</ref> و اشاره به برابری همه انسان‌ها در نسب<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج‌۹، ص۲۰۶؛ بغوی، معالم التنزیل، ۱۴۲۰ق، ج‌۴، ص۲۶۵.</ref> ریشه تفاخر به انساب را زده<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج‌۲، ص۳۲۲ِ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌۱۸، ص۳۲۶؛ حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج‌۵، ص۹۶.</ref> و مردم را از افتخار کردن به آن نهی می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج‌۹، ص۲۰۶</ref> و در ادامه اصالت و برتری واقعی را در مسئله تقوا و پرهیزکاری عنوان کرده و آن را تنها راه [[تقرب|تقرب به خداوند]] معرفی می‌نماید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۷.</ref> گفته شده این [[آیه]] مهمترین اصلی را که سبب نظم و ثبات می‌شود، بیان کرده و میزان واقعی ارزش‌های انسانی را در برابر ارزش‌های دروغین مشخص می‌سازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۶.</ref>  
به باور [[مفسر|مفسران]] آیه شعوبیه با خطاب قرار دادن کل جامعه انسانی<ref>شیخ طوسی، التبیان، بیروت، ج‌۹، ص۳۵۲؛ صادقی تهرانی، الفرقان، ۱۳۶۵ش، ج‌۲۷، ص۲۵۴؛ ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج‌۱۸، ص۴۲.</ref> و اشاره به برابری همه انسان‌ها در نسب<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج‌۹، ص۲۰۶؛ بغوی، معالم التنزیل، ۱۴۲۰ق، ج‌۴، ص۲۶۵.</ref> ریشه تفاخر به انساب را زده<ref>قمی، تفسیر القمی، ۱۳۶۳ش، ج‌۲، ص۳۲۲ِ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌۱۸، ص۳۲۶؛ حویزی، نور الثقلین، ۱۴۱۵ق، ج‌۵، ص۹۶.</ref> و مردم را از افتخار کردن به آن نهی می‌کند<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج‌۹، ص۲۰۶</ref> و در ادامه اصالت و برتری واقعی را در مسئله تقوا و پرهیزکاری عنوان کرده و آن را تنها راه [[تقرب|تقرب به خداوند]] معرفی می‌نماید.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۷.</ref> گفته شده این [[آیه]] مهمترین اصلی را که سبب نظم و ثبات می‌شود، بیان کرده و میزان واقعی ارزش‌های انسانی را در برابر ارزش‌های دروغین مشخص می‌سازد.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج‌۲۲، ص۱۹۶.</ref>  
خط ۱۰۷: خط ۱۰۷:
* ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت،‌ دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.  
* ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی، بیروت،‌ دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.  
* حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق.  
* حویزی، عبدعلی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، قم، اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق.  
* دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ‌نامه علوم قرآن،
* دفتر تبلیغات اسلامی، فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ۱۳۹۴ش.
* رفیعی، امیر تیمور و لیلا نریمان فرد، «شکل‌گیری نهضت شعوبیه و تأثیرات سیاسی و فرهنگی آن بر حکومت ایران تا قرن سوم هجری»، در مجله تاریخ، شماره ۴۳، زمستان ۱۳۹۵ش.
* رفیعی، امیر تیمور و لیلا نریمان فرد، «شکل‌گیری نهضت شعوبیه و تأثیرات سیاسی و فرهنگی آن بر حکومت ایران تا قرن سوم هجری»، در مجله تاریخ، شماره ۴۳، زمستان ۱۳۹۵ش.
*المیلاد، زکی، تعارف الحضارات، رسالة التقریب، شماره۲۴، جمادی‌الثانیه ۱۴۲۰ق.
*المیلاد، زکی، تعارف الحضارات، رسالة التقریب، شماره۲۴، جمادی‌الثانیه ۱۴۲۰ق.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۲٬۰۰۵

ویرایش