آیه ۵۴ سوره مائده: تفاوت میان نسخه‌ها

==آیه‌ای دربارهٔ یاوران دین خدا==

این مردمان، که در آیه ۵۴ سوره مائده از آنان با عنوان «قوم» یاد شده، گروهی<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۵، ص۳۸۳.</ref> با ویژگی‌هایی خاص هستند که مصداق واقعی [[حزب‌الله]] به‌شمار رفته‌اند.<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۰۴.</ref> صاحبان این ویژگی‌ها شایسته [[ولایت]] بر جامعه اسلامی<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۰۴.</ref> و ایجادکننده آرمان‌شهر انسانی<ref>مدرسی، من هدی القرآن، ۱۴۱۹ق، ج۲، ص۴۰۵.</ref> دانسته شده‌اند. گفته شده که دستیابی به این ویژگی‌ها و قرارگرفتن در گروه یاوران دین خدا عنایتی الهی است که به هر کس بخواهد و شایسته باشد عطا می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۱۵.</ref> سرچشمه این عطا و شناسایی شایستگان آن هم از دو اسم خداوند، واسع (گشایش‌گر) و علیم (بسیار دانا)، دانسته شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۴۱۵.</ref> به‌گزارش طباطبایی، آیه ۵۴ سوره مائده از سوی بسیاری از مفسران مصداقی از خبردادن از [[عالم غیب|غیب]] در [[قرآن]] تلقی شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۵، ص۳۸۱.</ref> او این آیه را از مصادیق [[تحدی]] قرآن به اخبار غیبی دانسته است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، ج۱، ص۶۵.</ref>